Kathimerini.gr
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
Αυτή η σύνοψη της ελληνικής δημιουργίας, έτσι όπως ενδεικτικά και θεαματικά παρουσιάζεται αυτό το καλοκαίρι στην Τήνο, έχει κάτι από το βάρος και την πνοή μιας άτυπης εθνικής εκπροσώπησης.
Εικαστικοί διαφόρων γενεών, αναφορών και καταβολών συνυπάρχουν σε αυτό το προσκλητήριο του Μάνου Στεφανίδη, για ένα homage σε έναν δημιουργό που συνδέθηκε με την Τήνο αλλά και με oλόκληρη τη ρηξικέλευθη πορεία της μεταπολεμικής τέχνης, τον Βλάση Κανιάρη (1928-2016). Είναι ένας σιωπηλός διάλογος, προσωπικοί μονόλογοι, ψιθυριστοί, που αρμολογούνται ως ατομικοί βωμοί, αλλά και ως πυκνώσεις, αυτές που γεννά η συγκατοίκηση. Είναι η φετινή ομαδική έκθεση στο Ιδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού, που με τίτλο «Επειδή είναι το σκοτάδι που γεννάει το φως...» (βγαλμένο από την επικαιρότητα που γεννά το 2020), μας οδηγεί σε ευτυχείς συμπράξεις.
Η πρωτοβουλία των «Φίλων της Τήνου» για μία ακόμη δράση πολιτισμού στο νησί έδωσε τον ζωτικό χώρο για αυτή τη σημαντική εικαστική συνεύρεση, με σπουδαία έργα εκλεκτών καλλιτεχνών. Με την επιμέλεια του Μάνου Στεφανίδη και τη συνεργασία της γκαλερί «Αλμα», της Μαρίας Αλμπάνη, γεννήθηκε η έκθεση, μια συμβίωση που «νομιμοποιείται» από τις αντιθέσεις της. Αυτή την ετερότητα, ιδρυτική για κάθε δημιουργία, περιγράφει εύστοχα ο Μάνος Στεφανίδης: «...συστεγάζονται ετερόκλητοι καλλιτέχνες, παλαιότεροι και νεότεροι, ιστορικά πρόσωπα και πρωτοεμφανιζόμενοι δημιουργοί, σε τρόπον ώστε η όποια σύνθεση της ομαδικής έκθεσης να προκύπτει μέσα από τις αντιθέσεις ή τις αντιπαραθέσεις των επιμέρους».
Εργο του Αχιλλέα Πιστώνη εμπνευσμένο από «Το πράσινο απόγευμα» του Μίλτου Σαχτούρη.
Η γκαλερί «Αλμα», με την εξωστρέφεια που καλλιεργεί στη φιλοσοφία της (στην Ελλάδα και στο εξωτερικό) επιστρέφει και φέτος στην Τήνο, με πολλούς πρώτης γραμμής καλλιτέχνες της. Το χαρμάνι που φτιάχτηκε είναι πνευματικά ερεθιστικό, σχεδόν αισθησιακό μέσα από την ένταση τόσων καλών έργων. Δυστυχώς, δεν υπάρχει χώρος για μεμονωμένες αναφορές, αλλά η λίστα των συμμετεχόντων προϊδεάζει για το αποτέλεσμα. Παρουσιάζονται έργα των Γιάννη Αδαμάκη, Ανδρέα Βούσουρα, Θράφια (Παναγιώτης Δανηιλόπουλος), Γωγώς Ιερομονάχου, Τζουλιάνο Καγκλή, Γιώργου Καζάζη, Νίκου Καλαφάτη, Κυριάκου Κατζουράκη, Αρη Κατσιλάκη, Νεκτάριου Κοντοβράκη, Κώστα Λάβδα, Μιχάλη Μανουσάκη, Κατερίνας Μερτζάνη, Τάσου Μισούρα, Κυριάκου Μορταράκου, Κωνσταντίνου Πάτσιου, Αχιλλέα Πιστώνη, Σπυριδούλας Πολίτη, Βασίλη Σελιμά, Βασίλη Σούλη, Μανταλίνας Ψωμά και Βλάση Κανιάρη. Οι ομαδικές εκθέσεις αυτής της κατηγορίας γεννούν ιδέες, πυκνώνουν τα δίκτυα, φέρνουν κοντά τους δημιουργούς. Το μυαλό ανοίγει...
