ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ας μάθουμε πια, αδελφέ μου, να κουβεντιάζουμε

Η Έλενα Αγαθοκλέους ανεβάζει στις Αποθήκες Παπαδάκη στη Λεμεσό μια διαφορετική «Αντιγόνη» και μιλάει στην «Κ»

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Το Κέντρο Παραστατικών Τεχνών ΜΙΤΟΣ προγραμματίζει την πρεμιέρα της νέας θεατρικής του παραγωγής, «Αντιγόνη» του Σοφοκλή μια τραγωδία δωματίου σε σκηνοθεσία Έλενας Αγαθοκλέους, η οποία λέει στη συνέντευξή μας ότι είδε την παράσταση ως μια πολιτική συζήτηση, που βασίζεται στον Κ. Καστοριάδη, ο οποίος δεν ηθικολογεί, αλλά αναλύει πολιτικά το κείμενο και λέει ότι μετά από ένα πόλεμο η πόλη δεν αντέχει άλλη αναστάτωση… Στην Κύπρο την ταλαιπωρημένη άραγε μια τέτοια συζήτηση πότε έγινε; Άρα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς η προσπάθεια της Αγαθοκλέους θα μπορέσει να μας φέρει όλους ενώπιος ενωπίω με την αντίθετη άποψη. Άλλωστε, όπως μου λέει η Έλενα η παράστασή της δεν εστιάζει στην ανωτερότητα του θείου νόμου έναντι στον ανθρώπινο, αλλά στην ανάγκη να ακούει ο ένας τον άλλο.

–Τι σημαίνει τραγωδία δωματίου; Τι σε δυσκόλεψε στη διασκευή;

–Το «τραγωδία δωματίου», που συνοδεύει τον τίτλο της παράσταση μας, έχει φυσικά αναφορά στη Μουσική Δωματίου, μικρά δηλαδή μουσικά σύνολα σε μικρούς κλειστούς χώρους. Η «Αντιγόνη» του ΜΙΤΟΣ θα παρουσιαστεί σε χώρους τέχνης, όπως είναι οι Αποθήκες Παπαδάκη στη Λεμεσό και το Γκαράζ στη Λευκωσία, με έξι ηθοποιούς και βασικό πρωταγωνιστή το κείμενο. Πρακτικά η διασκευή δεν με δυσκόλεψε καθόλου, η συνεργασία μου με τη Ράνια Ιακώβου πάνω στο κείμενο είναι πάντα από τα ευχάριστα μέρη της δουλειάς, γιατί και οι δύο αγαπούμε πολύ τις λέξεις και τον ρυθμό. Όταν αποφάσισα πως προχωρώ με την «Αντιγόνη», η ιδέα ήταν πολύ καθαρή: μια παράσταση ως μια πολιτική συζήτηση (όχι διαδραστική), βασισμένη στον Κορνήλιο Καστοριάδη που δεν ηθικολογεί, αλλά αναλύει πολιτικά το κείμενο και λέει ότι μετά από ένα πόλεμο η πόλη δεν αντέχει άλλη αναστάτωση. Η Αντιγόνη και ο Κρέοντας είναι τόσο αμετακίνητοι και απόλυτοι που προκαλούν νέο κύκλο αίματος. «Άπολεις» και οι δύο, δηλαδή όχι χρήσιμοι αυτή τη στιγμή για την πόλη.

–Δεν ξέρω αν πρόκειται για καινοτομία ακριβώς, αλλά δεν σε φοβίζει να πειραματίζεσαι με τέτοια κείμενα;

–Με προβληματίζει αυτό που λέτε. Μου φαίνεται ότι έχω να αντιμετωπίσω μια προκατάληψη για το πώς πρέπει να ανεβαίνουν οι αρχαίες τραγωδίες. Είναι η έβδομη φορά που ασχολούμαι σε παραστατικό επίπεδο με τα κείμενα της αρχαίας δραματουργίας και επιστρέφω στο εξής, ότι είναι μέρος της παράδοσής μας. Η παράδοση θα παραμείνει ζωντανή και όχι σε κάποιο μουσείο λαογραφίας, μόνο αν οι σημερινοί δημιουργοί βρουν τρόπο να αναμετρηθούν με τα κείμενα, φωτίζοντας τη διαχρονικότητά τους και τη δύναμη του μύθου και επικοινωνήσουν οργανικά με το κοινό. Επίσης, να μην ξεχνάμε πως οι ίδιοι οι αρχαίοι ποιητές ήταν πολύ πιο καινοτόμοι και τολμηροί απ’ όσο εμείς θέλουμε να νομίζουμε ότι είμαστε. Αφουγκραζόμενοι τις συνθήκες και για να εξυπηρετηθεί η ιδέα τους μα και για να διακριθούν, πρόσθεσαν αριθμό υποκριτών και μέλη του χορού, άλλαξαν τη λειτουργία του χορού, την έννοια του τραγικού, αποσιωπούσαν πληροφορίες ή έδιναν μια άλλη οπτική στον ίδιο τον μύθο και πόσα άλλα.

–Τι καινούργιο προσδοκάς να φέρεις με αυτή την παράσταση στα θεατρικά πράγματα;

–Δεν προσδοκώ ότι θα φέρω κάτι καινούργιο στα θεατρικά πράγματα, δεν με απασχολεί αυτό γιατί θα γίνω ανταγωνιστική με τρόπο που θα σκοτώσει ό,τι δημιουργικό θέλω. Προσδοκώ να έχω συνέπεια στην ιδέα, να είναι ολοκληρωμένη καθαρή πρόταση. Να ακουστεί το κείμενο, κάθε λέξη. Να βλέπω ζωντανά, οργανικά σώματα πάνω στη σκηνή. Να έχω προβάλει το καλύτερο από τους συνεργάτες μου. Να βλέπω κάθε φορά τη δουλειά μας και να νιώθω ότι με αφορά. Να μπορεί η παράσταση της «Αντιγόνης» να πει πως η απόσταση τελικά δεν είναι τόσο μεγάλη και να συναντήσει τον θεατή.

–Θα δούμε μια αποκαθήλωση της «Αντιγόνης» και με άλλο μάτι τον Κρέοντα;

–Είναι συναρπαστικό το γεγονός ότι το κοινό ξέρει την ιστορία. Αυτό είναι ένα δεδομένο χρήσιμο. Η μετατόπιση στη δική μας παράσταση είναι ότι δεν αγιοποιείται η πράξη της Αντιγόνης και ότι ο Κρέοντας δεν έχει όλα τα άδικα του κόσμου. Όλοι έχουν τα δίκια τους. Οι αμετακίνητες απόψεις τους είναι που φέρουν τη σύγκρουση, και εμείς μένουμε στη σύγκρουση και εξετάζουμε τον τρόπο. Πώς γίνεται ο διάλογος και τι προκαλεί στα πρόσωπα που συμμετέχουν, μα και σε αυτόν που παρακολουθεί.

–Έχεις σχηματίσει στο μυαλό σου τον ιδανικό πολίτη;

–Το προφίλ του ιδανικού πολίτη μας το δίνει ο ίδιος ο Σοφοκλής στο Α΄ Στάσιμο, ο «ύψιπολις» είναι αυτός που σέβεται τους εντόπιους νόμους και το ένορκο δίκαιο των θεών. Συμπληρώνοντας ο Καστοριάδης, θεωρεί χρήσιμο πολίτη τον Αίμονα, τον γιο του Κρέοντα και αγαπημένο της Αντιγόνης, τον ακούμε, λοιπόν, μέσα από τον εξαιρετικό ηθοποιό Νεκτάριο Θεοδώρου να λέει στον πατέρα του: «Μην έχεις μόνο μια γνώμη, ότι αυτό που λες εσύ είναι το σωστό και τίποτα άλλο. Όποιος νομίζει πως μόνο αυτός σκέφτεται σωστά ή ότι μόνο αυτός έχει γλώσσα και τόλμη, αυτός αν τον ανοίξεις να δεις, άδειος θα είναι.»

–Η συμμετοχή του ποιητή Μάριου Αγαθοκλέους πώς προέκυψε;

–Ο πατέρας μου Μάριος Αγαθοκλέους είναι ένας άνθρωπος με μεγάλη περιέργεια και ενθουσιασμό. Μέσα από την απαγγελία της δικής του ποίησης, ανακάλυψε το performing (πώς θα απαγγείλει και πώς θα κινηθεί) για το οποίο συχνά συζητούμε. Προσωπικά χαίρομαι που δέχτηκε τον ρόλο του Τειρεσία και έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε αυτή την εμπειρία μαζί.


–Έχουμε ακόμα να μάθουμε πολλά από τους αρχαίους τραγικούς, έτσι δεν είναι;

–Βέβαια. Είναι ανεξάντλητη η διαχρονικότητα της αρχαίας δραματουργίας και πολύ γοητευτικό πως ξαναδιαβάζοντας τα ίδια κείμενα με τα χρόνια αποκτούν και άλλα επίπεδα ανάγνωσης. Ιδιαίτερα στο θέμα της τραγικότητας. Τα πάθη, οι συγκρούσεις των προσώπων, τα αδιέξοδα, τα διλήμματα, η μετάβαση από την άγνοια στη γνώση είναι μονοπάτια ανθρώπινα και συγκινητικά.


Πληροφορίες

«Αντιγόνη» του Σοφοκλή από το Κέντρο Παραστατικών Τεχνών ΜΙΤΟΣ, σε σκηνοθεσία/ δραματουργία – Έλενα Αγαθοκλέους. Με τους Στυλιάνα Ιωάννου, Ελεάνα Αλεξάνδρου, Μιχάλη Ασιήκκα, Ευριπίδη Δίκαιο, Νεκτάριος Θεοδώρου και τον ποιητή Μάριος Αγαθοκλέους. Παραστάσεις: 22, 23 (8:30 μ.μ.), 28, 29 Δεκεμβρίου, 3 (8:30 μ.μ.), 4 Ιανουαρίου, ώρα 7:00 μ.μ. Δημοτικό Κέντρο Τεχνών Λεμεσού – Αποθήκες Παπαδάκη, Λεμεσός.

 

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Θέατρο-Χορός: Τελευταία Ενημέρωση

X