ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Οι Private Garden στον Φέγγαρο Reacts

Αν έχει ειλικρίνεια ό,τι κάνεις θα έχει και διάρκεια, λέει στην «Κ» ο ντράμερ Στέφανος Μελετίου

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Ο ντράμερ Στέφανος Μελετίου είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους ντράμερ της χώρας μας. Ενεργό μέλος σε αρκετές μπάντες, ένας σόλο δημιουργικός καλλιτέχνης, αλλά και δάσκαλος μουσικής, δεν επαναπαύεται ποτέ και έμαθε από κάθε του δουλειά να παίρνει αλλά και να δίνει ισότιμα. Η τελευταία του μουσική δημιουργία σε συλλογικό επίπεδο είναι οι Private Garden, το ροκ τρίο που θα λάβει μέρος στην εξαιρετική πρωτοβουλία της Louvana Records, το Φέγγαρος Reacts.

  

–Στέφανε, έχεις κάνει πολλά πράγματα και συνεχίζεις να κάνεις…
–Από μικρή ηλικία μπήκα στη διαδικασία της μουσικής, και ο πατέρας μου είναι μουσικός και η μητέρα μου έγραφε κομμάτια, τα δύο μεγάλα αδέλφια μου είναι μουσικοί. Όλες αυτές οι παραστάσεις, λοιπόν, με οδήγησαν κατά κάποιο τρόπο στον μουσικό δρόμο, με έναν τρόπο που να με οδηγεί κάθε μέρα να θέλω να δημιουργήσω, αφού για μένα από μικρός αυτό ήταν το φυσιολογικό, δεν ήξερα ότι υπήρχε κάτι άλλο…
 

–Είσαι γεννημένος μουσικός δηλαδή…
–Νομίζω ναι, δεν μου άφησαν και πολλά περιθώρια (γέλια). Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο όποιος προέρχεται από μουσική οικογένεια να γίνεται και μουσικός, σίγουρα θα πρέπει να έχει την τάση. Νομίζω πως όποιος το νιώθει έντονα θα μπορέσει να κάνει πράγματα, γιατί η πραγματικότητα του μουσικού ειδικά στην εποχή μας, του τι κάνεις δηλαδή με το τι παίρνεις πίσω, οικονομικά και όχι μόνο, δεν συμβαδίζουν, οπότε πρέπει να το αγαπάς πολύ.

–Πώς ξεκίνησες;
–Το πρώτο μου πτυχίο ήταν ντραμς στο Λος Άντζελες, μετά στο δεύτερο πτυχίο μου έκανα κλασικά κρουστά. Γενικά πιστεύω πάρα πολύ στην εκπαίδευση και δεν μου αρέσει να έχω και κενά στη μόρφωσή μου και γι’ αυτό επέλεξα να καλύψω και τον χώρο της κλασικής μουσικής. Επίσης, μου αρέσει και να γνωρίζω νέα άτομα. Ξέρεις, κάθε ζώνη μουσικής έχει και διαφορετικούς ανθρώπους να γνωρίσεις.
 

–Υπάρχουν άνθρωποι εκτός του οικογενειακού σου κύκλου που σε επηρέασαν;
–Υπάρχουν, φυσικά. Κατ’ αρχάς οι Zilla Project με έμαθαν τι σημαίνει να είσαι μπάντα, αλλά και ότι όλοι είναι διατεθειμένοι να κάνουν πράγματα ασχέτως με το τι θα πάρουν πίσω. Να είμαι, με λίγα λόγια, ευχαριστημένος με το ταξίδι, να μην είναι πάντα στόχος ένας προορισμός, διότι ο προορισμός που μπορεί να μη φτάσεις μπορεί να σε πληγώσει και όπως είναι πλέον τα πράγματα στις τέχνες οτιδήποτε κάνεις πρέπει να έρχεται από μία ειλικρίνεια. Ο Μανώλης Βουράκης με έμαθε να απολαμβάνω αυτό που κάνω, να προσπαθώ για το καλύτερο και αυτό να μου είναι αρκετό. Φυσικά είναι ωραίο και πρέπει να έχεις στόχους, εννοείται. Πάντως, αν έχει ειλικρίνεια ό,τι κάνεις θα έχει και διάρκεια.
 

Έχει σημασία η διάρκεια τελικά;
–Στην εποχή μας θεωρώ ότι λείπει η διάρκεια. Πριν να καταλάβεις για παράδειγμα ποιοι είναι hip και τι έγινε γνωστό… βγαίνει το επόμενο…
 

–Πόσο δύσκολο είναι να επιλέξει κάνει κάποιος μουσική και να ζει από αυτή;
–Αυτή την κουβέντα την κάνω συχνά και με τους μαθητές μου και με τους γονείς τους και αυτό που λέω στην ερώτηση πολλών γονιών, αν πρέπει να σπουδάσουν τα παιδιά τους μουσική, είναι ότι αν μετά από μια συζήτηση πείσουν τα παιδιά τους να μην πάνε για μουσικές σπουδές, τότε καλύτερα είναι να μην πάνε. Πρέπει η επιλογή να είναι τόσο δυνατή ώστε οτιδήποτε άλλο να φαίνεται ότι είναι εκτός πραγματικότητας.
 

–Εσύ πάντως τον ακολούθησες για τα καλά τον δρόμο της μουσικής… Zilla Project, Delirium Elephants, πιο παλιά στους Low Spark, στους The Boots, και αλλού… αυτή η διαδρομή τι σου έχει δώσει;
–Χαίρομαι πολύ, εκτός από το να απολαμβάνω το δικό μου όραμα, να είμαι μέρος και στο όραμα των άλλων. Γι’ αυτό, παίζω για παράδειγμα, και με την Kate, η οποία κάνει αρκετά πράγματα στην Αγγλία, όπου ζει. Από όλες τις συνεργασίες μαθαίνεις πολλά, γνωρίζεις κόσμο. Κερδίζεις και από το προφανές, που είναι η τεχνική εμπειρία, ώστε να γίνεσαι καλύτερος σε αυτό που κάνεις, αλλά και πιο βαθιά, από αυτό που μαθαίνεις και παίρνεις από τους ανθρώπους, με τους οποίους συνεργάζεσαι.
 

–Αυτή η πολυδιάσπαση, αν μπορώ να το πω έτσι, μπορεί να σε οδηγήσει σε μονοπάτια που θα σε βγάλουν από τον δρόμο σου;
–Σίγουρα, αν το παρακάνεις μπορεί να σου γυρίσει μπούμερανγκ. Γι’ αυτό θεωρώ σημαντικό, εκτός από το να είσαι «server», να βοηθάς δηλαδή τους άλλους να κάνουν τα πράγματα που θέλουν, είναι καλό να είσαι δημιουργικός, ο ίδιος και να βλέπεις και τα δικά σου.
 

–Εσύ τι κάνεις δικό σου;
–Εκτός από οι Private Garden, κάνω και άλλα πράγματα, όπως τα live looping. Μου αρέσει να νιώθω δημιουργικός. Νιώθω ότι κάνοντας πολλά πράγματα, να παίζω, να διδάσκω, βάζω το λιθαράκι μου στο να αλλάξουν κάποια πράγματα, να περάσεις τα σωστά μηνύματα στο τι πρέπει να κάνει κάποιος μουσικός. Ότι πρέπει να τα παίρνεις όλα πολύ σοβαρά είτε είναι δικά σου είτε άλλων. Νομίζω ότι αυτός είναι και ένας λόγος που είμαι σε πολλά πράγματα, διότι έβλεπαν πως ό,τι κάνω το κάνω στο 100%.
 

Να πούμε για τους Private Garden… που θα λάβει μέρος στο Φέγγαρος Reacts.
–Είμαστε ένα ροκ τρίο, εγώ στα ντραμς και στα φωνητικά, στην κιθάρα και φωνή ο Νικόλας Χριστοδούλου και ο Max O Matic στο μπάσο και τα φωνητικά. Ανέκαθεν ήθελα να είμαι σε ένα ροκ τρίο, και να παίζω αυτή τη μουσική και χαίρομαι γιατί και ο Νικόλας και ο Max συμμερίζονται το όραμά μου, και νιώθω τυχερός που παίζω μουσική μαζί τους και δημιουργούμε κάτι όλοι μαζί. Πιστεύω ότι το πρότζεκτ Private Garden έχει να προσφέρει, είναι μια καθαρή πρόταση, που έχει ποιότητα. Θέλει πολλή επιμονή για να προχωρήσει. Πάντως, να σου πω ότι αυτό που φέρνουμε έχει μια φρεσκάδα που θα γίνει αντιληπτή από τον ακροατή και έχει ένα μείγμα επιρροών που δεν είναι εύκολο να διακρίνει κάποιος, κάτι που όπως σου είπα και πριν είναι πολύ σημαντικό για εμένα.
 

Πες μου για το Live Looping
–Επειδή εκτός από τα ντραμς παίζω και πιάνο προσπάθησα εν μέσω κορωνοϊού οπότε δεν μπορούσα να έχω επαφή με άλλους μουσικούς, αποφάσισα να κάνω κάτι μόνος μου, που από την αρχή μέχρι το τέλος είμαι εγώ. Η τεχνολογία μού έδωσε τη δυνατότητα να δημιουργήσω κάτι.
 

Πιστεύεις ότι μπορεί να συνηθίσουμε στην ψηφιακή συναυλία, αν και είμαι βέβαιος ότι δεν σας είναι αρκετό;…
–Πιστεύω πως όχι. Έχουμε χάσει ήδη αρκετά και από τη μουσική, όπως το να αγοράσεις ένα δίσκο ή ένα cd και να τον απολαύσεις χωρίς ταυτόχρονα να γίνονται χιλιάδες άλλα πράγματα, να ακούσεις μουσική με ένα ωραίο σύστημα, και όχι μόνο από κινητό. Δεν θα ήθελα λοιπόν να δω να χάνουμε και την εμπειρία μιας live συναυλίας. Η μουσική θέλει κόσμο, να επικοινωνείς με τον κόσμο και να το βλέπεις να συμβαίνει, μιλάμε για ενέργεια που πρέπει να μεταφερθεί!
 

Στην Κύπρο είναι δύσκολο να κάνει κάποιος μουσική; Ζει κάποιος από τη μουσική;
–Αν δεν διδάσκει, δεν είμαι σίγουρος ότι μπορεί να ζήσει, ή αν κάποιος δεν διδάσκει αν θα μπορεί να κάνει επιλογές που μουσικά θα τον κάνουν καλύτερο, δηλαδή να μη χρειάζεται να παίζει και σε πράγματα τα οποία δεν του αρέσουν, όλοι μας βέβαια μπορεί να κάνουμε πράγματα που δεν τα νιώθουμε, αλλά στην Κύπρο νομίζω ότι μπορεί κάποιος να πέσει στην παγίδα να το κάνει συνέχεια, και μετά να μην μπορεί να απελευθερωθεί. Βέβαια, από την άλλη αν είσαι δημιουργικός και θέλεις να εκμεταλλευτείς τις πρακτικές ευκολίες της Κύπρου μπορεί να κάνεις πολλά πράγματα, αν σε τρώει φυσικά.
 

Νιώθω ότι στην Κύπρο δεν υπάρχει και κοινό που θα στηρίξει όλες αυτές τις νέες δουλειές… ισχύει;
–Κοίτα, στην αρχή υπάρχει ένα momentum, κτίζεται κάτι, αλλά μετά δεν έχει πού να πάει… Και ένα άλλο πράγμα που λείπει είναι οι κατάλληλοι χώροι για να παίξει ένα συγκρότημα. Στην Κύπρο υποφέρουμε πολύ από την έλλειψη κοινού και χώρων για να παίξουμε. Κοινωνιολογικά μιλώντας πάντως δεν γεννήθηκαν πράγματα εδώ, τα τελευταία έξι-επτά χρόνια νιώθω ότι υπάρχει μια τάση, με τους Monsieur Doumani και με μερικές άλλες μπάντες, που εισάγουν και τον κυπριακό στίχο, να δημιουργούμε κάτι δικό μας. Για παράδειγμα ο Άγγλος που ακούει τους Rolling Stones, το νιώθει δικό του. Είναι πολύ διαφορετική η αντιμετώπιση αν κάτι γεννιέται εδώ και το κάνεις δικό σου. Δεν νιώθουμε δικά μας κάποια πράγματα, μας έρχονται σε κουτί. Επίσης, από πολλές μπάντες λείπει η πρωτοτυπία, να μη νιώθεις δηλαδή ότι αυτό που ακούς είναι κουτάκια από επιρροές, τις οποίες μπορείς και να τις δακτυλοδείξεις. Δεν πιστεύω ότι οι επιρροές είναι καλό να είναι πάντα καθαρές.

 

Παρακολουθήστε δωρεάν τους Private Garden στο κανάλι της Louvana Records στο YouTube ή από τις σελίδες Fengaros Festival και Louvana Records στο Facebook την Κυριακή, 17 Ιανουαρίου, στις 21:15 EET

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση

X