Η θεατρική ομάδα της Alpha Square και το Κέντρο Εικαστικών Τεχνών και Έρευνας συνεργάστηκαν αναλαμβάνοντας την παραγωγή ενός ιδιαίτερου θεατρικού μονολόγου στην αγγλική γλώσσα με τίτλο «Caterina: The Last Queen of Cyprus» σε κείμενο της Ανθής Ζαχαριάδη και με την ηθοποιό Χριστίνα Μαρούχου στον ρόλο της τελευταίας βασίλισσας της Κύπρου.
Η συγκεκριμένη παράσταση είναι ένα τόλμημα, αλλά τόσο ο σκηνοθέτης του έργου Αντρέας Αραούζος όσο και η Ρίτα Σεβέρη, η ψυχή του εξαιρετικού Κέντρου Εικαστικών Τεχνών και Έρευνας, ξέρουν πολύ καλά από ρίσκα και αντισυμβατικότητες. Ένας θεατρικός μονόλογος, με ιστορικό φόντο τον 15ο και 16ο αιώνα στην Κύπρο, εστιασμένος στην αφήγηση της ζωής μιας αινιγματικής προσωπικότητας που πέρασε και άφησε το στίγμα της στη χώρα μας, την Κατερίνα Κορνάρο, έλαβε χώρα στον πλέον κατάλληλο χώρο, στη στέγη του Κέντρου με φόντο την πρότερη μεσαιωνική ιστορία της Λευκωσίας.
Ο Αντρέας Αραούζος, μετά την επιτυχημένη του παράσταση «Κόκκινο» που παρουσιάστηκε πρόσφατα στη Λεβέντειο Πινακοθήκη έδωσε συνέχεια στην αντισυμβατικότητα του χώρου παραγωγής μιας θεατρικής παράστασης με την επιλογή της ατμοσφαιρικής στέγης του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών και Έρευνας στην καρδιά της παλιάς πρωτεύουσας για να ανεβάσει τον μονόλογο της Κορνάρο στα αγγλικά.
Η πλαστικότητα των κινήσεων, με το αεράκι να παίζει με τα λευκά μανίκια του κοστουμιού της, η λεπτότητα των εκφράσεων του προσώπου της, οι εντάσεις, η καθαρή εκφορά του λόγου της, η εσωτερικότητα και ο συναισθηματισμός που ξεχείλιζε από τα μάτια της ανέβασαν ιδιαίτερα στην εκτίμησή μου το θεατρικό ταλέντο της Χριστίνας Μαρούχου, η οποία πήδηξε και κολύμπησε στα βαθιά. Η ηθοποιός Χριστίνα Μαρούχου είναι άλλη μία διαπίστωση πως στην Κύπρο δεν πρέπει να κρίνουμε τους εγχώριους ηθοποιούς από την τηλεοπτική τους παρουσία, η οποία, όπως αποδεικνύεται, λειτουργεί αρνητικά για την εικόνα τους.
Η Μαρούχου σήκωσε το βάρος ενός αντισυμβατικού μονολόγου, με ιστορικό υπόβαθρο, χωρίς να κουράζει η αφηγηματική ροή του, αφού η ίδια χωρίς υπερβολή, διατηρώντας το μέτρο της ουσιαστικής υποκριτικής εκφοράς κατάφερε να φέρει εις πέρας με επιτυχία μία δύσκολη αποστολή.
Δεν είμαι ιστορικός, γνωρίζω ελάχιστα για την Κατερίνα Κορνάρο, δεν μπορώ να κρίνω την ιστορική ορθότητα του κειμένου αλλά διάβασα το μικρό σημείωμα για τον βίο και την πολιτεία της τελευταίας βασίλισσας της Κύπρου της Ρίτας Σεβέρη και κατάλαβα πως αυτή η γυναίκα σχοινοβατούσε μεταξύ του κόσμου των θνητών και των θεών, της ακμής και της παρακμής, της δόξας και της αφάνειας, της Κύπρου και την Βενετίας, της μηχανορραφίας και της ηθικής, της ζωής και του θανάτου. Στοιχεία τα οποία η Χριστίνα Μαρούχου πέρασε στο κοινό της με το βλέμμα, το ανέμισμα του φορέματός της, το τρεμούλιασμα των δαχτύλων της τόσο που ήθελα να σηκωθώ στο τέλος και να της πω: «Μην κλαις Κατερίνα, τελείωσε. Θα είσαι για πάντα η βασίλισσά μας».
