Τα Ιουλιανά
Αγαπημένο μου ημερολόγιο, ως γυναίκα, ως άνθρωπος και γέννημα θρέμμα της αγγλόφωνης Δεξιάς οφείλω να υπερασπιστώ το κοινωνικό DNA του κύκλου μας. Δεν έμειναν πολλά άλλωστε που να προσδιορίζουν ποιοι στ’ αλήθεια είμαστε. Γι’ αυτό όσοι συνεχίζουμε να φυλάσσουμε Θερμοπύλες, στη Γλάδστωνος και τα στενά του Αγίου Ανδρέα, τιμούμε τις παραδόσεις και παρακολουθούμε ανελλιπώς τα νέα του Στέμματος.
«Βρεθήκαμε σε πόλεμο» δήλωσε η βασιλική νύφη Μέγκαν Μαρκλ κι έβαλε on air τα κλάματα. Τρία πράγματα έχω να δηλώσω, αγαπημένο μου ημερολόγιο, με την ελπίδα ότι κάποτε θα εκτιμηθούν από τον ιστορικό του μέλλοντος: Πρώτον, το κακόγουστο αφήγημα περί αδίστακτου Μπάκιγχαμ και ανυπεράσπιστης κοινής θνητής έχει κουράσει. Δεύτερον, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, από την εποχή του μετριότατου «Suits» η Μέγκαν δεν έχει κάνει, φευ, σημαντικά υποκριτικά άλματα. Και τρίτον, αν δούμε τι γίνεται γύρω μας καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως κλαίνε οι χήρες, κλαίνε και οι παντρεμένες. Τουτέστιν, εμείς κι αν έχουμε λόγους για να κλαίμε, αγαπητή Μέγκαν…
Για να ξεκινήσουμε από τα ελαφρολαϊκά, η Στυλιάνα, μνηστή του Φειδία και ινφλουένσερ (ακατάχνωτα), μπήκε στο Big Brother. Στο πλατό τη συνόδευσε (φυσικά) ο Φειδίας, ο οποίος κατά την προσφιλή του συνήθεια μάς είπε ένα σωρό (άχρηστα) πράγματα. Π.χ.: «Όλη μέρα κλαίμε» (για τον εγκλεισμό της Στυλιάνας) και «Αν μπορούσα ν’ αλλάξω κάτι θα τελείωνα τον πόλεμο στην Ουκρανία» (για την παγκόσμια ειρήνη). Πολλές οι αντιδράσεις, αγαπημένο μου ημερολόγιο… Από τον Ποσειδώνα Γιαννόπουλο («Ο πιο ανεκδιήγητος ευρωβουλευτής-ανέκδοτο όλων των εποχών») μέχρι τον Μαυρίκιο Μαυρικίου («Μας ντροπιάζει!»). Άμα φτάσαμε στο σημείο να ντρέπεται και ο Μαυρίκιος (of all people), τα πράγματα έχουν σοβαρέψει επικίνδυνα…
Γι’ αυτό, θα το επαναλάβω, κλαίνε οι χήρες κλαίνε κι οι παντρεμένες! Θα μας πει εμάς για δράματα η ολοφυρόμενη Μέγκαν, όταν περιμένουμε αγωνιωδώς την «πνευματική βιογραφία» (sic) του Ανδρέα Παπαχαραλάμπους με τον ευφάνταστο τίτλο «Καθαρά και Γαλανά»; «Είμαι συγκινημένος! Κρατώ στα χέρια μου τη δική μου κατάθεση ψυχής! Μία κατάθεση που συνοστεώνει την πνευματική μου γεωγραφία. Καταθέτω την πρότασή μου για τις πολιτικές που συνθέτουν δημιουργικά τις ρίζες της παράδοσής μας με την εκσυγχρονιστική πνοή που χρειάζεται ο τόπος μας» έγραψε ο συγγραφέας, το πόνημα του οποίου θα παρουσιάσει ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης αυτοπροσώπως».
Στο καρέ, ο βασικός λόγος που ασχολούμαστε με την πολιτική, ένεκα του ότι πλήττουμε φρικτά, είναι επειδή μαθαίνουμε καινούργια πράγματα. Εν προκειμένω, σπάνιες λέξεις όπως το «συνοστεώνει» του τέως δημάρχου Στροβόλου ή το «αγγελοσκιαζόμαστε» του Χρίστου Χριστοφίδη. Η Ευγενία η Καλαμαρού ιδιαίτερα, ως συνταξιούχος φιλόλογος, εκτίμησε τα μάλα τον γλωσσικό πλούτο του βουλευτή του ΑΚΕΛ: «…πραγματικά νιώθω πολύ άσχημα να μιλώ δημόσια για αυτό το ζήτημα αλλά έχει καιρό που πηγαινοέρχονται περιπολικά έξω από το σπίτι για διάφορες άλλες υποθέσεις και αγγελοσκιαζόμαστε ως οικογένεια όποτε ακούμε ένα θόρυβο». (ΣΗΜ: Αγγελοσκιάζομαι - βλέπω τον άγγελο του επικείμενου θανάτου μου/ ταράζομαι/ τρομάζω). Καταγράφηκε!
Εκτός από τη Μέγκαν που έκλαψε (on air), τον Φειδία και τη Στυλιάνα που έκλαψαν (επίσης), τον Παπαχαραλάμπους που βούρκωσε (από συγκίνηση) και την Καλαμαρού που δάκρυσε (από νοσταλγία), αυτή που δικαιολογημένα βαλάντωσε στο κλάμα ήταν η Λητώ Περιστέρη Μουσουπέττη. Καθότι, ως παλαιά ΕΔΕΚίτισσα, παρακολουθεί το κόμμα του Γιατρού να διαλύεται χάρη στην τελευταία έμπνευση του Σιζόπουλου να κάνει έξοδο όπως ο λίβας που καίει τα σπαρτά. «Το δίλημμα Μορφάκης Σολομωνίδης ή Μάριος Χαννίδης είναι η τελευταία πράξη του δράματος που παίζεται ως φαρσοκωμωδία» σχολίασε η αριστερή (με την καλή έννοια) Κουλλίτσα Κυριακού ρίχνοντας λίγο ακόμα αλάτι στην πληγή. «Αγγελοσκιάχτηκα!» μουρμούρισε η Ευγενία.
Στο είδος «μελόδραμα», πάντως, αυτός που διαπρέπει και φαίνεται ότι θα σφραγίσει την πολιτική σκηνή με το ερμηνευτικό του πάθος είναι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης. «Όποιος θέλει να βγάλουμε τη χώρα από τον βούρκο, είναι εν δυνάμει συνοδοιπόρος μου» είπε στον Φιλελεύθερο, δίνοντας τον τόνο ως προς το ύφος του αντιπολιτευτικού του λόγου. Βούρκος, σήψη, αηδία… να κάποιες λέξεις που θα εμπλουτίσουν τον δημόσιο διάλογο εν όψει των βουλευτικών εκλογών του 2026. Βοήθειά μας!
Σαν να μη μας έφταναν οι δικοί μας, αγαπημένο μου ημερολόγιο, τη βδομάδα που πέρασε είχαμε και ως special guest έναν παλιό γνώριμο. Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ John M. Koenig θυμήθηκε την κάκιστη σχέση του με τον πρόεδρο Αναστασιάδη τον οποίο αποκάλεσε «απατεώνα και μεγαλομανή» (ή καυχησιάρη ή φαφλατά, αναλόγως της μετάφρασης). «Τούρκο πρέσβη της Αμερικής στην Κύπρο» τον χαρακτήρισε ο Τέως, ο οποίος έχει πολύ πιο σοβαρά θέματα να διαχειριστεί από έναν εμπαθή διπλωμάτη που δεν άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις κατά τη θητεία του την περίοδο 2012 - 2015.
Επειτα από τόσο drama χρειάζεται αποφόρτιση. Γι’ αυτό επιλέγω από την πλούσια επικαιρότητα των ημερών την πρωτοβουλία της αντιπροέδρου του ΔΗΣΥ Σάβιας Ορφανίδου για την… εμμηνόπαυση: «Στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου απέστειλα ερώτηση/επιστολή προς τους αρμόδιους υπουργούς Εργασίας και Υγείας για να ενημερωθούμε για την πολιτική κατεύθυνση της κυβέρνησης σχετικά με τα θέματα της εμμηνόπαυσης». «Είναι θέμα φαντασίας…», όπως τραγούδησε κάποτε ο υπέροχος Λαυρέντης, για να το θέσω όσο πιο κομψά γίνεται αγαπημένο μου ημερολόγιο.
Ιουλία Παλαιολόγου Ουίλσον
