ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ψηφιακή άσκηση για το βλέμμα

Το Δίκτυο Μουσείων Σύγχρονου Πολιτισμού παρουσιάζει την πρώτη ελληνική ομαδική εικαστική έκθεση για ψηφιακό περιβάλλον

Kathimerini.gr

ΤΗΣ ΜΑΡΩΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥΣ 

Στη χρονιά της μοναχικότητας, η πρώτη ελληνική εικαστική έκθεση που σχεδιάστηκε εξαρχής για ψηφιακό περιβάλλον βρίσκεται στον αντίποδα του «εγώ». Η δράση «Οπτικοποιώντας την ανθρωπότητα» είναι προϊόν «από κοινού». Γεννήθηκε από το Δίκτυο Μουσείων Σύγχρονου Πολιτισμού του ΥΠΠΟ, τουτέστιν από τη δημιουργική συνεργασία των φορέων-μελών του –Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (ΕΜΣΤ), Μητροπολιτικός Οργανισμός Μουσείων Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης (MOMus)–, και είναι πλέον διαθέσιμη στην πλατφόρμα res.momus.gr.

«Αυτό είναι ένα από τα καλά που δημιουργούνται σε περιόδους κρίσης», λέει η ιστορικός τέχνης Συραγώ Τσιάρα, αναπλ. διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης – MOMus, και αναφέρεται στην ομαδική και συνθετική εργασία. Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες, με τα μουσεία κλειστά, τα σχέδια για κοινές δράσεις και μάλιστα σε ψηφιακό περιβάλλον βρήκαν έδαφος για να αναπτυχθούν διεθνώς, δίνοντας νέους και ενδιαφέροντες καρπούς. Το ίδιο συνέβη και με την πρωτοβουλία του Δικτύου: Η ιδέα της διεύθυνσης εικαστικών, αρχιτεκτονικής, φωτογραφίας και μουσείων σύγχρονου πολιτισμού του ΥΠΠΟ, που βρισκόταν υπό συζήτηση τα τελευταία χρόνια, έγινε τώρα πράξη, αποδεικνύοντας αφενός ότι μέσω των συνεργειών εξοικονομούνται πόροι και αφετέρου ότι έτσι αναδεικνύονται καλύτερα τα έργα που ανήκουν στις δημόσιες συλλογές της χώρας.

Τάσος Χριστάκης, «Χωρίς τίτλο, Νο Ι», 1990. Συλλογές Εθνικής Πινακοθήκης – Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτσου.

Σε αυτό το πνεύμα εργάστηκαν τους τελευταίους 4-5 μήνες τα μέλη της ομάδας που δημιουργήθηκε από τους τρεις συνεργαζόμενους φορείς, με σκοπό να συνθέσουν ένα συλλογικό εκθεσιακό εγχείρημα. Το αποτέλεσμα αποδεικνύει ότι η δύναμη βρίσκεται στην ένωση. Στην έκθεση παρουσιάζονται περισσότερα από 100 έργα τέχνης 62 καλλιτεχνών από τις συλλογές των φορέων, η δε διαδρομή στην εικαστική δημιουργία ξεκινάει από τον 16ο αιώνα και φθάνει έως την τελευταία δεκαετία του παρόντος αιώνα. «Ξαναβλέποντας» την Ευρωπαϊκή Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου 70 χρόνια μετά την υπογραφή της, οι επιμελητές και οι συντονιστές της έκθεσης εντόπισαν τη συνέχεια των σκέψεων και των ιδεών υπό τα σύγχρονα δεδομένα.
«Δημιουργήθηκε λοιπόν ένας πυρήνας προβληματισμού», σχολιάζει η κ. Τσιάρα, «που εστίασε στον τρόπο που εξελίσσονται οι εικαστικές πραγματεύσεις όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα στην πορεία του χρόνου». Το υλικό χωρίστηκε σε τρεις θεματικές ενότητες: Η πρώτη, με τίτλο «Animus Immortalis Est», θίγει το ζήτημα της αξίας της ανθρώπινης ζωής και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, η δεύτερη, «Κάτι σαν σπίτι», ασχολείται με την έννοια της εστίας κυριολεκτικά και μεταφορικά, ενώ η τρίτη ονομάζεται «Κλιματική κρίση».

Φρέια Ναγιάντε, «Strawberries in Winter: Φράουλες», 2012. Συλλογές MOMus – Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.

Το περιεχόμενό τους είναι πλούσιο και τολμηρό καλλιτεχνικά. Οπως εύστοχα παρατηρεί στη συζήτησή μας η ιστορικός τέχνης Εφη Αγαθονίκου, διευθύντρια Συλλογών της Εθνικής Πινακοθήκης, «σκοπός της προσπάθειας ήταν η συνύπαρξη έργων και καλλιτεχνών με διαφορικές οπτικές. Ο Νικόλαος Γύζης βρίσκεται δίπλα στον Δημοσθένη Κοκκινίδη. Τα έργα χωρίζουν περισσότερα από 80 χρόνια, αλλά το θέμα είναι κοινό: μια μητέρα κρατάει στην αγκαλιά το μωρό της. Σε άλλο σημείο, ένα χαρακτικό του Φρανθίσκο Γκόγια από τη σειρά “Τα δεινά του πολέμου” παρουσιάζεται κοντά στο “Αφιέρωμα στον Γκόγια” του Δανιήλ (1965). Και αλλού το ζήτημα του θανάτου προσεγγίζουν από τη σκοπιά τους, αλλά πλάι πλάι, ο Νικηφόρος Λύτρας και η Λήδα Παπακωνσταντίνου».

Εργα ακαδημαϊκά κοντά στα σύγχρονα, διαχρονικότητα και ρήξεις. «Τι είναι για εσάς αυτή η έκθεση;» ρωτάμε την κ. Τσιάρα. «Δοκιμές για το βλέμμα μας», απαντάει. «Είναι ανορθόδοξες καλλιτεχνικές συνευρέσεις στον ψηφιακό χώρο, που αποδεικνύεται εντέλει ότι μας απελευθερώνει», συνεχίζει. «Ισως εάν ετοιμάζαμε αυτή την έκθεση με σκοπό να παρουσιαστεί ζωντανά στις αίθουσες κάποιου μουσείου, να κάναμε διαφορετικές επιλογές. Σίγουρα η στατική δισδιάστατη εικόνα –ζωγραφική και φωτογραφία– βρίσκει στην πλατφόρμα ευνοϊκό περιβάλλον για να αναδειχθεί. Φτιάξαμε λοιπόν μια ανθολογία που δεν διεκδικεί εύσημα επισκόπησης. Δημιουργήσαμε ένα περιβάλλον για ελεύθερη χρήση από τον θεατή, χωρίς να επιδιώκουμε να τον καθοδηγήσουμε. Μπορεί να περιπλανηθεί σαν να βρίσκεται σε ένα καλειδοσκοπικό πανόραμα ή να μεγεθύνει την εικόνα και να μελετήσει το έργο σε βάθος, με τα στοιχεία που του προσφέρουν οι επιμελητές, αλλά και η ψηφιακή τεχνολογία».

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Εικαστικά: Τελευταία Ενημέρωση

Στο Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή στα Πλατανίσκια θα παρουσιαστούν χαρακτικές εικονογραφήσεις μιας περιόδου 46 χρόνων, από το ...
Του Απόστολου Κουρουπάκη
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Το κοινό προσκαλείται να παρακολουθήσει τη δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη από τις 28 Φεβρουαρίου, ενώ η μεγάλη τελετή ...
Kathimerini.com.cy
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
X