ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τα ολισθήματα της προεκλογικής σε ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ

Ο ΔΗΣΥ απέφυγε να παίξει την ευρωπαϊκή ατζέντα του ενώ το ΑΚΕΛ δεν έπεισε με την οικονομική πολιτική του

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Η έντονη αντιπαράθεση και οι υψηλοί τόνοι, όχι μόνο δεν βοήθησαν τα δύο κόμματα στη συσπείρωση και την πόλωση αλλά μάλλον έπαιξαν αρνητικό ρόλο στην όλη διαδικασία, δεδομένης και της προσέλευσης που είχαν αλλά και των διαρροών τους προς μικρότερα κόμματα. Ο ΔΗΣΥ πήρε μεν την πρωτιά αλλά είχε πτώση της τάξεως του 9% πέφτοντας κάτω από το ψυχολογικό όριο που είχαν θέσει, αυτό του 30%. Το ΑΚΕΛ από την άλλη μείωσε μεν την ψαλίδα από τον Δημοκρατικό Συναγερμό, δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει την κυβερνητική φθορά και τους κακούς χειρισμούς του κυβερνώντος κόμματος σηκώνοντας κεφάλι. Μία σειρά ατυχών χειρισμών και λανθασμένων εκτιμήσεων φαίνεται πως έπαιξαν τον δικό τους ρόλο στο αποτέλεσμα.

Ο αέρας του νικητή

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός είχε μπει στον προεκλογικό με τον αέρα του νικητή, δεδομένου και του 56% που έλαβε ο Νίκος Αναστασιάδης ένα περίπου χρόνο πριν, αλλά και εξαιτίας του ότι οι ευρωεκλογές αποτελούσαν ένα εύκολο πεδίο μάχης για το κόμμα της Δεξιάς. Το αν υπήρξε εφησυχασμός που στοίχισε στο κόμμα είναι ένα ζήτημα το οποίο θα διαφανεί το επόμενο διάστημα και λογικά θα συζητηθεί καθώς ενώ στελέχη του κόμματος μιλούσαν αρχικά για συντριπτική νίκη το κόμμα πήρε ένα ιστορικά για τα δεδομένα του κόμματος χαμηλό ποσοστό. Ήδη το πρωί της Δευτέρας έγινε μια πρώτη αποτίμηση του αποτελέσματος, με στελέχη να συζητούν ήδη στα πηγαδάκια το τι πήγε λάθος.

Η κυβερνητική φθορά

Βεβαίως πολύ διαφορετικές θα μπορούσε να είναι οι εκτιμήσεις του ΔΗΣΥ τον Σεπτέμβριο που πέρασε και πολύ διαφορετικές με την έναρξη της Άνοιξης καθώς είχε να αντιμετωπίσει την φθορά σε μία σειρά ζητημάτων. Όπως λένε στελέχη ο ΔΗΣΥ μπήκε στον προεκλογικό με δύο υπουργούς να τελούν υπό παραίτηση, με το πόρισμα του Συνεργατισμού να καίει την κυβέρνηση, με επικοινωνιακές αστοχίες, τα κατά συρροή εγκλήματα και τις δηλώσεις του Προέδρου για μηδενικά που όπως λένε στοίχισαν κατά πολύ στον προεκλογικό. Όπως σημειώνεται άλλωστε ο Νίκος Αναστασιάδης κέρδισε μόλις πριν ένα χρόνο το 56% του εκλογικού κοινού αλλά μέχρι σήμερα δεν κατάφερε να υλοποιήσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις που να ικανοποιεί κάπως το ακροατήριό του. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Οι αντιπαραθετικές δηλώσεις του Νίκου Αναστασιάδη απέναντι στο ΑΚΕΛ λέγεται από πολλούς πως αποτέλεσαν προεκλογικό δώρο, όχι για τον ίδιο τον ΔΗΣΥ αλλά για το ΑΚΕΛ.

Σύνθημα του χθες

Όμως οι αστοχίες και η κυβερνητική φθορά δεν ήταν το μόνο. Το σίγουρο είναι ότι η επιλογή του ίδιου προεκλογικού συνθήματος «δεν θα μας γυρίσουν πίσω» που παρέπεμπε στην οικονομική κατάρρευση και τη διακυβέρνηση Χριστόφια η οποία και τελείωσε έξι χρόνια προηγουμένως φαίνεται να μην έπεισε το συναγερμικό ακροατήριο.

Πρώτα και κύρια γιατί αυτό το αφήγημα χρησιμοποιήθηκε σε όλες ανεξαιρέτως τις προεκλογικές από το 2013 και εντεύθεν και δευτερευόντως ότι αυτό το προεκλογικό σύνθημα δεν έδινε την όποια προοπτική για το μέλλον. Δεν έλεγε δηλαδή τι πρόκειται να κάνει ο ΔΗΣΥ την επόμενη μέρα, πέραν της πρόκλησης φόβου για την ενδεχόμενη επάνοδο της Αριστεράς.

Χωρίς Ευρώπη

Κάποια στελέχη αναφέρουν πως με δεδομένο ότι ο ΔΗΣΥ είχε υπεροχή σε σχέση με το ΑΚΕΛ σε ευρωπαϊκά θέματα εξαιτίας της ιστορίας του και του προφίλ του που παρουσίασε, θα έπρεπε να μιλήσει ευρωπαϊκά και να αποφύγει την όποια εσωτερική αντιπαράθεση με το ΑΚΕΛ.

Η συντηρητική ροπή

Μεγάλη φθορά προκάλεσε όπως όλα δείχνουν η ροπή του κατά τα άλλα φιλελεύθερου και προοδευτικού ΔΗΣΥ προς πιο συντηρητικές τάσεις. Είναι άλλωστε μία ροπή που κυριαρχεί στα κόμματα της Κεντροδεξιάς στην Ευρώπη με στόχο να ανακόψουν τις διαρροές προς την ακροδεξιά. Η προεκλογική της Ελένης Σταύρου η οποία ξεκίνησε με τα «Ελλάς Κύπρος Ένωσις» συνέχισε με τα υψώματα Γκολάν και κορυφώθηκε με τις αιχμές ότι ο Νιαζί Κιζίλγιουρεκ αποτελεί εγκάθετο της Άγκυρας προκάλεσε τελικά περισσότερη ζημιά παρά όφελος εισροής «εθνικοφρόνων» ψήφων. Και λέμε ζημιά αν λάβουμε υπόψη την πανωλεθρία που είχε ο ΔΗΣΥ στη Λευκωσία η οποία θεωρείται πιο φιλελεύθερη και δεν φαίνεται να ταυτίζεται με την ρητορική «χριστιανοσύνης», «φιλοπατρίας» και κινδύνου από της τ/κ ψήφους.

 

Ενδεικτικό ότι ενώ το 2014 ο ΔΗΣΥ έλαβε στην Επαρχία Λευκωσίας 37,39% στη χθεσινή εκλογική μάχη έχασε 10% λαμβάνοντας μόλις 27,28%. Οι απώλειες στη Λευκωσία είναι κάτι που απασχολεί πολλά συναγερμικά και κυβερνητικά στελέχη με άλλους να θεωρούν πως η ηγεσία δεν κατάφερε να τους πείσει με την συντηρητική ροπή τους και άλλους να σημειώνουν πως πλην του Νίκου Τορναρίτη δεν είχαν δικό τους υποψήφιο που θα μπορούσε να τους κινητοποιήσουν. Ούτε το ποσοστό της Έλενας Σταύρου βεβαίως καταδεικνύει πως η συντηρητική ροπή βοήθησε τελικώς τον ΔΗΣΥ.

Δεν κεφαλαιοποίησε

Νικητής βεβαίως δεν θεωρείται ούτε το ΑΚΕΛ από την χθεσινή μάχη, καθώς δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει την ισχυρή κυβερνητική φθορά αλλά και την κόπωση που επήλθε στην κυβερνητική παράταξη από τα έξι χρόνια εξουσίας. Με την κρίση στην παιδεία, το πόρισμα του Συνεργατισμού, την προαναγγελία παραίτησης Χάρη-Ιωνά, τα κατά συρροή εγκλήματα αλλά και τις επιθετικές δηλώσεις του προέδρου, πολλοί ήταν εκείνοι που θεώρησαν πως το ΑΚΕΛ θα μπορούσε να ανακάμψει ακόμη και να λάβει την πρωτιά. Αν και οι ευρωεκλογές ήταν ανέκαθεν δύσκολη μάχη για το ΑΚΕΛ το αποτέλεσμα έδειξε πως υπάρχει ακόμα δρόμοα. Ενδεικτικό ότι τα ποσοστά του αν εξαιρεθεί αυτό των Τ/κ κινείται περίπου στο ίδιο σημείο με τα ποσοστά που έλαβε στην χειρότερη εκλογική μάχη που είχε, κατά τις βουλευτικές εκλογές του 2016.

Ο αντιφασιστικός λόγος

Το κόμμα της Αριστεράς προειδοποιούσε πρώτο μεν για την ανάγκη να μείνει εκτός του ΕΛΑΜ ωστόσο δεν εμπέδωσε και στο ακροατήριό του αλλά και στους ψηφοφόρους που δεν ήθελαν εκλογή ΕΛΑΜ, πως η πρόταση για φραγή του ΕΛΑΜ είναι το ίδιο το ΑΚΕΛ και όχι άλλο κόμμα όπως η ΕΔΕΚ. Βάσει ποσοστών το ΑΚΕΛ φαίνεται να είχε σημαντικές διαρροές προς την ΕΔΕΚ τις οποίες και δεν υπολόγισε εξ αρχής το ΑΚΕΛ. Όπως επισημαίνεται από κύκλους το κόμμα δεν υπολόγισε την δύναμη των μικρότερων κομμάτων αλλά και το δίλημμα που τέθηκε είτε ΕΔΕΚ είτε ΕΛΑΜ. Κίνηση που στοίχησε όπως λένε τελικώς στο κόμμα.

Όμως αυτό δεν ήταν το μόνο. Αν και το κόμμα προς το τέλος έδωσε έμφαση στην δραστηριότητα των ευρωβουλευτών του ΑΚΕΛ φαίνεται πως δεν κατάφερε να πείσει πως μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική πρόταση στις ευρωεκλογές. Σε αυτό συνέβαλε και η κίνηση του Αβέρωφ Νεοφύτου να δημοσιεύσει μελέτη του Άντρου Κυπριανού επί κουρέματος για το ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη. Κίνηση που όπως λέγεται ενίσχυσε την αίσθηση σε ένα ακροατήριο πως το ΑΚΕΛ έχει ροπή προς τον ευρωσκεπτικισμό. Σε αυτό το σημείο σημαντικό ρόλο έπαιξε και το ότι το ΑΚΕΛ δεν κατάφερε να παρουσιάσει μία συγκεκριμένη εναλλακτική οικονομική πρόταση, ούτως ώστε να αποτινάξει από πάνω του το αφήγημα της Δεξιάς ότι το ΑΚΕΛ δε μπορεί να χειριστεί την οικονομία. Επιπλέον, η έντονη κριτική που ασκήθηκε αρχικά γύρω από τους χειρισμούς στο κυπριακό την ίδια ώρα που η Κύπρος είχε να αντιμετωπίσει την έλευση του Πορθητή, έδωσε σε πολλούς την αίσθηση πως το ΑΚΕΛ ασκεί αντιπολίτευση χάριν της αντιπολίτευσης. Κίνηση βεβαίως που προσπάθησε να ανασκευάσει το ΑΚΕΛ προς το τέλος. 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Πολιτική: Τελευταία Ενημέρωση

X