Του Ονασαγόρα
Πολλές φορές οι δημοσιογράφοι χρησιμοποιούμε τη φράση "τέλος εποχής" και αρκετές φορές καταχρηστικά.
Στην περίπτωση του Συνεργατισμού η φράση εφαρμόζει πλήρως στην περιγραφή. Ο Συνεργατισμός που ταυτίστηκε με τη ζωή αλλά και τους αγώνες όλων σχεδόν των Κυπρίων μόλις αφαιρέθηκε από τον αναπνευστήρα. Τώρα απομένουν τα διαδικαστικά της ταφής...
Δύσκολα θα βρεθεί οικογένεια που δεν είχε πάρε-δώσε και δάνειο από μια "Συνεργατική". Ωστόσο τα τελευταία χρόνια οι γλυκές αναμνήσεις από τις ΣΠΕ μπερδεύονται με θυμό από τις αποκαλύψεις για το μεγάλο φαγοπότι και το ατελείωτο πάρτι κομμάτων και τοπικών αρχόντων.
Είναι η κυπριακή περίπτωση όπου βρίσκει πλήρη εφαρμογή άλλη μια φράση που έγινε viral στην Ελλάδα, το "μαζί τα φάγαμε".
Το ατελείωτο πάρτι των κομματικών και κοινοτικών αρχών, με τον Συνεργατισμό να πληρώνει τη νύφη, τελείωσε και άδοξα και απότομα. Ο διακόπτης μόλις κατέβηκε και όπως συνέβη και το 2013 κάποιοι κλαψουρίζουν ως να μην ήξεραν. Το ΑΚΕΛ με λίγη καθυστέρηση τρέχει στον Κωστάκη για επίσημη έρευνα στηριζόμενο στις εκθέσεις και θέσεις του Οδυσσέα Τσακ-Νόρις που θεωρεί πως η νεκροψία είναι πια απαραίτητη. Η αλήθεια είναι πως όταν αρχίσει το πτώμα να βρομάει ο καθείς προσπαθεί να διώξει όσο γίνεται τη βρώμα...
Όπως μου έλεγε χθες σοβαρός οικονομικός αναλυτής για την κατάληξη του Συνεργατισμού "θα πρέπει να ελεγχθούν πολλοί". Πρώτα απ' όλα κάποιες κομματικές αρχές και κατά δεύτερον κάποιες τοπικές αρχές".
Όπως σημείωσε: "Για την πρόσφατη ιστορία ελέγχεται και ο Χάρης και η κυβέρνηση που δεν έφεραν ένα ξένο τραπεζίτη τύπου Χούριγκαν για να προστατεύσει ικανοποιητικά την τράπεζα και μάλιστα διεθνώς" Ωστόσο, σαν να μιλούσε με τον εαυτό του, ο αναλυτής συνέχισε: "Αν βέβαια έφερναν βέβαια ξένο τραπεζίτη ο Χάρης θα ελέγχετο και για τα 2 εκατομμύρια μισθό του τραπεζίτη..."
Όπως σημείωσε: "Είναι αλήθεια πως υπάρχει μεγάλη απόσταση από τη δήλωση ότι ο Συνεργατισμός θα επιστραφεί στους καταθέτες του μέχρι τις σημερινές εξελίξεις, τις σχεδόν δωρεάν παραχωρήσεις και το τέλος εποχής" και κατέληξε: "Η ιστορία του Συνεργατισμού ίσως δεν χρειάζεται ιδιαίτερη οικονομική ανάλυση. Εκείνο που χρειάζεται είναι κοινωνιολογική ανάλυση αφού αποτελεί μικρογραφία της κοινωνικοπολιτικής ζωής του τόπου. Μιας μεγάλης ιστορίας που συνοψίζεται με μια μικρή φράση: Φάγαμε καλά (όλοι μαζί), το γιορτάσαμε στην υπερβολή που μας διακρίνει και τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής. Όπως είπε και η Θάτσερ δεν υπάρχει "δωρεάν γεύμα". Πάντα στο τέλος κάποιος πληρώνει...".
Η αλήθεια είναι πως πέραν από τον οικονομικό Γολγοθά που ανεβαίνει τελευταία ο Χάρης στον Συνεργατισμό, πολύ σύντομα θα βρεθεί αντιμέτωπος με έναν άλλο Γολγοθά. Ίσως και χειρότερο: Την έρευνα που προωθεί το ΑΚΕΛ (για να ξεπλύνει τις δικές του ενοχές κατά μία ανάγνωση) με Κωστάκη και Οδυσσέα.
Ίσως είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία της καριέρας του και θα κληθεί ενώπιος ενωπίω να απαντήσει το μεγάλο ερώτημα: Μήπως καλά επέμενα να μην ξαναπιώ το πικρό ποτήριον του Υπουργείου Οικονομικών;
--------------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
