Του Παύλου Ξανθούλη
Με κάθε ευκαιρία, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την Ε.Ε. να επιστρατεύσει τα πολιτικά και οικονομικά εργαλεία που διαθέτει έναντι της Τουρκίας, ώστε να την πειθαναγκάσει να συμβάλει στη λύση του Κυπριακού. Έτσι και πριν από μερικές μέρες, αποδεχόμενος τα διαπιστευτήρια της νέας πρέσβειρας της Αυστρίας, ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης επέλεξε να υπενθυμίσει ότι η Κύπρος είναι κράτος-μέλος της Ε.Ε. και το Κυπριακό είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα, προσθέτοντας ότι «είμαι πεπεισμένος ότι η Ε.Ε. έχει κάθε συμφέρον να συμβάλει ενεργά στην τελική διευθέτηση, αξιοποιώντας όλα τα πολιτικά και οικονομικά εργαλεία που έχει στη διάθεσή της…».
Όλα αυτά που λέει και επαναλαμβάνει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, όποτε βρει μικρόφωνο μπροστά του, προκαλούν εύλογα ερωτηματικά. Διότι, αυτός, ο ίδιος ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, υποστήριζε πριν από μερικές εβδομάδες ότι στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, εξασφάλισε διασύνδεση του Κυπριακού με τα ευρωτουρκικά, δημιουργώντας την εντύπωση ότι τα δύο ζητήματα «πάνε πακέτο» και άρα η νέα υπό οικοδόμηση ευρωτουρκική σχέση περνά μέσα από τη λύση του Κυπριακού.
Τι άλλαξε όμως και ο πρόεδρος μας αισθάνεται την ανάγκη να επαναφέρει το ζήτημα και να επαναλαμβάνει σε διαπιστευτήρια, ανθεστήρια και μνημόσυνα ότι η Ε.Ε. πρέπει να χρησιμοποιήσει τα πολιτικά και οικονομικά εργαλεία που διαθέτει έναντι της Τουρκίας, για να συμβάλει σε λύση του Κυπριακού; Μήπως τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τον περασμένο μήνα, για τα οποία πανηγύριζε ο κ. Χριστοδουλίδης και εξέφραζε «ικανοποίηση», τελικά δεν τον καλύπτουν; Και άρα ξαφνικά, ο πρόεδρός μας, όπως και ο βασιλιάς, στο γνωστό παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, αντιλήφθηκε ότι είναι γυμνός;
Και εκείνοι οι δημοσιογράφοι που όχι μόνο αναπαρήγαγαν τις προεδρικές δηλώσεις (ως οφείλουν, επί τούτου ουδέν μεμπτόν), αλλά και τις υιοθετούσαν ως να ήταν δική τους εκτίμηση και θέση, πώς αισθάνονται ακούγοντας έναν πρόεδρο να παρακαλεί την Ε.Ε. να κάνει αυτό που υποτίθεται ότι έχει ήδη εξασφαλίσει, με την υποτιθέμενη, καθ’ ισχυρισμό διασύνδεση Κυπριακού-ευρωτουρκικών; Διότι, εάν εξασφαλίζαμε τη διασύνδεση Κυπριακού-ευρωτουρκικών, όπως ισχυρίστηκε ο πρόεδρός μας και παπαγάλιζαν πολιτικοί και συγκεκριμένοι δημοσιογράφοι που δεν έχουν διαβάσει ποτέ κείμενο Συμπερασμάτων –ούτε ξέρουν καν πώς μοιάζει– ποια είναι η ανάγκη να βγαίνει ο αρχηγός του κράτους στα διαπιστευτήρια ενός διπλωμάτη και να παρακαλεί για κάτι που υποτίθεται ότι έχει εξασφαλίσει;
Όλο αυτό μου θυμίζει ένα απόφθεγμα που αποδόθηκε στον Τζορτζ Όργουελ από τον Venturino Giorgio Venturini και σύμφωνα με το οποίο, «σε μια εποχή καθολικής εξαπάτησης, το να λες την αλήθεια είναι μια επαναστατική πράξη». Είτε το είπε τελικά ο Όργουελ, είτε του αποδόθηκε λανθασμένα, το απόφθεγμα αυτό ταιριάζει γάντι στην κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Κύπρο. Διότι όντως βιώνουμε μια μορφή καθολικής εξαπάτησης στο Κυπριακό και στα ευρωτουρκικά, από μια κυβέρνηση που παραπλανάει καθημερινά, δημιουργώντας στρεβλή εικόνα για μείζονα ζητήματα και ποντάροντας στη «συστημική δημοσιογραφία», η οποία εκ των πραγμάτων αναιρεί αυτό καθαυτό το δημοσιογραφικό λειτούργημα.
Ανέκαθεν είχα την εντύπωση ότι ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι «αντιεξουσιαστής», εντός εισαγωγικών και με την έννοια της άσκησης αυστηρότατης κριτικής στην εκάστοτε εξουσία. Χωρίς πολιτική ατζέντα. Αυτή δεν είναι η ουσία, η βασική αρχή του δημοσιογραφικού λειτουργήματος; Αυτό δεν εννοούσε ο Όργουελ όταν –όντως– έλεγε ότι «δημοσιογραφία θα πει να δημοσιεύεις όσα ενοχλούν τους άλλους και δεν θέλουν να μαθευτούν» και ότι «όλα τ’ άλλα είναι δημόσιες σχέσεις»; Ή αυτό δεν αφορά την Κύπρο;
Σημ.: Ενώ γράφονταν αυτές οι γραμμές, η Λευκωσία κρυβόταν και δεν έπαιρνε θέση στο πολύκροτο ζήτημα της έκδοσης εντάλματος σύλληψης από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) κατά του Βενιαμίν Νετανιάχου. Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης που υποτίθεται ότι λειτουργεί πάντοτε στη βάση θέσεων αρχής, δεν άρθρωσε λέξη, τοποθετώντας τις θέσεις αρχής του σε ένα μενού α λα καρτ. Θα ανέμενε κανείς ότι ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης που διαφημίζει ότι ο Μακρόν είναι «φίλος» του, θα είχε ενημερωθεί για την προσήλωση του προέδρου της Γαλλίας στη διαδικασία του ΔΠΔ, σε σχέση με την έκδοση εντάλματος σύλληψης κατά του Νετανιάχου. Ως επίσης και τις «ξεκάθαρες» δηλώσεις του ύπατου εκπροσώπου Γιοσέπ Μπορέλ, που υπέδειξε ότι «όλα τα κράτη που έχουν επικυρώσει το καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου υποχρεούνται να εκτελούν τις αποφάσεις του Δικαστηρίου». Ή μήπως ούτε αυτό αφορά την Κύπρο;
