Του Παναγιώτη Ρουγκάλα
Τρεις – τέσσερις ημέρες πριν προχωρήσουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις οι συντεχνιακοί για την ΑΤΑ για την μη αύξησή της από το 66,7% στο 100%, ο Υπουργός Εργασίας Γιάννης Παναγιώτου βγαίνει και αντιπροτείνει αντί να αυξηθεί το ποσοστό της, να συζητηθεί να την παίρνουν όλοι οι νόμιμα εργαζόμενοι στην Κύπρο. Οι συντεχνιακοί παρόλο που πέφτει αυτό στο τραπέζι, συνεχίζουν λίγες ημέρες μετά με απεργία μερικών ωρών. Εκεί βλέπουμε πλακάτ με συνθήματα τύπου «κάτω τα χέρια από την ΑΤΑ» και άλλα τέτοια. Που να τυπώνουν τώρα άλλα πλακάτ; Αυτά είχαν τυπωμένα, παρόλο που είχε πέσει στο τραπέζι κάτι ακόμα πιο μεγάλο, πιο ισχυρό.
Οι εργοδότες όπως είναι λογικό -κανείς εξάλλου δεν ανέμενε κάτι διαφορετικό, ούτε ο Υπουργός Εργασίας- από την πρώτη στιγμή ήταν αντίθετοι. Ακόμα είναι. Ακόμα και να προχωρήσει το «ΑΤΑ για όλους», πάλι θα είναι αντίθετοι. Έτσι πάει.
Το «ΑΤΑ για όλους» ακούγεται δίκαιο. Είναι για να καταφέρει το νοικοκυριό να «αποκρούσει» ή «απορροφήσει» -όπως θέλετε πείτε το- τις αυξήσεις που μετά την Covid-19 εποχή το έχουν φέρει σε μία νέα αναγκαστική πραγματικότητα ακρίβειας. Μόνο το 40% των εργαζομένων στην Κύπρο είναι οι «τυχεροί» που λαμβάνουν την ΑΤΑ. Ανάμεσά τους και υψηλόμισθοι. Αστείο. Λες και ο τάδε Γενικός Διευθυντής του τάδε Υπουργείου και ο υψηλόβαθμος στο Δημόσιο Νοσοκομείο του κάνει διαφορά που πλέον η κονσέρβα του τόνου στο σουπερμάρκετ από 5 – 6 ευρώ που είχαν τα 3 μεγάλα τενεκεδάκια, κάνει τώρα 8. Η ΑΤΑ δεν είναι γι’ αυτόν, είναι για μεγάλο μέρος του υπολοίπου ποσοστού του 60% των εργαζομένων που πλέον αγοράζει τόνους σε συσκευασία που έχει 2 τενεκεδάκια και κάνει τώρα 5 ευρώ.
Ο Υπουργός Εργασίας, ο Γιάννης ο Παναγιώτου έχει κατέβει σε πόλεμο δίχως όπλο. Προσπαθεί να πείσει τους εργοδότες να λαμβάνουν ΑΤΑ όλοι, δίχως όμως να τους παρουσιάζει τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα. Τι θα σημαίνει για τις τσέπες τους, τι θα σημαίνει για τις τσέπες των εργαζομένων, τι θα σημαίνει για την οικονομία που μεθαύριο θα κυκλοφορούν αυτά τα παραπάνω ευρώ. Κυκλικά, πολλαπλασιαστικά, όπως θέλετε πείτε το.
Ο Υπουργός Εργασίας πρέπει να βγει με αριθμούς που είναι αδιάσειστοι. Αριθμοί που θα έχουν βγει από ανθρώπους που καταλαβαίνουν από μαθηματικά, να μην χωρούν αμφισβήτησης από άλλους μαθηματικούς και από ανθρώπους οι οποίοι να μην είναι ρομπότ. Μετά, να πιάσουν αυτούς τους αριθμούς άνθρωποι και να μπορούν να αποτυπώσουν κοινωνικά τι σημαίνει το «ΑΤΑ για όλους». Εάν δεν προχωρήσει με δημοσίευση αριθμών ο Υπουργός, δεν θα καταφέρει να πείσει τον οποιοδήποτε. Ακόμα και τους συντεχνιακούς, που παλεύουν αυτό το 40% που παίρνει ήδη ΑΤΑ, να λάβει ακόμα περισσότερη στο μέλλον.
Ο Υπουργός Εργασίας δεν έχει θέσει επίσης στο τραπέζι για το ποιος είναι δίκαιο να παίρνει ΑΤΑ. Ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα εκτιμώ όσον αφορά τις αντιδράσεις πάνω στο κόνσεπτ του «ΑΤΑ για όλους». Πρέπει να λαμβάνει ΑΤΑ κάποιος που δηλώνει στο φόρο 40.000 ευρώ; 50.000; 60.000; Που σταματάς να λέγεσαι ευάλωτος και χρειάζεσαι στήριξη; Χρειάζεσαι ακόμα και αν παίρνεις 100.000 το χρόνο; Δεν ξέρω, ας μας απαντήσει ο Υπουργός μέσω ανάλυσης με αριθμούς.
Πέραν των άνω, έχω άλλη μία ερώτηση. Αν οι αναλύσεις του Υπουργού με τους «λογιστάδες» που γνωρίζει πολύ καλά από τα προηγούμενα χρόνια που εργαζόταν σε Ελεγκτικούς Οίκους βγουν με αναλύσεις - πρόταση να λαμβάνουν όλοι οι εργαζόμενοι καθολικά 20%, 30%, 40%, ή 50% ΑΤΑ, ποια θα είναι η απάντηση αυτών που ήδη λαμβάνουν ΑΤΑ στο 66,7%; Ποια θα είναι η απάντηση των συντεχνιακών; Ποια των εργοδοτών; Ποια της κυβέρνησης; Θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον ο χειρισμός μιας τέτοιας προσέγγισης.
«Ο μηδενικός πληθωρισμός είναι θετική συγκυρία που μπορεί να οδηγήσει σε συμφωνία για την ΑΤΑ», είπε τις προάλλες ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Μάκης Κεραυνός. Όπως και να έχει, γνωρίζει «πέντε» μαθηματικά καλύτερα από όλους μας
