ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Για τον Εμμανουήλ Κουτσουρέλη: εις μνήμην

Τα πιο λοξά, τα πιο έκκεντρα ακούσματα –από την πειραματική μουσική του Μεσοπολέμου έως άγνωστες φολκ μπάντες

Kathimerini.gr

ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΛΑΒΟΥ*

Λένε ότι πολιτισμένη είναι μια χώρα όπου μπορείς να ρυθμίσεις το ρολόι σου με βάση ένα δημόσιο ρολόι. Εγώ λέω: πολιτισμένη είναι μια χώρα που διαθέτει ένα ραδιόφωνο όπως το Τρίτο. Κι ένας από τους λόγους που έκαναν το Τρίτο αυτό που είναι ήταν ο Εμμανουήλ Κουτσουρέλης, o oποίος έφυγε προχθές από τη ζωή στα 62 του χρόνια.

Δεν τον γνώριζα προσωπικά – μία φορά μόνο, φέτος το καλοκαίρι, τον είδα στη Φωκίωνος Νέγρη, αλλά δίστασα να του μιλήσω. Οταν παίζονταν οι εκπομπές του, όμως, άφηνα ό,τι έκανα και τον άκουγα όπως στην εφηβεία μου τον Γιάννη Πετρίδη: η «Αληθινή πραγματικότητα», η «Διπλή φαντασία» και το «Μίνιμαλ» ήταν πολύτιμα πετράδια στο στέμμα του Τρίτου. Ο Γιάννης Βαρβέρης έλεγε ότι ένας σκηνοθέτης οφείλει να διαθέτει τρεις αρετές: «Καλό γούστο, καλό γούστο, καλό γούστο». Και ο Κουτσουρέλης –ο οποίος άλλωστε, εκτός από ραδιοφωνικός παραγωγός, ήταν έμπειρος θεατρικός σκηνοθέτης– διέθετε γούστο σπάνιο.

Αυτή ήταν η ιδιοτυπία του: τα πιο λοξά, τα πιο έκκεντρα ακούσματα –από την πειραματική μουσική του Μεσοπολέμου έως άγνωστες φολκ μπάντες–, ακούσματα που πολύ δύσκολα θα περίμενε κανείς να ακούσει στο ραδιόφωνο, πόσο μάλλον το ελληνικό, πλαισιωμένα από τη φωνή του, που έλεγες πως μειδιούσε –καταδεκτικά όμως, με τρυφερή, σκανταλιάρικη συνενοχή– ακόμη κι όταν διάβαζε στρυφνές περικοπές από τις επιστολές κάποιου δύσθυμου φιλοσόφου. Χωρίς στόμφο, με γελαστή σοφία, πίσω από την οποία ψηλαφούσες την ευαισθησία και την ευστροφία του. Διαβάζω ότι η ακροαματικότητα του Τρίτου είναι 2,5%· δεν ξέρω σε πόσους ακροατές μεταφράζεται αυτό το ποσοστό, ξέρω όμως ότι οι ακροατές του συνιστούν μια κρίσιμη μειοψηφία, που πρέπει να την υπερασπιστούμε. Πολλοί εξ αυτών, είμαι βέβαιος, ένιωσαν προχθές πως έχασαν έναν δικό τους άνθρωπο.

* Ο κ. Γιάννης Παλαβός είναι συγγραφέας.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση

X