ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ενας χαρακτήρας που πάντοτε κοιτάζει προς το φως

Υπάρχουν άνθρωποι που προχωράνε μόνο μπροστά, αυτό κάνει και η «Ρένα» που υποδύεται η Υρώ Μανέ

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Η ηθοποιός Υρώ Μανέ επιστρέφει στην Κύπρο –πέρυσι συνεργάστηκε με τον ΘΟΚ, στην παράσταση «Το κέλυφος»– με τη «Ρένα». Η παράσταση βασίζεται στο τελευταίο βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ μεταφέρεται στη σκηνή σε σκηνοθεσία της Νικαίτης Κοντούρη. Σχεδόν αμέσως διαπίστωσα ότι η Υρώ Μανέ αγάπησε τη «Ρένα», θέλησε να την καταλάβει, να τη φανταστεί.

«Διάβασε το βιβλίο του Αύγουστου Κορτώ και θέλησε να τη γνωρίσει, ήταν για την ηθοποιό πρόκληση οι πολλαπλές ερμηνείες του ίδιου χαρακτήρα. «Θα ήθελα να γνώριζα τη ‘Ρένα’ αν ήταν πραγματικό πρόσωπο», μου λέει η κ. Μανέ, «είναι ένας χαρακτήρας με πολλή αγάπη, χαίρεται τη στιγμή, οδηγείται προς το φως συνεχώς».

Η Ρένα, ο χαρακτήρας που δημιούργησε ο Κορτώ είναι έμπλεος αγαθών συναισθημάτων, όπως μου την περιγράφει η Υρώ Μανέ και όπως χαρακτηριστικά σημειώνει η ηθοποιός η ατάκα της Ρένας «να αγαπήσετε και να αγαπηθείτε» είναι η πεμπτουσία της παράστασης. Το έργο έρχεται στην Κύπρο για τρεις παραστάσεις, στις 22 Μαρτίου στο Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο Λεμεσού, στις 23 Μαρτίου στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου και στις 24 Μαρτίου στο Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας.

–Τι είναι αυτό που σας έκανε να θελήσετε να δραματοποιήσετε τη «Ρένα»;

–Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ στη «Ρένα» ήταν η αισιοδοξία και η διάθεσή της για ζωή, αν και έχει περάσει διά πυρός και σιδήρου. Η «Ρένα» είναι ένας άνθρωπος που παρά το επάγγελμά του έχει κάτι να μου πει που είναι πέρα απ’ όλα, έχει να κάνει με την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης που είναι η αγάπη. Να πούμε εδώ ότι με τη «Ρένα» διατρέχουμε και σχεδόν ολόκληρη την πορείας της νεότερης Ελλάδας, με ό,τι συμπεριλαμβάνει αυτή, Μικρασιατική Καταστροφή, Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, Χούντα, εξορίες κ.λπ. και παρ’ όλα αυτά η ηρωίδα μας κρατιέται στη ζωή με πολλή μεγάλη λαχτάρα.

–Τι είναι αυτό που την κάνει να έχει αυτή τη λαχτάρα;

–Όπως λέει και η ίδια ο έρωτας είναι αυτός που την κινητοποιεί. Η Ρένα έχει έρωτα με το αύριο, να δει ένα χάραμα, να καπνίσει το τσιγάρο της. Είναι ένας άνθρωπος που χαίρεται τη στιγμή που ζει. Δεν ζητάει πολλά μεγάλα πράγματα από τη ζωή της, έχει συμφιλιωθεί με όσα έχει ζήσει. Το μόνο που την κινητοποιεί, λοιπόν, είναι αυτή η χαρά για τη στιγμή που ζει.

–Παρόλο που έχει ζήσει μία πολύ δύσκολη ζωή.

–Ακραία και πάντοτε στο περιθώριο. Παρά ταύτα έχει μέσα της γενναιοδωρία και απόλυτη χαρά.

–Τι είναι αυτό που την κάνει να θέλει να μιλήσει σε τρεις δημοσιογράφους και να μιλήσει με τόση ειλικρίνεια;

–Μιλάει οπωσδήποτε με ειλικρίνεια για ολόκληρη τη ζωή της. Αυτό δε που την παρακινεί να διηγηθεί την ιστορία της είναι η ανάγκη που κάνει κάθε άνθρωπο μεγάλο σε ηλικία που βλέπει έναν νέο, όπως π.χ., μια γιαγιά στα εγγόνια και θέλει να του μιλήσει και να του διηγηθεί τη ζωή του. Όλοι οι μεγάλοι άνθρωποι αγαπούν το παρελθόν τους, ακόμα και αν αυτό είναι μαύρο και δύσκολο, διότι είναι η ζωή που έζησαν και την κρατάνε μες στην ψυχή τους σαν φυλαχτό. Χαίρονται να τη μεταφέρουν, είναι μεταφορά εμπειρίας. Αυτό κάνει και η «Ρένα».

–Σε αυτή την εξομολόγηση της Ρένας υπάρχει διάθεση διδακτισμού;

–Όχι, η ηρωίδα μου δεν έχει καμία τέτοια διάθεση και αυτό είναι ένα άλλο κομμάτι της γοητείας αυτού του χαρακτήρα. Παραθέτει τη ζωή της και τα γεγονότα, είναι απολύτως ανοικτή σε ό,τι τη ρωτούν οι τρεις δημοσιογράφοι. Ο τρόπος με τον οποίο τους απευθύνεται δεν έχει κανέναν διδακτισμό, μέσα από την αφήγησή της ξαναζεί και η ίδια στιγμές της ζωής της. Αυτή μάλιστα είναι και η σκηνοθετική οδηγία της Νικαίτης Κοντούρη. Ξαναζεί τους έρωτές της και μαζί με αυτούς αναβιώνει μια ολόκληρη ιστορική περίοδος που διατρέχει τη ζωή της σαν φόντο.

–Θα πρέπει να υποδυθείτε τη Ρένα σε διάφορες ηλικίες και φάσεις, αυτό σας δυσκόλεψε υποκριτικά;

–Αυτές οι πολλαπλές ερμηνείες του ίδιου χαρακτήρα είναι και ένα από τα πράγματα που με «προκάλεσαν», όταν διάβαζα το βιβλίο. Σκεφτόμουν πώς θα γίνει αυτό το πράγμα. Ήταν ένα δύσκολο στοίχημα για εμένα να μπορέσω επί σκηνής μέσα σε μία παράσταση να υποδυθώ ολόκληρη τη ζωή της. Να σημειώσω ότι θα υποδυθώ τη Ρένα από μικρό κορίτσι, που ερωτεύτηκε τον Μάρκο, ο οποίος και την καθόρισε ολοκληρωτικά –ήταν ο μεγάλος της έρωτας– μέχρι την ηλικία που συναντά τους τρεις δημοσιογράφους. Ξέρετε, όμως, επειδή το αγάπησα αυτό το βιβλίο από την πρώτη ανάγνωση δεν χώρεσε ποτέ η σκέψη του δεν μπορώ. Άρχισα να καλλιεργώ τη «Ρένα» σταδιακά μέσα μου, να τη φαντάζομαι, να την οργανώνω. Φυσικά, ο ηθοποιός ανακαλεί και πράγματα δικά του, από τις μνήμες του, από τις εικόνες που έχει ίσως από τη δική του ζωή, πολλές φορές αυτά είναι ανεπαίσθητα, αλλά φτιάχνεις στο τέλος έναν ζωντανό χαρακτήρα.

–Πώς την επηρέασε ο Μάρκος; Διαμόρφωσε τον χαρακτήρα της;

–Ο Μάρκος ήταν αριστερός επαναστάτης και η Ρένα, γοητευμένη και πολύ ερωτευμένη, ακολούθησε αυτό τον δρόμο, χωρίς καλά-καλά να ξέρει τι σημαίνει. Βέβαια, αυτή η γυναίκα είχε πίστη στις πανανθρώπινες αξίες. Δεν είναι ένας συνειδητά πολιτικοποιημένος άνθρωπος, που έχει διαβάσει ή που έχει αναζητήσει μία πολιτική ταυτότητα. Εκείνη ακολούθησε τον έρωτά της που την έκανε να πάει προς αυτή την κατεύθυνση και όλο αυτό έχει μία αγνότητα, μία καθαρότητα. Έχει παραδοθεί άνευ όρων στον έρωτά της και αυτή η παράδοσή της την ακολουθεί για το υπόλοιπο της ζωής της. Ακολουθεί, πάντοτε, αξίες συμβατές με την ψυχή της, όμως.

–Σε τι πιστεύει η «Ρένα», δίνει και το πολιτικό της στίγμα;

–Πήγε εξορία, ούσα αριστερή, δηλώνει κάτι αυτό, φυσικά. Ωστόσο, ούτως ή άλλως η στάση ζωής της Ρένας είναι υπέρ της αγάπης, της ισότητας, της δικαιοσύνης. Πιστεύει εν ολίγοις σε πανανθρώπινες αξίες, όπως είπα και παραπάνω. Τώρα αν αυτές ο θεατής θέλει να τις εντάξει πολιτικά κάπου, ας το κάνει. Αυτό που θέλουμε εμείς είναι να αγγίξουμε όλους τους θεατές.

–Μπήκατε στη διαδικασία να μιλήσετε με κάποιες ιερόδουλες ή να επισκεφθείτε κάποιο «σπίτι», ώστε να έλθετε πιο κοντά στον ρόλο;

–Ναι, φυσικά, έκανα τη μικρή μου έρευνα, μίλησα με γυναίκες που εξασκούν το επάγγελμα, αν και δεν βρήκα παλιές ιερόδουλες. Επισκέφθηκα και «σπίτια», για να πάρω μια αίσθηση και μια μυρωδιά από τον χώρο. Θέλησα κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξάψω τη φαντασία μου, αλλά στη δημιουργία του χαρακτήρα ο ηθοποιός έχει καταλυτικό ρόλο, πρέπει με τον δικό του τρόπο να καλλιεργήσει τον χαρακτήρα που θα υποδυθεί.

–Σήμερα, άραγε, θα μπορούσαμε να συναντήσουμε μια «Ρένα»;

–Από τη μία θα ήθελα πολύ να μην υπήρχαν γυναίκες του αγοραίου έρωτα και να είχε λυθεί αυτό το ζήτημα, από την άλλη, όμως έναν ψυχισμό όπως της «Ρένας» θα ήθελα πάρα πολύ να συναντήσω. Τέτοιους είδους γυναίκες είναι φορείς μηνύματος αισιοδοξίας, που αν και έχουν καταταλαιπωρηθεί, έχουν αντέξει και κοιτάνε πάντοτε προς το φως.

–Οι εποχές βέβαια ίσως να είχαν διαμορφώσει μια άλλη «Ρένα».

–Ναι, είναι τελείως διαφορετικά σήμερα τα πράγματα, ευτυχώς είμαστε σε άλλη πορεία ζωής και ευτυχώς οι γυναίκες είναι πολύ πιο ψηλά.

Διαπνέεται από υψηλά αισθήματα

–Ποιο νομίζετε ότι είναι το μήνυμα που εκπέμπει το βιβλίο, και κατ’ επέκταση η παράσταση;

– Το μήνυμα που βγαίνει είναι αυτό που λέει η «Ρένα» στην τελευταία ατάκα, «να αγαπήσετε και να αγαπηθείτε». Όλον τον χαρακτήρα της, και βέβαια και την παράστασή μας, την έχει διαποτίσει η αγάπη, ο έρωτας, δηλαδή αισθήματα υψηλά, ωραία και βαθιά ανθρώπινα. Η «Ρένα» δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας άνθρωπος που ακόμη και στο τέλος της ζωής της από αγάπη για τον άνθρωπο θέλει να προσφέρει. Μάλιστα, πιστεύω ότι και η επιλογή της να ακολουθήσει τελικά το επάγγελμα της ιερόδουλης ήταν για εκείνη ένα είδος προσφοράς, το είχε μεταφράσει μέσα της κάπως έτσι, πιστεύω. Δεν ένιωθε ότι έκανε κάτι βλαβερό για την ψυχή της. Ένα ακόμη σπουδαίο πράγμα που βγαίνει από την παράσταση είναι ότι τελικά οι άνθρωποι δεν χαρακτηρίζονται από το επάγγελμά τους. Ξέρετε, μπορεί κάποιος να είναι τόσο διαβασμένος και τόσο σπουδαγμένος, που όταν όμως τον συναντήσεις να σε απωθήσει αμέσως. Μπορεί από την άλλη να δεις έναν άνθρωπο όπως τη «Ρένα» και όλο αυτό που κουβαλάει να έχει τέτοιο μεδούλι και τέτοια ουσία η ζωή της που να μη θέλεις να ξεκολλήσεις.

–Ποιον χαρακτηρισμό θα δίνατε στη Ρένα;

–Ανυπότακτη. Μια ανυπότακτη γυναίκα και ψυχή.

–Αν είχατε αυτή τη γυναίκα μπροστά σας τι θα θέλατε να της πείτε;

–Να πούμε, βέβαια, ότι αυτή η γυναίκα δεν υπήρξε στην πραγματικότητα, αλλά μοιάζει σαν αληθινός χαρακτήρας. Εάν υπήρχε, πάντως, θα ήθελα πάρα πολύ να τη γνωρίσω. Δεν ξέρω τι θα της έλεγα, εκείνο που μου αποπνέει η «Ρένα» είναι συμπάθεια και έναν βαθύ σεβασμό. Σ’ έναν άνθρωπο του περιθωρίου, όπως ήταν η «Ρένα», δεν καταγράφηκε στην ψυχή του ίχνος χυδαιότητας απ’ όλη αυτή τη δύσκολη και δυσβάσταχτη ζωή. Πέρασαν όλα και έφυγαν από πάνω της. Η «Ρένα» είναι ένας ανυπότακτος άνθρωπος.

«Ρένα», του Αύγουστου Κορτώ, σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη, με την Υρώ Μανέ. Παραστάσεις στις 22 Μαρτίου στο Παττίχειο Δημοτικό Θέατρο Λεμεσού, στις 23 Μαρτίου στο Δημοτικό Θέατρο Στροβόλου και στις 24 Μαρτίου στο Δημοτικό Θέατρο Λάρνακας. Πληροφορίες και εισιτήρια: www.soldoutticketbox.com www.pattihio.com.cy, 25377277.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Θέατρο-Χορός: Τελευταία Ενημέρωση

X