ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Νέες ταινίες: Ηθικόν... ακμαιότατον και δύο άνδρες σ’ ένα νησί

Οι τέσσερις ταινίες που ξεχωρίζουν έχουν πρωταγωνίστριες γένους θηλυκού.

Kathimerini.gr

H γυναίκα βρίσκεται στο επίκεντρο αυτή την κινηματογραφική εβδομάδα, καθώς και οι τέσσερις ταινίες που ξεχωρίζουν έχουν πρωταγωνίστριες γένους θηλυκού. Η πρώτη από αυτές τοποθετείται στον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο οποίος αποτελεί πάντα καλό «αποκούμπι» για τις ταινίες εποχής.

Αυτό συμβαίνει και με το «Η καλύτερη στιγμή τους» (***) της Λόνε Σέρφιγκ («Μια κάποια εκπαίδευση»), η οποία εστιάζει τον φακό της στα προπαγανδιστικά φιλμ που ανέλαβαν να ανυψώσουν το ηθικό των Βρετανών τα πρώτα χρόνια του πολέμου. Η άπειρη Κάτριν (Τζέμα Αρτερτον) προσλαμβάνεται ως σεναριογράφος σε ένα φιλμ αφιερωμένο στη διάσωση της Δουνκέρκης. Εν μέσω βομβαρδισμών και άλλων δυσκολιών, η κινηματογραφική ομάδα αγωνίζεται να τελειώσει την ταινία, με στόχο να βοηθήσει τους καταρρακωμένους συμπατριώτες της.

Παρότι η πλοκή της ιστορίας ενέχει αρκετές μελοδραματικές παγίδες, η Σέρφιγκ μαζί με τη σεναριογράφο της, Γκάμπι Τσιάπε, τις περνούν όλες σχεδόν αβρόχοις ποσί. Απέναντι στο δράμα του πολέμου, αλλά και στο προσωπικό των πρωταγωνιστών, αντιπαρατίθεται το σωτήριο χιούμορ, με τον απολαυστικό Μπιλ Νάι να ξεχωρίζει ως σνομπ βεντέτα της εποχής.

Γενικότερα το φιλμ, περισσότερο και από ιστορική, έχει έντονα αυτοαναφορική διάσταση, με έξυπνα σχόλια γύρω από την κινηματογραφική πρακτική και τον χώρο του θεάματος. Χωρίς να φτάνει σε βαθιές αναλύσεις ή πολιτικές θέσεις, συγχρονίζει αποτελεσματικά τη συγκίνηση με το γέλιο ώς το τέλος.

Στην Πάτμο

Στην «Πόλη της σιωπής» (***), η Αντζελα Ισμαήλου δημιουργεί, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί σε μια μάλλον συνηθισμένη ιστορία, η οποία γίνεται ξεχωριστή χάρη στην ποιητικότητα της προσέγγισης αλλά και του (καθοριστικού) τόπου της δράσης. Η Δάφνη, μια πρώην ερμηνεύτρια της όπερας, έχει επιλέξει να αποσυρθεί στην απομόνωση της Πάτμου. Η ηρεμία ωστόσο θα διαταραχθεί όταν στο νησί θα φτάσουν σχεδόν ταυτόχρονα δύο άνδρες: ο Θέοντρικ (Σον Μπένσον), προτεστάντης ιερέας, ο οποίος μελετά την «Αποκάλυψη» του Ιωάννη, και ο Εστέμπαν (Εριχ Βίλντπρετ), ένας τραυματισμένος ταυρομάχος που καταλήγει εκεί λόγω ενός μυστικού της μητέρας του.

Η έλξη τους για τη Δάφνη θα οδηγήσει φυσιολογικά σε συγκρούσεις, οι οποίες όμως περισσότερο και από εξωτερικές αφορούν τον εσωτερικό κόσμο των ηρώων. Η Ισμαήλου εκμεταλλεύεται –και προφανώς εμπνέεται– αυτό το σχεδόν υποχρεωτικά κατανυκτικό τοπίο της Πάτμου, προκειμένου να περιβάλει με πνευματική αύρα την ταινία της.

Η στοιχειώδης πλοκή υπάρχει εκεί απλώς ως αφορμή για να ξεδιπλωθούν τα πάθη αλλά και η ποιητικότητα των ανθρώπων, καθώς ο Καζαντζάκης συναντά τον Πέρσι Σέλεϊ. Τις πολύ καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών συμπληρώνουν με τη δική τους αίγλη οι σπουδαίοι Μπέρναρντ Χιλ («Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών») και Σάρα Μάιλς («Blow-Up»), ενώ στον τελευταίο ρόλο της καριέρας του εμφανίζεται και ο Γιάννης Βόγλης.

Ο σουρεαλισμός συναντά την ταινία καταστροφής στο «Colossal» (**½), με την Αν Χάθαγουεϊ να ερμηνεύει έναν από τους πιο παράξενους ρόλους τής μέχρι τώρα καριέρας της. Η Γκλόρια, πρόσφατα χωρισμένη και με ελαφρύ πρόβλημα αλκοολισμού, επιστρέφει στη μικρή γενέθλια πόλη της, προσπαθώντας να κάνει νέο ξεκίνημα. Εκεί θα συναντήσει τον Οσκαρ (Τζέισον Σουντέικις), έναν παιδικό της φίλο, ο οποίος θα της προσφέρει και δουλειά.

Ταυτόχρονα, στη μακρινή Σεούλ ένα πελώριο τέρας, όμοιο με τον θρυλικό Γκοτζίλα, εμφανίζεται και τρομοκρατεί την πόλη. Το μονοπάτι του παραλόγου ξεκινά ακριβώς εκεί που η Γκλόρια ανακαλύπτει πως το τέρας έχει πολύ άμεση σχέση με την ίδια και τους φίλους της... Ο σκηνοθέτης Νάτσο Βιγκαλόντο έχει μια ενδιαφέρουσα ιδέα, η οποία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κωμική αλληγορία-θρίαμβο εάν αποφάσιζε να πάρει λιγότερο στα σοβαρά τον εαυτό της.

Κυκλοφορεί ακόμα «Η μυστική γραφή» (**½) του σπουδαίου Τζιμ Σέρινταν («Εις το όνομα του πατρός»), ο οποίος σκηνοθετεί εδώ ένα δράμα βασισμένο στην ομώνυμη νουβέλα του Σεμπάστιαν Μπάρι. Η έγκλειστη στο ψυχιατρείο Ρόουζ αφηγείται, μέσω ενός μυστικού ημερολογίου, τη ζωή και κυρίως τα νεανικά της χρόνια που τη σημάδεψαν. Η Βανέσα Ρεντγκρέιβ και η Ρούνι Μάρα μοιράζονται τον πρωταγωνιστικό ρόλο, σε διαφορετικούς χρόνους, με τη δεύτερη να μας ταξιδεύει στην εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου κορυφώνεται το δράμα. Μια καλογυρισμένη ιστορία γυναικείας γενναιότητας και αξιοσημείωτου τραγικού φορτίου, η οποία ωστόσο αδικείται, ειδικά προς το τέλος, ρέποντας προς την υπερβολή για χάρη ενός (τραβηγμένου από τα μαλλιά) happy ending.

CINEMA ALERT

Είναι αναμφίβολα ένα από τα «χρυσά» κορίτσια του Χόλιγουντ της τελευταίας δεκαετίας. Από το 2006 που την είδαμε στο πλευρό της αμίμητης Μέριλ Στριπ στο «Ο διάβολος φοράει Πράντα» μέχρι το Οσκαρ Β΄ γυναικείου ρόλου («Οι άθλιοι»), η Αν Χάθαγουεϊ διασχίζει με στυλ τη λεωφόρο της δόξας, δίχως περιττά ρίσκα. Εξαίρεση αποτελεί το «Colossal», στο οποίο τη βλέπουμε, αυτή την εβδομάδα, στον ρόλο μιας γυναίκας που ελέγχει με τις κινήσεις της ένα γιγάντιο τέρας στην άλλη άκρη του κόσμου. Και μπορεί στην πραγματικότητα η λαμπερή σταρ να μην τσαλακώνει την εικόνα της, ωστόσο και μόνο η συμμετοχή σε ένα τέτοιο πρότζεκτ (που θα μπορούσε να καταλήξει καρικατούρα) φανερώνει, αν μη τι άλλο, πως δεν φοβάται τις κακοτοπιές.

Σινεμά: Τελευταία Ενημέρωση

Η προβολή και παρουσίαση της ταινίας μικρού μήκους του Ανδρέα Σεϊτάνη θα γίνει το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου
Kathimerini.com.cy
 |  ΣΙΝΕΜΑ
X