ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τζάμπα μαγκιές

Του Απόστολου Τομαρά

Του Απόστολου Τομαρά

tomarasa@kathimerini.com.cy

Η ελεύθερη έκφραση είναι θεμελιώδες δικαίωμα του ατόμου, ασχέτως αν αυτός που την εκφράζει είναι σχετικός ή άσχετος με το αντικείμενο, ασχέτως του χρόνου, ακόμα και αν «φιλοσοφεί» εκ του μακρόθεν, χωρίς να «πληρώνει» μία.

Στην ιστορία του πολιτικού προβλήματος της Κύπρου, σε κρίσιμες στιγμές, σχεδόν πάντα έκαναν την εμφάνισή τους, κάποιοι, λέγοντας δημόσια το μακρύ και το κοντό τους. Χιλιόμετρα μακριά, από την Κύπρο της «καρδιάς» τους, ξαφνικά έκαναν την εμφάνισή τους δίνοντας συμβουλές στους δύσμοιρους εν Κύπρω ιθαγενείς. Από την ασφάλεια του καναπέ τους, χωρίς κανένα απολύτως κόστος έδιναν και δίνουν  αβέρτα πατριωτικές συμβουλές, νουθεσίες εθνικοφροσύνης  ενθυμούμενοι ότι σε αυτό τον τόπο υπάρχουν Έλληνες. Το έκαναν με το Σχέδιο Ανάν, ξεκίνησαν να το κάνουν και τώρα.

Από το πουθενά πρόσωπα τα οποία  είχαν χαθεί από προσώπου γης, ξαφνικά εμφανίσθηκαν κάνοντας συστάσεις σε όλους αυτούς που βρίσκονται στο Κράν Μοντάνα να προσέξουν να μην χαθεί η Κύπρος. Αφορμή να ανακαλέσω μνήμες επί του προκειμένου ήταν μια συνέντευξη  του επίτιμου αρχηγού ΓΕΕΘΑ, Μανούσου Παραγιουδάκη ο οποίος εξέφρασε την ανησυχία του ότι «αν χαθεί λίγο ακόμα από την Κύπρο θα χαθεί και η Ελλάδα».

Τον κ. Παραγιουδάκη δεν τον γνωρίζω επαγγελματικά, όπως δεν γνωρίζω και το έργο του ως αρχηγού των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Διαβάζοντας όμως τα όσα είπε δημόσια, ειλικρινά διερωτώμαι για ποιον ανησυχεί περισσότερο. Για την Ελλάδα ή την Κύπρο; Δεν γνωρίζω επίσης αν ο κ. Παραγιουδάκης προτού γίνει αρχηγός υπηρέτησε στην Κύπρο. Εάν είχε υπηρετήσει, θα γνώριζε ότι η Κύπρος έχει απολέσει αυτό το λίγο ακόμα από το 1974. Εγώ πιστεύω ότι το ξέρει ο κ. Παραγιουδάκης.

Πιστεύω όμως επίσης - και έχω δικαίωμα να εκφράσω την άποψή μου- ότι αξιωματικοί και ειδικά στελέχη θα πρέπει να είναι διπλά προσεχτικοί όταν εκφέρουν δημόσιο λόγο. Ουδείς μπορεί να απαγορεύσει σε οποιονδήποτε να εκφράζει ανησυχίες, αρκεί να μην είναι συγκυριακές. Ειδικά αν πρόκειται για αξιωματικούς θα προτιμούσα να λένε λιγότερα και να κάνουν περισσότερα, όταν χρειασθεί. Όπως έκανε ο αείμνηστος αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Ευάγγελος Φλωράκης. Έλεγε λίγα και έκανε πολύ περισσότερα από αυτά που του αναλογούσαν ως αρχηγός.

Δεν είμαι σε θέση να αμφισβητήσω τον πατριωτισμό κανενός, όχι όμως να θυμούνται ότι υπάρχει Κύπρος όταν υπάρχει μια προσπάθεια για ένα πρόβλημα, που σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχουν παλαιότεροι συνάδελφοι του κ. Παραγιουδάκη. Γιατί αν επικαλεσθούμε το παρελθόν από την επταετία και εντεύθεν η έκφραση πατριωτισμού έμεινε στα λόγια. Και δεν είναι μόνο η περίπτωση της Κύπρου. Υπάρχουν και πιο φρέσκα γεγονότα.  

Η  εκ των υστέρων επίρριψη ευθυνών σε «απάτριδες» πολιτικούς δεν ταιριάζει σε αξιωματικούς. Η Κύπρος είναι πληγωμένη και έχει χάσει «λίγο ακόμα» από το 1974. Το τι έγινε  το 2004  και το τι γίνεται τώρα είναι, για να επουλωθούν εκείνες οι πληγές.  Αν δεχθούμε το σκεπτικό και τις ανησυχίες του κ. Παραγιουδάκη η Ελλάδα έχει χάσει από το 1974. Για την αποκατάσταση των πραγμάτων υπάρχουν δυο δρόμοι. Ο πρώτος είναι ο πολιτικός, μέσω διαπραγματεύσεων ό,τι γίνεται από το 74 και μετά. Μια προσπάθεια που δεν θα κλείσει όλες τις πληγές, αλλά θα δώσει προοπτικές.

Ο άλλος δρόμος είναι της απελευθέρωσης. Δηλαδή να επιβάλουμε τα δίκαιά μας με τα όπλα. Άλλη λύση δεν υπάρχει. Η επισημοποίηση της διχοτόμησης δεν αποτελεί λύση. Γιατί σε μια τέτοια εξέλιξη, η Κύπρος θα χάσει πολύ περισσότερα από αυτά που ανησυχούν τον επίτιμο αρχηγό του ΓΕΕΘΑ. 

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Του Απόστολου Τομαρά

Απόστολος Τομαράς: Τελευταία Ενημέρωση

X