Money Review
Όταν η πτήση 171 της Air India κατέπεσε λίγο μετά την απογείωση, χτυπώντας ένα κτίριο κατοικιών πριν να τυλιχθεί στις φλόγες, φαινόταν αδύνατο κάποιος από τους 242 επιβαίνοντες να είχε επιβιώσει από το δυστύχημα.
Όμως αυτό ακριβώς συνέβη με τον επιβάτη που καθόταν στην θέση 11Α, στην σειρά της εξόδου κινδύνου, στο μπροστινό μέρος της οικονομικής θέσης.
Ο άνθρωπος αυτός έγραψε το όνομά του στην πολύ σύντομη λίστα των ατόμων που επιβίωσαν από τις χειρότερες αεροπορικές τραγωδίες. Τις τελευταίες οκτώ δεκαετίες έχουν υπάρξει λιγότερες από 20 συντριβές όπου αεροπλάνα που μετέφεραν 80 ή περισσότερους επιβαίνοντες άφησαν έναν ή δύο μόνο επιζώντες, σημειώνει η Wall Street Journal, επικαλούμενη στοιχεία του Flight Safety Foundation, ενός διεθνούς μη κερδοσκοπικού οργανισμού που παρέχει καθοδήγηση ασφαλείας.
#BREAKING
— Nabila Jamal (@nabilajamal_) June 12, 2025
Miraculous escape
One survivor has emerged from the wreckage of Air India flight AI-171
Vishwash Kumar Ramesh, a British national who was in India to visit family has managed to survive
He was travelling with his brother, who is still missing
"When I regained… pic.twitter.com/ykpxHWqGMN
Ένα προηγούμενο παράδειγμα ήταν τον Ιανουάριο, όταν δύο αεροσυνοδοί επέζησαν από τη συντριβή αεροπλάνου της Jeju Air στη Νότια Κορέα που σκότωσε 179 άτομα. Οι αεροσυνοδοί κάθονταν στο πίσω μέρος όταν το Boeing 737 χτύπησε σε ένα ανάχωμα και τυλίχτηκε στις φλόγες.
Οι ερευνητές που αξιολογούν τις πιθανότητες επιβίωσης σε ένα αεροπορικό δυστύχημα επικεντρώνονται σε πέντε παράγοντες: την ακεραιότητα του αεροσκάφους, την αποτελεσματικότητα των συστημάτων ασφαλείας, τις δυνάμεις G που βιώνουν οι επιβάτες και το πλήρωμα, το περιβάλλον μέσα στο αεροσκάφος και παράγοντες μετά τη συντριβή, όπως η φωτιά ή ο καπνός.
«Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους κάποιος μπορεί να επιβιώσει σε μια κατάσταση που φαίνεται να είναι εντελώς αδύνατη», εξηγεί η Barbara Dunn, πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Ερευνητών Αεροπορικής Ασφάλειας.
«Ανάλογα με το πώς προσγειώνεται το αεροσκάφος και πού κάθεται ο επιβάτης, υπάρχει αντίκτυπος», είπε. «Αν έχετε σφιγμένη τη ζώνη ασφαλείας σας, περιορίζεται η ποσότητα των τρανταγμάτων που δέχεται το σώμα. Εξαρτάται επίσης από το αν ένας επιβάτης είναι σε θέση να πάρει θέση ‘brace’ (βάζοντας το κεφάλι ανάμεσα στα γόνατα)».
Το ποιες θέσεις είναι οι πιο ασφαλείς σε ένα δυστύχημα ποικίλλει και ένας από τους μεγαλύτερους παράγοντες είναι ο τρόπος με τον οποίο προσγειώνεται το αεροσκάφος. Οι επιβάτες που βρίσκονται μπροστά υφίστανται το κύριο βάρος της πρόσκρουσης εάν το αεροπλάνο πέσει με τη μύτη, αλλά και άλλοι παράγοντες παίζουν ρόλο.
«Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι πιο ασφαλείς στο πίσω μέρος παρά στο μπροστινό», σημειώνει η Dunn. «Όχι απαραίτητα. Το πόσο γρήγορα θα εξαπλωθεί η φωτιά και πόσο γρήγορα μπορείτε να φτάσετε σε μια έξοδο, όλα αυτά έχουν επίσης σημασία».
Σύμφωνα με το National Transportation Safety Board, μια συντριβή μπορεί να θεωρείται «επιβιώσιμη» εάν οι δυνάμεις που μεταδίδονται στους επιβαίνοντες δεν υπερβαίνουν τα όρια της ανθρώπινης ανοχής και η δομή του αεροσκάφους που περιβάλλει τους επιβαίνοντες παραμένει σε μεγάλο βαθμό άθικτη. Μια συντριβή θεωρείται «μη επιβιώσιμη» όταν οι δυνάμεις G είναι τόσο μεγάλες, που το σώμα δεν μπορεί να αντέξει.
Όμως, όπως σημειώνει ο Anthony T. Brickhouse, ειδικός στην αεροδιαστημική ασφάλεια και καθηγητής στο Αεροναυτικό Πανεπιστήμιο Embry-Riddle, υπήρξαν άνθρωποι που επιβίωσαν από «μη επιβιώσιμες» συντριβές αλλά και άτομα που πέθαναν σε «επιβιώσιμα» δυστυχήματα.
Όταν το 1987 ένα McDonnell Douglas DC-9 συνετρίβη λίγο μετά την απογείωση στο Ντιτρόιτ, ένα 4χρονο κορίτσι ήταν ο μοναδικός από τους 155 επιβαίνοντες που επέζησε. Μέσα στα συντρίμμια του αεροσκάφους, που είχαν διασκορπιστεί σε μια πολύ μεγάλη έκταση, βρέθηκε ζωντανό το κορίτσι, που καθόταν στη θέση 8F.
«Μερικές φορές συμβαίνουν πράγματα και είναι πραγματικά δύσκολο να τα εξηγήσεις», λέει ο Brickhouse. «Δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ τον όρο, αλλά μερικές φορές η τύχη παίζει ρόλο».
