ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Θέλουμε να ξαναπάμε στην Πάφο το 2022

Ο Χρίστος Γεωργίου από το Κυπριακό Κέντρο Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου μιλάει για το Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Μετά από διάλειμμα ενός χρόνου, εξαιτίας της πανδημίας, το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος 2021, που συνδιοργανώνουν οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες, το Κυπριακό Κέντρο του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και το Υφυπουργείο Τουρισμού επιστρέφει με πέντε παραγωγές και σε δύο σκηνές (Κούριο και Σκαλί Αγλαντζιάς)… αφού η Πάφος τελικά έμεινε εκτός προγράμματος. Ο Χρίστος Γεωργίου, εκτελεστικός διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου, μιλάει στην «Κ» για το φεστιβάλ, τις προκλήσεις και το ζήτημα που ανέκυψε με τη δημοτική αρχή της Πάφου, που τελικά άφησε την πόλη έξω από τον προγραμματισμό.

 

–Απουσία ενός χρόνου…

–Μου έλειψε το φεστιβάλ πέρυσι, που δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά είχαμε τον χρόνο να μελετήσουμε και άλλες παραμέτρους, να δούμε και άλλα πράγματα, αν και οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες. Φυσικά έχουμε και άλλα πράγματα να αλλάξουμε, οφείλουμε να εξελισσόμαστε.

–Πώς χτίστηκε το φετινό πρόγραμμα;

–Το φετινό πρόγραμμα είναι ένα ιδιαίτερο πρόγραμμα. Οι τρεις από τις πέντε παραγωγές που συμμετέχουν επελέγησαν σε συνέχεια της πρώτης ανοικτής υποβολής προτάσεων το 2020, και θα συμμετείχαν στο Φεστιβάλ του 2020. Βέβαια, μετά την ακύρωση του φεστιβάλ εξαιτίας της πανδημίας, που ήταν μια σοφή και σωστή απόφαση, προτείναμε στα θεατρικά σχήματα που θα ερχόντουσαν πέρυσι, να έρθουν φέτος, όπως και έγινε. Βέβαια, δεν είχαμε την κυπριακή συμμετοχή, οπότε έγινε ξανά ανοικτή πρόσκληση και υποβλήθηκαν τέσσερις προτάσεις από κυπριακά σχήματα, και επιλέχθηκε η μία. Για την επιλογή του προγράμματος η επιτροπή έχει συγκεκριμένα καλλιτεχνικά κριτήρια, και φυσικά λαμβάνονται υπ’ όψη και οικονομικά ζητήματα αλλά και θέματα τεχνικού εξοπλισμού, αν μπορεί να παρασταθεί δηλαδή στην Κύπρο.

–Κωμωδία, τραγωδία, πώς επιλέγονται οι παραγωγές σας;

–Κατ’ αρχάς θέλουμε οι παραστάσεις να αφορούν τον σημερινό θεατή. Πάντα θέλουμε να έχουμε κωμωδία, όμως έχουν υπάρξει χρονιές που δεν είχαμε, όπως το 2015 ή και 2017. Ο βασικός άξονας είναι να έχουμε παραστάσεις από τους τρεις βασικούς τραγικούς ποιητές και από τον Αριστοφάνη. Έχουμε παραστάσεις που μπορεί να είναι πιο εμπορικές, δηλαδή «Μήδεια», «Αντιγόνη», «Βάκχες», «Τρωάδες», αλλά προσπαθούμε να έχουμε και έργα που δεν έχουν ανέβει για χρόνια στην Κύπρο, όπως έγινε με την «Άλκηστη» το 2018, ή όπως φέτος έχουμε τον «Προμηθέα Δεσμώτη», θέλουμε να θυμηθούμε αυτό το κείμενο. Γοητεύει τον θεατή η σκηνοθετική προσέγγιση, η μεθοδολογία, που θα χρησιμοποιήσει ο εκάστοτε σκηνοθέτης. Αυτό είναι το βασικό κομμάτι που δημιούργησε το φεστιβάλ, και αυτό, αν θες, ήταν και το όραμα του Νίκου Σιαφκάλη. Το Φεστιβάλ επεδίωκε και συνεχίζει να επιδιώκει έναν ευρύ διάλογο πειραματισμού, να δοθεί δηλαδή το βήμα δημιουργίας και παρουσίασης της κουλτούρας κάποιων χωρών… Πώς για παράδειγμα ο Σλοβένος θα προσεγγίσει το μοιρολόι της Εκάβης στις «Τρωάδες», πώς ο Παλαιστίνιος βλέπει το μοιρολόι της Αντιγόνης. Αυτό είναι το ωραίο που έχει το φεστιβάλ και αυτή είναι η μοναδικότητα του φεστιβάλ, παρουσιάζει παραστάσεις αρχαίου ελληνικού δράματος όχι μόνο από ελληνόφωνα σχήματα, αλλά και από διεθνή.

–Φεστιβάλ και κυπριακή δημιουργία... πώς τα παντρέψατε;

–Μέχρι και πριν από περίπου δέκα χρόνια παραστάσεις αρχαίου ελληνικού δράματος είχε την πολυτέλεια, αν θες, να παρουσιάζει μόνο ο ΘΟΚ. Δεν δόθηκε κάποιο ιδιαίτερο βήμα στα ελεύθερα θέατρα, αν και είχαν γίνει κάποιες μεμονωμένες προσπάθειες. Το Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος, λοιπόν, έδωσε βήμα δημιουργίας στις κυπριακές παραγωγές, αρχικά με ένα συμβολικό ποσό αγοράς παράστασης –σας σημειώνω εδώ ότι το Φεστιβάλ δεν επιχορηγεί παραστάσεις. Σταδιακά το ποσό αυξήθηκε και με αυτόν τον τρόπο προσπαθούμε να ενισχύσουμε την κυπριακή δημιουργία και να δώσουμε την ευκαιρία στα κυπριακά σχήματα να πειραματιστούν και να μελετήσουν το αρχαίο ελληνικό δράμα.

–Είστε ευχαριστημένοι με ό,τι έως σήμερα έχουν δώσει τα κυπριακά σχήματα;

–Έχουν γίνει και καλές ποιοτικά παραστάσεις, αλλά και λιγότερο καλές. Βέβαια, εδώ υπεισέρχεται και το κριτήριο του καθενός. Κάθε πρόταση που κατατίθεται στο αρχαίο ελληνικό δράμα μπορεί να συνδράμει στην εξέλιξη της θεατρικής παιδείας και κουλτούρας της χώρας μας. Και πάνω σε αυτό όλοι οι φορείς θα πρέπει να επενδύσουμε.

–Το κάνουμε;

–Επαναλαμβάνω, θα πρέπει να αναλογιστούμε τη σημασία του θεάτρου, πρέπει να καταλάβουμε ότι θέλουμε νέο κοινό, οφείλουμε δε να κρατήσουμε τον κόσμο που μας ακολουθεί, προσφέροντας υψηλής ποιότητας καλλιτεχνικές παραγωγές, έτσι ώστε να αναπτύξουμε τον πολιτισμό στη χώρα μας. Ετσι, αναβαθμίζεται και ο πολιτιστικός τουρισμός μας.

Φωτ. Paul N.

–Τι αντίκτυπο έχει το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος της Κύπρου;

–Πριν από ενάμιση χρόνο το Φεστιβάλ μας διακρίθηκε στα 20 καλύτερα θεατρικά φεστιβάλ από την American Express, έχουμε την πιστοποίηση του EFFE (Europe For Festivals Festivals for Europe), έχουμε την εκτίμηση του Διεθνούς Ινστιτούτο Θεάτρου. Το Φεστιβάλ μας κατάφερε και έβαλε την Κύπρο στον θεατρικό φεστιβαλικό χάρτη. Ο Νίκος Σιαφκάλης κατάφερε, με τις ενέργειές του, με το πείσμα του, να κάνει γνωστή την Κύπρο μέσα από το Κέντρο Θεάτρου, με το Φεστιβάλ Ελληνικού Δράματος αλλά και με το Συμπόσιο. Μπορούμε να σταθούμε αντάξια σε ένα ευρωπαϊκό, σε ένα παγκόσμιο φεστιβάλ.

–Ποιες είναι οι προκλήσεις για το 2021, αλλά και για το μέλλον;

–Φέτος μάς απασχολεί πάρα πολύ το ζήτημα της χωρητικότητας του 50%, αλλά ευελπιστώ ότι θα μας επιτρέψουν, αν και τα επιδημιολογικά δεδομένα το επιτρέπουν βέβαια, να πάμε από το 50% στο 70%. Το Φεστιβάλ φέτος έβαλε σε πρώτη προτεραιότητα την ασφάλεια και την τήρηση των υγειονομικών κανόνων για όλους, θεατές, καλλιτέχνες, τεχνικούς, ανθρώπους της διοργάνωσης. Για το 2022 έχουμε πράγματα στα σκαριά, αλλά αυτά θα τα συζητήσουμε αμέσως μόλις τελειώσει το φετινό φεστιβάλ.

–Απευθύνεστε σε συγκεκριμένους θεατές;

–Απευθυνόμαστε σε όλους και φυσικά πάντοτε θέλουμε και νέο κοινό… όχι μόνο ηλικιακά. Και τα προηγούμενα χρόνια επενδύσαμε στην προσέλκυση νέου κοινού και νομίζω πως τα έχουμε καταφέρει. Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις έφηβους/ες και εικοσάχρονους να έχουν παρακολουθήσει μια παράσταση αρχαίας τραγωδίας. Βέβαια, αυτούς τους νέους θεατές καλούμαστε να τους κρατήσουμε. Οφείλουμε να «επενδύσουμε» όλοι στον αυριανό θεατή. Τα θεωρώ υποχρέωσή μας, διότι ο πολιτισμός είναι το Α και το Ω σε μια κοινωνία, πρέπει να το καταλάβουμε όλοι αυτό.

–Τι περιμένετε από το Φεστιβάλ του 2021;

–Να θυμηθούμε την ανθρώπινη επαφή, να δούμε τους θεατές ξανά στο θέατρο και να ζήσουμε ό,τι μας έλειψε το 2020. Το πιο συγκινητικό κομμάτι για εμένα είναι να βλέπεις το κοινό να γεμίζει το Κούριο, να βλέπεις το στήσιμο και το λύσιμο ενός σκηνικού, να παρακολουθείς μια πρόβα, το χειροκρότημα των θεατών. Χτίζουμε φιλίες με όλα τα σχήματα που συνεργαζόμαστε και αυτό είναι πολύ σημαντικό και αυτό είναι μεγάλο κέρδος για το φεστιβάλ μας. Φέτος, για παράδειγμα επανέρχεται μετά από 11 χρόνια το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας, έρχεται ξανά ο βραβευμένος σκηνοθέτης Ντανιέλε Σάλβο, ο οποίος το 2014 είχε σκηνοθετήσει «Χοηφόροι, Ευμενίδες», φέτος κάνει Προμηθέα Δεσμώτη. Πάντως, η μεγαλύτερη χαρά είναι να δούμε παλιούς και νέους θεατές στις θέσεις τους!

 

 

Έγιναν προσπάθειες να πάμε και σε άλλες πόλεις

 

–Με την Πάφο τι έγινε τελικά;

–Το θέμα του αρχαίου ωδείου Πάφου ήταν μία ακόμη πρόκληση που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε το 2021. Η τελική απόφαση να μη στηριχθεί το Φεστιβάλ από τον Δήμο Πάφου με κανέναν τρόπο (οικονομικά, τεχνικά) μας έκανε να αποφασίσουμε με τα δεδομένα που είχαμε και τα διαχρονικά προβλήματα που υπάρχουν στον χώρο (μη ύπαρξη τεχνολογικού εξοπλισμού, χώρος για τους ηθοποιούς, η χωρητικότητα του 50% κ.ά.), ως διοργανωτές να μην πάμε στην Πάφο. Θα ήταν ζημιά, αν πηγαίναμε, και σας διαβεβαιώ ότι δεν ήταν μια ειλημμένη απόφαση που πήραμε εμείς… Στο πρόγραμμα του φεστιβάλ συμπεριλαμβανόταν η Πάφος, μέχρι και πριν από 15 ημέρες…

–Και τι συνέβη τελικά;

–Μετά από δύο μήνες που είχαμε στείλει επιστολή στον Δήμο Πάφου για να έχουμε οικονομική στήριξη, με ένα συγκεκριμένο πόσο της τάξης των 5.000 ευρώ, αλλά και συνεργασία μαζί τους, και μετά από πολλές ενοχλήσεις μας, λάβαμε απάντηση ότι δεν τους ενδιαφέρει η παρουσίαση μη ελλαδικών παραστάσεων, γιατί θεωρούν ότι οι μη ελλαδικές παραστάσεις δεν είναι ποιοτικές, οπότε δεν αφορούν την πόλη της Πάφου και γιατί οι ελλαδικές παραστάσεις να παρουσιάζονται μόνο στο Κούριο…

–Γιατί δεν πήγατε και τις ελλαδικές στην Πάφο;

–Το Κούριο έχει τις υποδομές να φιλοξενήσει παρόμοιες παραστάσεις, και σε εξοπλισμό και σε καμαρίνια και σε χωρητικότητα… Εμείς, από το 2014 τονίζουμε την ανάγκη για αναβάθμιση των υποδομών στο αρχαίο ωδείο Πάφου, σεβόμενοι φυσικά τον αρχαιολογικό χαρακτήρα του χώρου. Με τον οργανισμό «Πολιτιστική Πρωτεύουσα Πάφος 2017» είχαμε μια εξαιρετική συνεργασία, αυξήθηκε για παράδειγμα η τάση του ρεύματος. Σε καμία περίπτωση δεν ήταν σκοπός μας να φύγουμε από την Πάφο, από την πόλη που ο Νίκος Σιαφκάλης ξεκίνησε το φεστιβάλ.

–Για άλλες πόλεις έγιναν προσπάθειες; Για τη Λάρνακα ή τη Δερύνεια;

–Ναι, έγιναν προσπάθειες, αλλά ημερολογιακά δεν συνέκλιναν στις παραστάσεις. Είναι δύσκολο ένα φεστιβάλ να το ανοίγεις σε πολλές πόλεις, κοστίζει πάρα πολύ.

–Το 2022 θα επιμείνετε να επιστρέψετε στην Πάφο;

–Αν οι συνθήκες το επιτρέψουν, ναι. Δεν είναι πρόθεσή μας να μη συμπεριλαμβάνεται ούτε το 2022 η Πάφος. Και οι τρεις διοργανωτές θέλουμε να ανοίξουμε έναν γόνιμο διάλογο και να συζητήσουμε ξανά όλα αυτά που συζητάμε χρόνια και επιτέλους να εισακουστούμε, αλλά την ίδια στιγμή, εγώ προσωπικά δεν επιτρέπω σε κανέναν να υποβαθμίζει τον θεσμό του Φεστιβάλ, δεν δημιουργήθηκε χθες, ξεκίνησε το 1997. Είναι αθέμιτο και αισχρό να θέλει κάποιος να υποβαθμίσει έναν ολόκληρο θεσμό για τα δικά του θέλω. Σχετικά με τη δήλωση του δημάρχου Πάφου στον «Πολίτη» την Πέμπτη, δυστυχώς αυτή η δήλωση είναι προσβολή τόσο προς τους τρεις διοργανωτές και όσους δουλεύουν για τη διοργάνωση του Φεστιβάλ, αλλά πρώτιστα για τα θεατρικά σχήματα που έχουν παρουσιάσει παραστάσεις στην Πάφο, θέατρα με πολύχρονη ιστορία πίσω τους, όπως το Θέατρο Ένα, η ΕΘΑΛ, το Σατιρικό, αλλά και προς ηθοποιούς όπως ο Κώστας Βήχας, Ευτύχιος Πουλλαΐδης, Σπύρος Σταυρινίδης, σκηνοθέτες όπως ο Νίκος Χαραλάμπους, ο Μηνάς Τίγκιλης, ο Ανδρέας Χριστοδουλίδης, ο Πάρις Ερωτοκρίτου, όσον αφορά την κυπριακή δημιουργία. Βέβαια, την ίδια στιγμή παρουσιάστηκαν και παραστάσεις από Εθνικά Θέατρα άλλων χωρών και από διεθνή Φεστιβάλ, όπως το Εθνικό Θέατρο της Κροατίας, το Εθνικό Θέατρο της Σλοβενίας, το διεθνές Φεστιβάλ Merida της Ισπανίας, από το Βέλγιο, από το Φεστιβάλ Συρακουσών. Κανείς, λοιπόν, δεν μπορεί να χαρακτηρίζει τη δουλειά τους ως σκουπίδια.

 

Φωτ. Maurizio Cannata

Αγώνας η εύρεση χορηγιών

–Για τι οικονομικά μεγέθη μιλάμε, κ. Γεωργίου;

–Ο προϋπολογισμός του Φεστιβάλ κινείται περίπου στις 350.000 ευρώ και υπάρχει η σημαντική χορηγία, η μεγαλύτερη, από το ΥΠΠΑΝ και τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες, που ανέρχεται στις 230.000 για φέτος, έχουμε 20.000 ευρώ από το Υφυπουργείο Τουρισμού…

–Πώς καλύπτεται η διαφορά;

–Γίνεται μια τεράστια προσπάθεια για να εξασφαλιστούν χορηγίες, που πολλές φορές δεν εξασφαλίζονται… συναντάμε πολλές κλειστές πόρτες. Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας πω ότι θα μπορούσε η νέα Βουλή να ψηφίσει μια νέα νομοθεσία, με την οποία τα ποσά χορηγιών για πολιτιστικά γεγονότα να απαλλάσσονται από το ΦΠΑ.

–Τα εισιτήρια φέρνουν έσοδα;

–Να πούμε κατ’ αρχάς ότι και φέτος παραμείναμε στις χαμηλές τιμές της περασμένης χρονιάς, γιατί βασικός στόχος μας είναι ο καθένας, ανεξαρτήτως της οικονομικής του κατάστασης, να μπορεί να παρακολουθήσει όσες περισσότερες παραστάσεις αρχαίου ελληνικού δράματος μπορεί με την οικογένειά του, με τους φίλους του. Οι τιμές των εισιτηρίων του Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος σε σχέση με φεστιβάλ στο εξωτερικό ή άλλες διοργανώσεις στη χώρα είναι εντελώς διαφορετικές.

 

Πληροφορίες

Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος 2021, από 2 έως 30 Ιουλίου. www.greekdramafest.com

 

 

* Η συνέντευξη είναι αφιερωμένη στον Νίκο Σιαφκάλη, ο οποίος διοργάνωσε για πρώτη φορά το Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος το 1997 και έφυγε από τη ζωή στις 18 Ιουνίου 2017.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Θέατρο-Χορός: Τελευταία Ενημέρωση

X