ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

ΕΔΕΚ: Από τον Σοσιαλισμό στην ανυποληψία

Το κόμμα βρίσκεται στην κόκκινη ζώνη της απαξίωσης με όσα εκτυλίσσονται δημοσίως

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Της Μαρίνας Οικονομίδου

economidoum@kathimerini.com.cy

Σε ένα διαφορετικό πολιτικό σκηνικό και υπό διαφορετικές συνθήκες, το ενδιαφέρον για το παγκύπριο συνέδριο της ΕΔΕΚ που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Κυριακή, θα επικεντρωνόταν στις νέες αποφάσεις του κόμματος, ενώ τα βλέμματα όλων θα στρέφονταν στο ποιος θα κερδίσει το κόμμα στην εκλογική διαδικασία που θα ακολουθούσε. Τα όσα εκτυλίσσονται τους τελευταίους μήνες στην ΕΔΕΚ, με αποκορύφωμα τις καταγγελίες στελεχών που οδηγούν μέχρι και το δικαστήριο το κόμμα, κάνουν πολλούς, ακόμη και μέλη του κόμματος να απομακρύνονται ακόμα περισσότερο από τη διαδικασία.

Ήδη την Κυριακή μετά και την δικαστική απόφαση για αναβολή των εκλογών στην ΕΔΕΚ, ο Μαρίνος Σιζόπουλος προχώρησε σε έκτακτο παγκύπριο συνέδριο καλώντας τους αντιφρονούντες να παρευρεθούν και να καταθέσουν την άποψή τους για το μέλλον του κόμματος. Από το παγκύπριο συνέδριο δεν έλειψαν οι ευθείες βολές του Προέδρου της ΕΔΕΚ προς τα στελέχη που κατέφυγαν στο δικαστήριο υπογραμμίζοντας πως «θα είναι θύματα των δικών τους παιχνιδιών, των δικών τους στημένων παιχνιδιών και αυτών και αυτών που βρίσκονται πίσω τους. Αυτό ας το συνειδητοποιήσουν, ας το πάρουν είδηση, ας το πάρουν χαμπάρι» ανέφερε, με τους αντιφρονούντες να απαντούν πως όσα τους καταλόγισε «του τα επιστρέφουμε, με επιείκεια βεβαίως, καθ’ ότι είναι πολύ περισσότερα τα ανομήματα του στην διάρκεια της προεδρίας του στο Κόμμα».

Το που οδηγείται το κόμμα των Σοσιαλιστών, είναι ένα ερώτημα, ωστόσο αυτή τη στιγμή ο Μαρίνος Σιζόπουλος θα πρέπει αν χειριστεί ένα κόμμα που όλο και συρρικνώνεται από στελέχη. Λανθασμένες πολιτικές, προσωπικές ατζέντες και συγκρούσεις μεγατόνων φαίνεται να οδηγήσαν το κόμμα στη σημερινή, άνευ προηγουμένου εσωστρέφεια.

Τι όμως ήταν αυτό που πήγε τόσο λάθος μέσα σε μία επταετία, ώστε το κόμμα να φλερτάρει σήμερα με την εξαφάνιση; Μία σειρά λανθασμένων πολιτικών επιλογών, προσωπικής ατζέντας και παρατυπιών έφεραν την ΕΔΕΚ στη σημερινή κατάσταση:

  • Η ροπή προς τα δεξιά έστειλε το μήνυμα συνταύτισης του κόμματος με το ΕΛΑΜ, απομακρύνοντας παραδοσιακά στελέχη που είτε οι ίδιοι είτε το συγγενικό τους περιβάλλον πολέμησαν ενάντια στην ΕΟΚΑ Β’.
  • Η εκκαθάριση πρωτοκλασάτων στελεχών στη βάση προσωπικών και όχι πολιτικών διαφωνιών, έδωσε την αίσθηση πως η ΕΔΕΚ μετατρέπεται σε εταιρεία και κόμμα ενός ανδρός αρχή
  • Υπήρξε αδυναμία εμφάνισης και ενίσχυσης νέων πολιτικών προσώπων που θα έστελναν το μήνυμα ανανέωσης, όπως άλλωστε υποσχόταν ο Πρόεδρος όταν έβαζε περιορισμό στις θητείες
  • Παρά το αρχικό μήνυμα πως η ΕΔΕΚ μετά και την υπόθεση Σαρίκα θα καθαρίσει, έχει πλέον σοβαρές σκιές μετά την υπόθεση Κουτούκη αλλά και την αγνόηση διαταγμάτων που αφορούν το μητρών

Αποκήρυξη με το καλημέρα

Το μακρινό 2015, μία σειρά στελεχών με μπροστάρη τον Μαρίνο Σιζόπουλο θεωρούσαν πως οι λόγοι υπαναχώρησης της ΕΔΕΚ ήταν το γεγονός ότι με την προεδρία Γιαννάκη Ομήρου το κόμμα είχε χάσει τον αγωνιστικό χαρακτήρα που είχε, ακολουθώντας έναν αδιάφορο για το εκλογικό σώμα ρόλο. Όλο αυτό τη στιγμή που ο Γιώργος Λιλλήκας με τη δημιουργία της Συμμαχίας Πολιτών και την καθαρά σκληρή θέση στο κυπριακό, αποτελούσε πόλο έλξης για τους Σοσιαλιστές που έβλεπαν το κόμμα τους να γερνά. Σε αυτό το πλαίσιο «μποτοξ» του κόμματος, πρώτη κίνηση του Μαρίνου Σιζόπουλου ήταν να αποκηρύξει την διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Η αποκήρυξη της ΔΔΟ, ήταν όπως έλεγαν στελέχη η προδιαγεγραμμένη πορεία ενός κόμματος που είχε ιδρυτικό ηγέτη τον επαναστάτη Βάσο Λυσσαρίδη. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι πως το αγωνιστικό πνεύμα του γιατρού περιοριζόταν εντός της ΔΔΟ όλα αυτά τα χρόνια. Μόνο το ότι συναίνεσε στις ομόφωνες θέσεις του Εθνικού Συμβουλίου υπέρ της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας (που είχε ξεκάθαρη περιγραφή) το 1989, αλλά και το ότι στήριζε για την προεδρία της δημοκρατίας υποψήφιους που την υποστήριζαν, καταδεικνύει πως άλλη ανάγνωση έδωσε η νεοσύστατη ηγεσία για το ποια ήταν η διαχρονική θέση του κόμματος στο κυπριακό.

Τρία κλικ δεξιότερα

Όσο όμως κι αν η απόφαση για συνέδριο όπου θα αποφασιζόταν η αποκήρυξη ή όχι της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας τέθηκε από το καλοκαίρι του 2014, όταν στο πηδάλιο του κόμματος βρισκόταν ο Γιαννάκης Ομήρου, πολλοί ήταν εκείνοι που διαφώνησαν με την δημόσια αποκήρυξη. Όχι τόσο για την ουσία αλλά για την χρονική συγκυρία της αποκήρυξης- όπως ο Γιαννάκης Ομήρου και ο Δημήτρης Παπαδάκης- ανησυχώντας για το που το πάει. Λάδι στη φωτιά έριξε και η απόφαση λίγους μήνες αργότερα, να δημοσιοποιήσει μέρος των πρακτικών της συνεδρίας του εθνικού συμβουλίου, θέτοντας το κόμμα στο προσκήνιο προφανώς, αλλά εγείροντας παράλληλα ερωτήματα για το αν στόχος του Μαρίνου Σιζόπουλου ήταν η πιο διεκδικητική γραμμή στο κυπριακό ή μία «ανεύθυνη στάση» που για μικροκομματικούς λόγους θέτει την πλευρά μας σε περιπέτειες. Αυτό σε συνδυασμό με μία σειρά εκδηλώσεων για το κυπριακό, όπου η ΕΔΕΚ συμμετείχε πλάι πλάι με το ΕΛΑΜ, έστειλαν το μήνυμα σε κάποιους πως το κόμμα ρέπει επικίνδυνα προς τα δεξιά. Ακολουθούσε δηλαδή την ίδια πολιτική γραμμή με ένα κόμμα των θέσεων του οποίου η ΕΔΕΚ βρισκόταν ανέκαθεν απέναντι. Καθόλου τυχαία και η αναφορά του Μάριου Χαννίδη το 2016 (ασχέτως αν πλέον διεκδικεί θέση στην ηγεσία) ότι αποχωρεί από το κόμμα, καθώς η εθνικιστική ρητορική που ακολουθεί η ΕΔΕΚ δεν συνάδουν με τη σοσιαλιστική ιδεολογία και θεώρηση των πραγμάτων, αλλά με τη ρητορική του παραρτήματος της Χρυσής Αυγής στην Κύπρο, του ακροδεξιού φασιστικού ΕΛΑΜ. Σήμερα από την άλλη πληθαίνουν οι φωνές που θέλουν τον Μαρίνο Σιζόπουλο να βρίσκεται σε πλήρη συνεννόηση με τον Αβέρωφ Νεοφύτου και το προεδρικό. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η αναφορά του Συναγερμικού Προέδρου προ ημερών, πως ο ΔΗΣΥ θα έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Κίνηση, που προκαλεί περισσότερη σύγχυση, σε όσα στελέχη έχουν μείνει κοντά.

Οι εκκαθαρίσεις

Ήταν λοιπόν πολλοί εκείνοι που διαφώνησαν με τη νέα πολιτική που ακολουθούσε η νέα ηγεσία της ΕΔΕΚ και απομακρύνθηκαν. Όμως και ο Μαρίνος Σιζόπουλος δεν είχε την όποια πρόθεση να κρατήσει κοντά την εσωκομματική του αντιπολίτευση. Αντιθέτως οι όποιες κινήσεις του θεωρήθηκαν εχθρικές, στέλνοντας σε πολλούς το μήνυμα πως οι αντιπαραθέσεις δεν ήταν πολιτικές αλλά κάποιες από αυτές καθαρά προσωπικές. Οι αλλαγές στο καταστατικό του κόμματος με τον περιορισμό θητειών, έθεταν πρωτοκλασάτα στελέχη εκτός πολιτειακών αξιωμάτων (Ρούλα Μαυρονικόλα, Γιώργος Βαρνάβα) ενώ ο κύριος εσωκομματικός του αντίπαλος από τον οποίο έχασε το 2011 την έδρα, ο Νίκος Νικολαϊδης, έμεινε εκτός εκλογικής μάχης το 2016, όταν του ζητήθηκε να μπει στο ίδιο ψηφοδέλτιο με τον Μαρίνο Σιζόπουλο, ο οποίος θα εκλεγόταν λόγω της θέσης του. Και ενώ ο Σιζόπουλος είχε επικρατήσει στη Λεμεσό κατά τις εσωκομματικές διαδικασίες του 2015, το ίδιο δεν αποτυπώθηκε ένα χρόνο αργότερα στην κάλπη των βουλευτικών καθώς η μείωση ποσοστών στη Λεμεσό, με την απομάκρυνση Νικολαϊδη, ήταν τέτοια, που ο Μαρίνος Σιζόπουλος κινδύνευε μέχρι και την τελευταία στιγμή να χάσει την έδρα. Το επιχείρημα βεβαίως που δόθηκε για τον περιορισμό θητειών από τη νέα ηγεσία ήταν πως το κόμμα θα έπρεπε να ανανεωθεί, δίδοντας βήμα σε νέα πολιτικά πρόσωπα. Το κατά πόσο η ανανέωση επιτεύχθη, είναι ένα ζήτημα που συζητείται. Πέραν της εκπροσώπου τύπου Μαρίας Παναγιώτου και της επανόδου Χαννίδη, ελάχιστα είναι τα πρόσωπα που έχουν εισέλθει στο κόμμα. Στελέχη μεταγραφών, όπως οι Γιώργος Γεωργίου και Στέλιος Γεωργίου δεν έχουν επί του παρόντος βγει μπροστά. Μάλιστα, πρόσωπα τα οποία στήριξαν τον Μαρίνο Σιζόπουλο έχουν ήδη απομακρυνθεί από κοντά του, όπως οι Κωστής Ευσταθίου και Γιάννος Ευσταθίου, ο πρώην γ.γ της ΕΔΕΚ Χρυσός Τουλούπης, Στέφανη Ανδρέου, Νέμος Κουτσοκούμνης Ντίνος Μιχαήλ, Γιάννης Πιερίδης αλλά και στελέχη της Λεμεσού που είχαν βάλει πλάτη για την εκλογή του όπως οι Λεύκιος Δοράτης και Λεωνίδας Παναγιώτου.

Την κορυφή στο παγόβουνο των εκκαθαρίσεων, αποτέλεσε η διαγραφή Δημήτρη Παπαδάκη για μία σειρά λόγων. Όχι μόνο εξαιτίας της δημοτικότητας του ευρωβουλευτή εντός του σοσιαλιστικού ακροατηρίου, αλλά και γιατί αυτή έγινε μετά την μεγάλη νίκη της ΕΔΕΚ στις ευρωεκλογές (διατήρησε την έδρα και αύξησε τα ποσοστά της). Στάληκε έτσι σε πολλούς το μήνυμα πως ο Μαρίνος Σιζόπουλος δεν ενδιαφερόταν για την όποια συναινετική πορεία, αλλά να καθαρίσει και τον τελευταίο εσωκομματικό του αντίπαλο για τις επικείμενες εκλογές.

Στα δικαστήρια

Όσο όμως κι αν πολλοί ΕΔΕΚίτες επεδίωκαν το 2015 αλλαγή στη σκιά των σκανδάλων που ενέπλεκαν τον βουλευτή Φειδία Σαρίκα και όσο κι αν ο Μαρίνος Σιζόπουλος επιχείρησε να στείλει το μήνυμα διαφάνειας, πολλά ήταν τα συμβάντα που έπληξαν κατά την τελευταία περίοδο το κόμμα, με κύριο την υπόθεση του στενότερου συνεργάτη του Σιζόπουλου και μέχρι προσφάτως οικονομικού διευθυντή Γιώργου Κουτούκκη η οποία δεν έχει ακόμη λήξει.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Μαρίνας Οικονομίδου

Πολιτική: Τελευταία Ενημέρωση

X