Του Παύλου Ξανθούλη
Η παρουσία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Σαρμ ελ Σέιχ, στην υπογραφή συμφωνίας για τη Γάζα, είναι σημαντική. Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης ήταν μεταξύ των 23 ηγετών που παρευρέθηκαν, κάτι που δεν υποβαθμίζεται. Το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει κι ένα σχέδιο υποβοήθησης της προσπάθειας για ανοικοδόμηση της Γάζας έχει επίσης σημασία.
Όλα αυτά, όμως, απαιτούν ένα φίλτρο σοβαρότητας. Διότι πολύ φοβάμαι ότι η παρουσία και μόνο του προέδρου Χριστοδουλίδη στο Σαρμ ελ Σέιχ, αν και τη θεωρώ σημαντική, δεν μπορεί να εκληφθεί αυτοματοποιημένα ως ενίσχυση του αποτυπώματος του κυπριακού κράτους. Στο κάτω-κάτω, ήμασταν στις πίσω θέσεις και βλέπαμε την πλάτη του αναβαθμισμένου Ταγίπ Ερντογάν που κρατούσε το «κλειδί» της Χαμάς και το εκμεταλλεύτηκε δεόντως. Υπέγραψε τη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, ως «εγγυητής», προκαλώντας ρίγη ικανοποίησης στον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος εξήρε τον ρόλο του Τούρκου προέδρου, στην παράδοση των 20 Ισραηλινών ομήρων από την τρομοκρατική οργάνωση, στο Ισραήλ. Άλλωστε, ο κ. Τραμπ είθισται να θαυμάζει όσους έχουν ισχύ, ανεξαρτήτως αν τη χρησιμοποιούν με σεβασμό στη διεθνή νομιμότητα. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο πλανητάρχης εκθείαζε τον Ερντογάν και για την άλωση της Συρίας, χαρακτηρίζοντας τον πρόεδρο της Τουρκίας «έναν φίλο, κάποιον που αγαπώ και σέβομαι».
Την ίδια ώρα, ο δικός μας Πρόεδρος έκρινε ότι η παρούσα χρονική συγκυρία τού επέτρεπε να γνωστοποιήσει σχέδιο «έξι συγκεκριμένων προτάσεων, σε τρεις τομείς», ασφάλεια, ανοικοδόμηση και ανθρωπιστική βοήθεια, το οποίο όπως εξήγησε, θα λειτουργήσει συνδυαστικά με το αμφιλεγόμενο σχέδιο 20 σημείων του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, για τη Γάζα. Και λέει ότι συζήτησε την πρότασή του. Με ποιον και πού; Από το πίσω τραπέζι; Και οι τέσσερις «εγγυητές» που κάθονταν μπροστά του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο πρόεδρος της Τουρκίας, ο εμίρης του Κατάρ και ο πρόεδρος της Αιγύπτου, γύρισαν τα κεφάλια τους προς τα πίσω και άκουσαν το «πλάνο έξι σημείων» του δικού μας Προέδρου; Διότι ένα σχέδιο αποκτά σημασία όχι όταν γνωστοποιείται, όπως προφανώς θεωρεί μερίδα του κυπριακού Τύπου, αλλά όταν εισπράττεται θετικά από τους εμπλεκόμενους και του προσδίδουν τη διάσταση που απαιτείται, προκειμένου να υλοποιηθεί.
Αυτό όμως που έκλεψε την παράσταση ήταν η δήλωση του προέδρου Χριστοδουλίδη, ότι «παρά το γεγονός ότι υπήρχαν κάποιοι που δεν ήθελαν την Κυπριακή Δημοκρατία να ήταν εκεί, εκπροσωπηθήκαμε». Φωτογραφίζοντας ευκρινώς την Τουρκία. Δηλαδή, ο Ερντογάν έβαλε βέτο στην παρουσία της Κύπρου κατά την υπογραφή της συμφωνίας για τη Γάζα, αλλά ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, με το ενισχυμένο πολιτικό του αποτύπωμα, γείωσε τον Τούρκο πρόεδρο που συνυπέγραψε με τον Τραμπ τη συμφωνία και έτσι λοιπόν «εκπροσωπήθηκε». Μπράβο μας! Ελπίζω και εύχομαι με την ίδια ακριβώς άνεση να γειώσει ο Νίκος Χριστοδουλίδης τον Ταγίπ Ερντογάν στο Κυπριακό, στη συμμετοχή των τουρκικών αμυντικών βιομηχανιών στην ευρωπαϊκή ομπρέλα άμυνας και να τον συνθλίψει διπλωματικά, όπως θεωρεί ότι κατάφερε στο Σαρμ ελ Σέιχ.
Υπάρχει όμως μια σοβαρή λεπτομέρεια σε όλα αυτά, που δυστυχώς δεν συγκλίνει με τις τοποθετήσεις του προέδρου Χριστοδουλίδη. Ο κ. Ερντογάν έβαλε βέτο στην παρουσία του Βενιαμίν Νετανιάχου και εξασφάλισε ότι ο ηγέτης του Ισραήλ δεν παρευρέθηκε κατά την υπογραφή της συμφωνίας στο Σαρμ ελ Σέιχ. Με απλά λόγια, ο Ερντογάν, που ομολογουμένως κατάφερε να επιβάλει την απουσία του Νετανιάχου στο Σαρμ ελ Σέιχ, θα είχε πρόβλημα, εάν ήθελε, να μπλοκάρει και τον δικό μας Πρόεδρο; Γνωρίζει η κυβέρνησή μας ότι ο κ. Ερντογάν απειλούσε να μην υπογράψει τη συμφωνία και ότι το αεροπλάνο που τον μετέφερε στην Αίγυπτο πέρασε πάνω από τον διάδρομο προσγείωσης, αποφεύγοντας να προσγειωθεί επανειλημμένα και ζητώντας εγγυήσεις ότι ο Νετανιάχου δεν θα παρευρισκόταν στο Σαρμ ελ Σέιχ; Γνωρίζουν επίσης ότι ο Ντόναλντ Τραμπ ικανοποίησε το αίτημα του Ερντογάν; Έχοντας όλα αυτά υπόψη, εξακολουθούν οι φωστήρες μας να θεωρούν ότι ο Ερντογάν που μπλόκαρε τον Νετανιάχου, δεν μπορούσε να μπλοκάρει την παρουσία Χριστοδουλίδη; Ή μήπως θεωρούν ότι ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης είναι σημαντικότερος στα μάτια του Τραμπ από τον Βενιαμίν Νετανιάχου;
