Kathimerini.gr
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΒAΣΙΛΗΣ Ι. ΜΠΕΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σε μια στιγμή
Διηγήματα
εκδ. Αρμός, σελ. 153
Το άτομο μέσα στο σύμπαν... σκέψεις του μοναχικού παρατηρητή που με φλέγμα και στοχαστική απόσταση επιχειρεί να προσεγγίσει και να κατανοήσει τον κόσμο. Ο Βασίλης Μπενόπουλος είναι 22 ετών και με αυτή τη συλλογή διηγημάτων φανερώνεται ως ένας νέος συγγραφέας που προτείνει τον δικό του κόσμο, τη δική του ενόραση, με τρόπο αβίαστο και με ένα ελεγχόμενο εγκεφαλικό φίλτρο.
Είναι μια συλλογή διηγημάτων που αποτελείται από δύο ενότητες, τα «Στιγμιότυπα», που είναι μικρογραφήματα ιδιαίτερης δεξιοτεχνίας, και το «Δαίδαλος και Ικαρος», που με ήρωα τον Ικαρο Φόρστερ αποτελεί τον προθάλαμο, ίσως, για ένα μελλοντικό μυθιστόρημα. Αυτή η θραυσματική γραφή δείχνει ένα φωτεινό μυαλό και χωρίς αμφιβολία έναν νέο συγγραφέα καλλιεργημένο, με ιδιαίτερη αισθητική παιδεία.
Ο Βασίλης Μπενόπουλος είναι ένας κοσμοπολίτης νεαρός Ελληνας, που γράφει για πράγματα για τα οποία έχει εξοικείωση και καταθέτει σκέψεις που τον απασχολούν βαθιά. Oπως λέει ο ίδιος, έχει επηρεαστεί από την ανατολική φιλοσοφία και αυτό αποτελεί ένα νήμα, άλλοτε φανερό και άλλοτε υπαινικτικό, που δένει τα διηγήματά του σε μια αρμολογημένη αναζήτηση του εσωτερικού εαυτού. Διάχυτη είναι η οντολογική ρίζα και η υπαρξιακή αγωνία πάνω στην ιδέα του μοναχικού ατόμου σε ένα αχανές σύμπαν, είτε σε ένα γραφείο, όπου μπροστά σε μια γραφομηχανή (παραπομπή στη σκιώδη φιγούρα του Χέμινγουεϊ) υπάρχει μονάχα ο στόχος της γραφής, είτε σε μια σκηνή ορειβασίας, όπου η φύση, ο κίνδυνος, η απόλυτη (εσωτερική) σιωπή συναιρούν σε αδυσώπητα ερωτήματα.
Ο συγγραφέας είναι φανερό πως έχει μια βαθιά δεξαμενή αναφορών, από την οποία αλιεύει κατά περίσταση. Υπάρχει ένας υπαινικτικός διάλογος με την αμερικανική φωτογραφία δρόμου ή με την κινηματογραφική κουλτούρα του ’50-’60, αλλά ταυτόχρονα υπάρχουν και στοιχεία πηγαίας νεανικότητας που σπέρνουν τη γραφή του Βασίλη Μπενόπουλου με την ατμόσφαιρα λογοτεχνίας της ενηλικίωσης. Ο ήρωας, οι ήρωες, αγωνιούν να κατανοήσουν τη θέση τους στον κόσμο, τη διαλεκτική εκείνη που δίνει υπόσταση και εξυφαίνει το νόημα και το σχέδιο της ζωής.
Ο Βασίλης Μπενόπουλος έχει μια φρέσκια και ευπρόσδεκτη γραφή και καλλιεργεί με ελκυστικό τρόπο την παρατήρηση (με φλέγμα που υποδηλώνει στοχασμό και οικονομία λόγου) ως μια τεχνική ή ως ένα όχημα για να συστήσει τους ήρωες και να χτίσει την ατμόσφαιρα. Οι περιγραφές του είναι λεπτομερείς, παραδόξως όμως ιδρύονται μέσα στη λογική της λιτότητας και της αποστροφής για το περιττό. Υπάρχει φιλοσοφική διάθεση και μανδύας καλού γούστου που προϊδεάζουν για τη συνέχεια.
