ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Σε μια εποχή αθωότητας και ρομαντισμού

Οι επιμελητές της έκθεσης «Paper» στην isnotgallery, στην οποία συμμετέχει και ο Αγγελος Μακρίδης, μιλούν στην «Κ»

Η «Κ» συνάντησε τους επιμελητές της έκθεσης «Paper», Άντρο Ευσταθίου και Μαρία Κοφτερού στον εκθεσιακό χώρο, isnotgallery στη Λευκωσία. Εκεί το κοινό μπορεί να παρακολουθήσει ομαδική έκθεση αφιερωμένη στο υλικό του χαρτιού, μια έκθεση που θυμίζει μια άλλη εποχή, μια εποχή αθωότητας, ειλικρίνειας και ευαισθησίας. Το χαρτί έχει τον μαγικό τρόπο να μεταφέρει τον θεατή σε μια άλλη διάσταση και για τους πλείστους δημιουργούς λειτουργεί ως πρώτη ύλη, ενώ όπως αναφέρει η Μαρία Κοφτερού, «το χαρτί έχει τον ρόλο του πρωταρχικού υλικού, της πρώτης ύλης, έτσι ξεκινούν τα σχέδια τους οι ζωγράφοι, οι γλύπτες, οι σχεδιαστές. Είναι κάτι που έχει τόσο ευρεία εφαρμογή». Στο ερώτημά μας τι είναι αυτό που τους γοητεύει στο χαρτί και γιατί οι περισσότεροι καλλιτέχνες έχουν με αυτό το υλικό μια ιδιαίτερη σχέση η Μαρία Κοφτερού είπε πως αυτό που της αρέσει είναι η υφή του χαρτιού, διότι είναι κάτι το οργανικό, είναι ευκολοχείριστο, φυσικό και ζεστό σαν υλικό. «Δεν είναι όπως μια οθόνη που είναι ένα ψυχρό μέσο. Επίσης, μου αρέσει πολύ η μυρωδιά του, ως ζωγράφος δουλεύω με το μελάνι και έχει κάτι πολύ ενδιαφέρον, όταν δουλεύω το μελάνι πάνω στο χαρτί. Επίσης, δεν μπορείς να διορθώσεις τα λάθη σου και έχει μια αμεσότητα. Αυτό θέλω να πιστεύω ότι ισχύει και για όλους καλλιτέχνες. Υπάρχει μια αγάπη προς αυτό το υλικό. Το υλικό που χρησιμοποιεί ο κάθε καλλιτέχνης είναι κάτι που επηρεάζει τη δουλειά του στο γενικό πλαίσιο, έχει τις δικές του δυνατότητες».

Ο Άντρος από την άλλη λέει ότι έχοντας τελειώσει φωτογραφία σκέφτεται διαφορετικά από τη Μαρία Κοφτερού που είναι ζωγράφος: «Εάν ψαχτείς λίγο με τα χαρτιά στη φωτογραφία κάτι που κάνω και εγώ, διότι δεν μου αρέσει το κλασικό που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι φωτογράφοι, ένα τυπικό Fuji χαρτί, τις φωτογραφίες τις τυπώνω πάνω σε μουσειακού τύπου χαρτιά, για να υπάρχει μια υφή. Την ώρα που τυπώνεται η φωτογραφία μπορεί να αντιληφθεί κάποιος τη διαφορετικότητά της. Εάν πάρουμε το καλλιτεχνικό κομμάτι, πάντα είχα μια άποψη στο θέμα του χαρτιού. Αλλά γενικότερα και ως γκαλερίστας αλλά και ως άτομο που ασχολείται με την τέχνη, πάντα μου άρεσαν τα έργα πάνω σε χαρτιά. Θεωρώ ότι δεν φωνάζουν στον χώρο» όσο για τους καλλιτέχνες λέει πως οι καλλιτέχνες που εργάζονται με το χαρτί είναι πιο ευαίσθητοι, πιο ρομαντικοί και πολύ πιο σοβαροί στη δουλειά τους. «Και το λέω με πλήρη επίγνωση. Με τους καλλιτέχνες που συνεργάζομαι και που ξέρω ότι είναι αρκετά καλοί στο πώς δουλεύουν με το χαρτί, αυτό που παρατηρώ είναι η δυνατή λεπτομέρεια στο τελικό αποτέλεσμα. Πιστεύω ότι πρέπει να είσαι αρκετά ταλαντούχος για να δουλέψεις με αυτό το υλικό».

Το χαρτί ως υλικό συχνά το συνδέουμε με μια άλλη εποχή, ζώντας σχεδόν ψηφιοποιημένα πλέον... ακόμα και στην τέχνη, η Μαρία Κοφτερού λέει: «Και ειδικά στο σήμερα, που βλέπουμε το τι συμβαίνει με την τέχνη. Είναι πολύ ποπ, φανταχτερή, έντονη και έγχρωμη και καλώς, αλλά τα έργα σε χαρτί δεν τα βλέπεις συχνά, ακόμη και οι ίδιες οι γκαλερί τ’ αποφεύγουν. Διότι δεν είναι πολύ εμπορικά πιστεύω, αλλά τα έργα αυτά είναι διαχρονικά, κλασικά. Αυτά έργα τα επιλέγουν να τα αγοράσουν άτομα που είναι συλλέκτες, που ασχολούνται λίγο πιο σοβαρά με την τέχνη, αντιλαμβάνονται την αξία της τέχνης στο χαρτί και μπαίνουν πιο βαθιά, πέρα από την όψη...» όσο για την digital εποχή σε σχέση με την τέχνη η Μαρία παραδέχεται πως έχει μια αμηχανία να δουλεύω με τον υπολογιστή, «μου αρέσει πολύ η διαδικασία της ζωγραφικής και να δουλεύω απευθείας με τα χέρια μου. Έχω δυσκολία με τον υπολογιστή, νιώθω ότι είναι ακόμη ένα εμπόδιο, παρά εργαλείο που με βοηθάει. Είμαστε όμως σε εποχή όπου όλα ψηφιοποιούνται και εάν θέλεις ως καλλιτέχνης να είσαι σχετικός με τον τρόπο που κινούνται τα πράγματα, είναι καλό να έχεις περισσότερες γνώσεις πάνω στο digital κομμάτι. Παράλληλα δεν μπορεί κάτι να αντικαταστήσει για εμένα το χαρτί, ούτε τη διαδικασία του να μάθεις ζωγραφική. Ο λόγος είναι ότι το χαρτί έχει μια ευαισθησία που σε παρακινεί και εσένα να δουλεύεις μαζί με το υλικό. Επίσης, εγώ το ότι δουλεύω με μελάνι με κάνει να είμαι πιο σίγουρη για τις γραμμές μου, ενώ με το digital υπάρχει η σκέψη ότι μπορώ εάν κάνω κάτι λάθος να το διορθώσω μετά». Ο Άντρος λέει πως πλέον το digital είναι κάτι τόσο άμεσο, «όλοι κρατούν ένα κινητό, χάνεις τη διαδικασία της δημιουργίας. Πιστεύω ότι αυτό το πράγμα το πολύ έντονο που συμβαίνει με το digital θα συνεχίσει να υπάρχει και θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο, αλλά συγχρόνως και πάρα πολύς κόσμος θα επιστρέψει πίσω στην ουσία, δεν θα αντέχει μόνο το digital. Ο κόσμος πάντα θα επιστρέφει πίσω στις ρίζες του και είναι από εκεί που ξεκινάνε όλα».

Κλείνοντας την κουβέντα μας ο Άντρος Ευσταθίου είπε ως γκαλερί αυτό που σκέφτονται πριν από οποιασδήποτε έκθεση είναι να δείχνουμε πράγματα σοβαρά, που έχουν μια βάση. «Δεν γίνεται να είσαι μια γκαλερί και να μη δείξεις και σχέδια. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να έχουμε μια επικοινωνία με το κοινό και να του δείχνουμε διαφορετικά μέσα τέχνης. Υπάρχει και αυτό το υλικό [σ.σ. το χαρτί] και καλλιτέχνες που αξίζουν να τους γνωρίσει το κοινό. Διαμορφώνουμε ώς εκεί που μπορούμε την άποψη του κοινού, νιώθω ευθύνη προς το κοινό που μας παρακολουθεί». Η Μαρία σημειώνει πως για εκείνη το χαρτί έχει κάτι το ποιητικό, «έχει μια ρομαντική διάσταση, θα ήταν ωραίο στο σήμερα να έχει τον δικό του χώρο, να γίνονται εκθέσεις όπως αυτή, αφιερωμένες πάνω στο υλικό αυτό».

Αγγελος Μακρίδης


Στην έκθεση συμμετέχει και ο σπουδαίος Άγγελος Μακρίδης, ένας καλλιτέχνης που εδώ και μισό σχεδόν αιώνα δημιουργεί αθόρυβα, «ο καλλιτέχνης που όλοι γνωρίζουν και παράλληλα δεν ξέρουν». Ο Άντρος Ευσταθίου μίλησε για την συμμετοχή του καλλιτέχνη, λέγοντας πως, «η τέχνη του είναι τόσο δική του, που σκέφτεσαι από πού επηρεάζεται, προσπαθείς να βρεις επιρροές. Είναι τόσο πολύ δοσμένος στην τέχνη του, στο να δουλεύει και να εξελίξει αυτό που νιώθει αυτός μέσα του, είναι μια σχολή μόνος του». «Ο Άγγελος γενικά δεν εκθέτει τα έργα του... Προσωπικά τον θεωρώ ως τον σημαντικότερο Κύπριο καλλιτέχνη. Ο Μακρίδης είναι γλύπτης, κάνει γλυπτική έχει χιλιάδες έργα και κάνει αυτή τη δουλειά εδώ και 50 χρόνια. Ήμουν κάποια στιγμή στο στούντιό του και είδα κάτι στοίβες με χαρτιά. Αμέσως τον ρώτησα τι είναι και μου λέει «κάτι είναι…», τα πιάνω εγώ στα χέρια μου τα σχέδια αυτά και τον ρώτησα εάν τα είχε εκθέσει ποτέ. Κάτι που φυσικά δεν είχε κάνει, με αυτά του λέω, “κάνουμε 17 εκθέσεις, είναι σπουδαία”. Ακόμη και εγώ δεν ήξερα ότι έχει σχέδια ο Μακρίδης, πάντα γνώριζα για γλυπτά». Για τον Άντρο Ευσταθίου ο Άγγελος Μακρίδης είναι ένας σπουδαίος καλλιτέχνης γιατί είναι κατ’ αρχήν σπουδαίος ως άνθρωπος, «έχει απίστευτη γνώση του υλικού, είναι πραγματικός καλλιτέχνης, δεν τον ενδιαφέρουν οι δημόσιες σχέσεις, απέρριψε στη ζωή του τα περιττά. Ο Άγγελος είναι επιμελής, καθημερινά για όσα χρόνια δουλεύει με επαφές δύο – τριών ατόμων, με τη γυναίκα του, με την κόρη του και κάποιους φίλους. Κάνει σοβαρή, συγκεντρωμένη τέχνη, χωρίς να κοιτάζει δεξιά και αριστερά για να επηρεάζεται στο τι τέχνη να κάνει, εάν πρέπει να πουλήσει ή όχι. Η τέχνη του είναι τόσο δική του, που σκέφτεσαι από πού επηρεάζεται, προσπαθείς να βρεις επιρροές. Είναι τόσο πολύ δοσμένος στην τέχνη του, στο να δουλεύει και να εξελίξει αυτό που νιώθει αυτός μέσα του, είναι μια σχολή μόνος του. Δεν έχει την ανασφάλεια του να υπάρχει και δείχνεται, υπάρχει και θα υπάρχει ό,τι και να κάνει. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα και ως γκαλερί και ως Άντρος ότι έχω αυτόν τον καλλιτέχνη και δεν έχει σχέση με τα λεφτά. Είναι πάρα πολύ σημαντικό για εμένα να τον έχω στην γκαλερί μου. Όχι μόνο εγώ, αλλά και οι καλλιτέχνες που εκθέτουν μαζί του πρέπει να νιώθουν πολύ τυχεροί γι’ αυτή τη συγκύρια.

Η πρώτη ύλη


Το χαρτί είναι η αρχή για κάθε καλλιτέχνη ή τουλάχιστον ήταν... η Μαρία Κοφτερού λέει: «Ο λόγος είναι επειδή συνδέεται με το προσχέδιο, την προεργασία που γίνεται και συγκεκριμένα στον Δυτικό κόσμο. Συνδέεται με τη διαδικασία που κάνει ο ζωγράφος για να βγάλει το τελικό αποτέλεσμα. Για εμένα το να βλέπω τα προσχέδια των μεγάλων ζωγράφων τα θεωρώ από μόνα τους ολοκληρωμένα έργα τέχνης. Το χαρτί έχει τον ρόλο του πρωταρχικού υλικού, της πρώτης ύλης, έτσι ξεκινούν τα σχέδια τους οι ζωγράφοι, οι γλύπτες, οι σχεδιαστές. Είναι κάτι που έχει τόσο ευρεία εφαρμογή».

Πληροφορίες
«Paper», Is Not Gallery, η έκθεση θα διαρκέσει από τις 17 Νοέμβριου μέχρι τις 4 Δεκέμβριου. Οδυσσέως 11, Παλιά Λευκωσία. Τηλέφωνο 99569498, www.isnotgallery.com

Στην έκθεση «Paper» συμμετέχουν οι καλλιτέχνες Άγγελος Μακρίδης, Τατιάνα Φεραχιάν, Stefano Bonacci, Arshak Sarkissian, Ανθή Παφιου, Χαριτίνη Κυριάκου, Γιάννης Κοφτερός ,Μαρίνα Γεραλή, Σιμόνη Φιλίππου, Μαρία Κοφτερού και Άντρος Ευσταθίου

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Εικαστικά: Τελευταία Ενημέρωση

Στο Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή στα Πλατανίσκια θα παρουσιαστούν χαρακτικές εικονογραφήσεις μιας περιόδου 46 χρόνων, από το ...
Του Απόστολου Κουρουπάκη
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Το κοινό προσκαλείται να παρακολουθήσει τη δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη από τις 28 Φεβρουαρίου, ενώ η μεγάλη τελετή ...
Kathimerini.com.cy
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
X