ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ο χορός όπως και κάθε άλλη τέχνη είναι μια πολιτική πράξη

Αριάννα Οικονόμου: Με ενδιαφέρει η ανθρώπινη γεωγραφία και η βιωματικής σχέση

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Το ετήσιο φεστιβάλ χορού «No_Body» που διοργανώνεται από το 2009 ξεκίνησε, οργανώθηκε, θεμελιώθηκε και αναπτύχθηκε από το Dance Gate Lefkosia και από το 2015 διοργανωτής του φεστιβάλ είναι η Στέγη Χορού Λευκωσίας και συνδιοργανωτής το Dance Gate Lefkosia. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ με μεγάλη καλλιτεχνική επιτυχία, αφού έχει δώσει τη δυνατότητα σε σχεδόν 100 καλλιτεχνικές ομάδες να παρουσιάσουν πρωτότυπο έργο, σε νέους καλλιτέχνες, αλλά και σε σημαντικούς καλλιτέχνες από την Κύπρο αλλά και από το εξωτερικό.

Μίλησα με την Αριάννα Οικονόμου, την καλλιτεχνική διευθύντρια του No_ Body, Φεστιβάλ Χορού Κίνησης & Παραστατικών Τεχνών για το φεστιβάλ, τον χορό αλλά και για την πολιτική στην τέχνη. Η κ. Οικονόμου μου είπε ότι κύριος καλλιτεχνικός στόχος του φεστιβάλ είναι ο άξονας το σώμα και τη κίνησή του να φέρει – μαζί με τη σύγχρονη αντίληψη της τέχνης του χορού – και άλλες τέχνες όπως το θέατρο, τον κινηματογράφο, τη γραφή, τα εικαστικά και τη μουσική ώστε κάθε παράσταση να διαμορφώνει μια πολύπτυχη οπτική και μια πρόθεση έρευνας και αναζήτησης ενός νέου καλλιτεχνικού πεδίου. Το φεστιβάλ 2016 έχει εντάξει τους φετινούς συμμετέχοντες του «Artists in Progress», ως μια ευκαιρία για περαιτέρω έρευνα και παρουσίαση του έργου τους και στηρίζοντάς τους. Με ιδιαίτερη περηφάνια η κ. Οικονόμου λέει ότι φέτος στο φεστιβάλ συμμετείχε και ο καταξιωμένος χορογράφος Ιωάννης Μανταφούνης από την Ελβετία με το εκπληκτικό του έργο «ONE ONE ONE» που το παρουσιάζει στη Λευκωσία σε μια διαδραστική σχέση με το κοινό του, εμπνεόμενος από τον θεατή και χορεύει αυτή την αντίληψη και διαδραστικότητα της κίνησής του με το κοινό.

Τι σημαίνει χορός για την Αριάννα Οικονόμου, τη  ρωτώ «χορός-τέχνη είναι η υπέρτατη μορφή έκφρασης τέχνης. Είναι η μορφή τέχνης που ο ώριμος καλλιτέχνης του χορού συνειδητά κινείται / χορεύει ανάμεσα στις εφαπτόμενες περιοχές του συνειδητού και ασυνειδήτου». Την Αριάννα Οικονόμου την ενδιαφέρει να τοποθετεί το σκεπτόμενο σώμα στο κέντρο της έρευνας της για οτιδήποτε επιχειρεί να μεταφέρει ως χορογράφος-συνθέτης ενός έργου τέχνης. Θεωρεί την τέχνη ως μια πολιτική πράξη και την ενδιαφέρει η ανθρώπινη γεωγραφία και η επικοινωνία της βιωματικής σχέσης, η μεταφορά το μοίρασμα και επικοινωνία της ανθρώπινης εμπειρίας, η σχέση του εαυτού με τον γύρω κόσμο.

Το «πολιτικό» έργο της χορογράφου
Το ότι η τέχνη είναι μία πολιτική πράξη η Αριάννα Οικονόμου το αποδεικνύει μέσα από τα έργα της. Πρόσφατες δουλειές της αφορούν θέματα διαμελισμού, διαίρεσης, αγνοουμένων, θεματικές του τόπου, αλλά παράλληλα αφορούν την πραγματικότητα σε πολλά μέρη του κόσμου διαμέσου των αιώνων. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα: «Περπατώντας τη Γραμμή» και σε συνεργασία με τη δημιουργική ομάδα της Echo Arts μαζί με τη σκηνοθέτη Dorinda Hulton (UK), δικοινοτικά έργα όπως : «The still small voice of the people», το έργο «Αντιγόνη» , το σόλο «Collateral Damage» και το πρόσφατο (Ιούνιος 2016) « Μακρινή Χώρα» με αφορμή το ομώνυμο βιβλίου του Τ/κ Τανέρ Μπαϊμπάρς ένα έργο που αφορά τη μακρινή χώρα της παιδικής ηλικίας και στο έργο αυτό γίνεται και αναφορά στη μακρινή χώρα του μέλλοντος και της ελπίδας για το μέλλον. Μάλιστα, στο φετινό φεστιβάλ συμμετείχε και η Τ/κ χορογράφος Sevim Akpinar με την ομάδα της, και έχει ενδιαφέρον η θέση της κ. Οικονόμου στην ερώτησή μου αν η τέχνη μπορεί να ενώσει την Κύπρου, «Η τέχνη δεν έχει σύνορα. Οι τέχνες εκ φύσεως υπερβαίνουν κάθε πολιτικό κατεστημένο, γιατί αφορούν την ανθρώπινη εμπειρία και την έκφραση αυτής μέσα από την τέχνη. Μας ενδιαφέρει το μέλλον του τόπου ως Κύπριοι και όλα όσα μας συνδέουν ως πολίτες του κόσμου. Η πατρίδα είναι εξάλλου κοινή». Άραγε η τέχνη μπορεί να μπει σε κομματικά στεγανά, επιμένω να ρωτώ την κ. Οικονόμου, «Η τέχνη δεν μπορεί να μπει σε κομματικά στεγανά. Η τέχνη όταν γίνεται λάβαρο σε οποιοδήποτε κομματισμό  παύει να είναι τέχνη. Η δημιουργική βιομηχανία αφορά το μέλλον και την πραγματική ποιότητα ζωής. Είναι ένας σύγχρονος θεσμός και πολλά ευρωπαϊκά κράτη επενδύουν χρόνο και χρήματα, είναι ο χώρος, ένας μοναδικός χώρος, που θα απορροφήσει και θα εντάξει άνεργους νέους - το μέλλον του τόπου μας - να τους δοθεί έκφραση, δημιουργική ένταξη , στόχοι και όραμα».

Έργο υποδομής η Στέγη Χορού
Πώς προχωράει όμως η τέχνη του χορού στην Κύπρο; Ποιες οι προοπτικές και οι πραγματικότητες στην τέχνη αυτή; Η κ. Οικονόμου μας είπε «η δημιουργία της Στέγης Χορού Λευκωσίας είναι μια σημαντική τομή στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας. Είναι ένα έργο υποδομής πολιτισμού μείζονος πολιτιστικής σημασίας», και ο λόγος της δεν παύει να είναι πολιτικός σχετικά με την τέχνη και συμπληρώνει «είναι ένας πνεύμονας δημιουργίας στη διαμελισμένη μας πόλη στις όχθες του ποταμού Πεδιαίου στον Άγιο Αντρέα». Η Στέγη Χορού Λευκωσίας διοργανώνει με τη στήριξη των πολιτιστικών υπηρεσιών τρία προγράμματα, όπως μου λέει, το «no body festival», το «Artist residency» με τίτλο «Artists in Progress», μέσω του οποίου προσφέρεται, με διαδικασία επιλογής, ο χώρος σε νέους ή ανερχόμενους καλλιτέχνες για κάποιο χρονικό διάστημα ώστε να προωθήσει και να ενθαρρύνει την έρευνα στα θέματα του σύγχρονου χορού, να στηρίξει οικονομικά-τεχνικά χορογράφους που δεν έχουν τη οικονομική, τεχνική ή άλλη δυνατότητα να παρουσιάσουν δείγματα των ερευνητικών προσπαθειών τους. Και το άλλο είναι το εργαστήρι στο οποίο συνεργάζεται το Youth Ballet με στόχο την καλλιτεχνική εκπαίδευση παιδιών ή εφήβων και την εμπλοκή της εκπαιδευτικής υποδομής τους με τη σύγχρονη αντίληψη και δημιουργικότητα στη σημερινή έκφραση του χορού ως καλλιτεχνική πράξη.


Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη Στέγη Χορού Λευκωσίας: www.facebook.com/dancehouse.lefkosia, www.dancehouselefkosia.com

Θέατρο-Χορός: Τελευταία Ενημέρωση

X