Του Χρίστου Ζαβού
Ποιον αλήθεια εκπλήσσει το γεγονός για την έλευση κόκκινων φακέλων; Αρχικά τρόμαξε τους «σκηνοθέτες» του στησίματος, η πρόθεση του Κουτσοκούμνη να συμπορευτεί με τις εντολές της ΟΥΕΦΑ για πάταξη του φαινομένου.
Δεν πέρασε όμως πολύς καιρός και πάλι επανήλθε. Κόκκινος φάκελος από δω, κόκκινος φάκελος από κει το φαινόμενο πέρασε από μια ύφεση και τώρα επιστρέφει.
Και πώς να γίνει διαφορετικά, αφού το ίδιο το μοντέλο διεξαγωγής πρωταθλήματος ωθεί τους εμπλεκόμενους ν’ αναλάβουν δράση.
Έχουν περάσει τόσα χρόνια που υιοθετήθηκε η Β΄ φάση και πλέον το δείγμα είναι πέρα για πέρα αξιόπιστο. Ακόμη και σε παιχνίδια του Α΄ γκρουπ υπάρχουν πολλές υποψίες για το πότε αγωνίζεται μια ομάδα για τη νίκη και πότε όχι.
Πόσο μάλλον στο Β΄ γκρουπ όταν έχουν γίνει του κόσμου οι «ανατροπές». Είναι τέτοιο το σύστημα που λες και βάζεις ένα παιδί σε μια χώρα από παιχνίδια και του λες να μην αγγίξει κανένα απ’ αυτά.
Κάθε χρόνο, μα κάθε χρόνο υπάρχουν δύο ή τρεις ομάδες που είναι παντελώς αδιάφορες στα παιχνίδια της Β΄ φάσης. Πώς να τους αποτρέψεις να επιλέξουν ή όχι παιχνίδια όταν για δύο μήνες χασομερούν μη έχοντας αγωνιστικά κίνητρα.
Όταν δε, τίθενται ενώπιον ενός ιδανικού διλήμματος ως προς την οικονομική επιβίωσή τους, γιατί να μην το πράξουν. Αφού είναι το ίδιο το σύστημα που τους ωθεί σ’ αυτή την κατεύθυνση. Δεν έχουν που δεν έχουν κανένα ηθικό ενδοιασμό, τα παιχνίδια της Β΄ φάσης μοιάζουν ιδανικά για να κάνουν τα παιχνίδια τους. Και τα καραγκιοζιλίκια συνεχίζονται. Κάθε χρόνο ομάδες που παρέπαιαν κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου μεταμορφώνονται σε Μπαρτσελόνα και κάποιες άλλες που έβγαλαν κάποια αξιοπρέπεια χάνουν κάθε ίχνος της.
Και όμως η ΚΟΠ είναι εκεί. Δύσκαμπτη στις αποφάσεις ωσάν και ζουν σε άλλο πλανήτη συμμετέχει στο θέατρο σκιών. Τέτοιο που θα ντρεπόταν και ο μεγάλος, αείμνηστος καραγκιοζοπαίχτης Ευγένιος Σπαθάρης.
