Kathimerini.gr
ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΖΩΗ
Εχει ύψος 25 μέτρων, ζυγίζει 35 τόνους και κρατάει ένα λουλούδι. Γεννήθηκε μέσα από συντρίμμια: τα άφησε πίσω της η έκρηξη που σημειώθηκε στις 4 Αυγούστου 2020 σε αποθήκες νιτρικού αμμωνίου στο λιμάνι της Βηρυτού, μαζί με εκατοντάδες νεκρούς, χιλιάδες τραυματίες και εκατοντάδες χιλιάδες αστέγους.
Αυτά είναι τα στοιχεία ταυτότητας του «γίγαντα» που φιλοτέχνησε ο Λιβανέζος αρχιτέκτονας και καλλιτέχνης Ναντίμ Καράμ, θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής στις οικογένειες των θυμάτων της έκρηξης.
Το γλυπτό ονομάστηκε «The Gesture» («Η χειρονομία») και αποκαλύφθηκε τη Δευτέρα στο σημείο της καταστροφής. Κάποιοι το είδαν με συγκίνηση. Κάποιοι άλλοι αισθάνθηκαν θυμό. «Είναι μια ντροπιαστική χειρονομία. Τίποτε δεν πρέπει να γίνει στο λιμάνι μέχρι να επιβληθούν βαριές κυρώσεις στους υπευθύνους», έγραψε στα κοινωνικά δίκτυα ο Μαζέν Τσιχάμπ, γραφίστας από τη Βηρυτό.
«Οι δολοφόνοι απολαμβάνουν πλήρη ατιμωρησία και εμείς ήδη προσποιούμαστε πως το γεγονός ανήκει στο παρελθόν, προσπαθώντας να το υπερβούμε μέσω της τέχνης», δήλωσε στο Reuters ο κινηματογραφιστής Ραβάν Νασίφ.
Οργανώσεις όπως η UNICEF, η Διεθνής Αμνηστία και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχουν επισημάνει ότι οι πληγέντες της έκρηξης εξακολουθούν να βρίσκονται σε ανάγκη, τη στιγμή που υπάρχουν ενδείξεις ότι οι Αρχές του Λιβάνου είτε γνώριζαν τους κινδύνους από την ύπαρξη νιτρικού αμμωνίου στο λιμάνι είτε παρεμπόδισαν την απόδοση δικαιοσύνης.
Το λιβανέζικο Κοινοβούλιο ανήγγειλε πριν από μία εβδομάδα την άρση της ασυλίας όποιου αξιωματούχου βρεθεί εμπλεκόμενος στην υπόθεση.
Στο μεταξύ, ο ατσάλινος γίγαντας της Βηρυτού συνεχίζει να παρατηρεί την πόλη αμίλητος. Η κατασκευή του χρηματοδοτήθηκε από ιδιωτικές εταιρείες και ο δημιουργός του κατηγορήθηκε για σχέσεις με την κυβέρνηση.
Ο Ναντίμ Καράμ τις απέρριψε και συμπλήρωσε ότι το γλυπτό «αντανακλά τη Βηρυτό μέσα στη θλίψη της και τις πληγές της».
Μάλλον η πιο απαισιόδοξη από όλους ήταν η Παγκόσμια Τράπεζα: «Η οικονομική κρίση του Λιβάνου», τόνιζε με δήλωσή της ένα μήνα πριν, «ίσως καταγραφεί μέσα στις δέκα, μπορεί και στις τρεις πιο σφοδρές οικονομικές κρίσεις διεθνώς μετά τα μέσα του 19ου αιώνα».
