Του Μιχάλη Σοφοκλέους
Ο πρόεδρος Τραμπ πέτυχε την εκεχειρία στη Γάζα και αυτό είναι, αντικειμενικά, μια μεγάλη του επιτυχία. Το μεγαλόπνοο σχέδιο των 20 σημείων που συνομολόγησε, είναι μια εξίσωση πολύ μεγάλης δυσκολίας, με την εύθραυστη ανακωχή μάλλον να κρίνεται στο δεύτερο στάδιο εφαρμογής, που προϋποθέτει τον αφοπλισμό της Χαμάς. Ο πόλεμος στη Γάζα έχει σαφή χαμένο, τον κατευθυνόμενο από το Ιράν, λεγόμενο «Άξονα της Αντίστασης». Η Χαμάς και η Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ έχουν αποδυναμωθεί, αποδεκατιστεί, χάνουν το όποιο ηθικό πλεονέκτημα ανάμεσα στον τοπικό πληθυσμό, τις υποδομές τους και τον έλεγχο στη Γάζα. Η Χεζμπολάχ στον Λίβανο ηγεσία, οπλισμό και το στάτους του «κράτους εν κράτει» στον Λίβανο. Οι Χούθι στην Υεμένη έχουν αντίστοιχες απώλειες, ενώ η «γέφυρα» της Συρίας έχει χαθεί με την πτώση του Άσσαντ. Το ίδιο το Ιράν πλήγηκε από επιθέσεις του Ισραήλ στην επικράτειά του, με την κοινωνική αναταραχή να καθιστά ακόμη και τον νόμο για τη μαντίλα μετέωρο.
Εάν ο στόχος της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου 2023, όπως προσωπικά πιστεύω, ήταν να αποτρέψει τη συνεργασία των χωρών της περιοχής και να πετύχει μια αραβική συστράτευση κάτω από νέα τζιχάντ, το αποτέλεσμα είναι μια τρύπα στο νερό. Η συμφωνία Τραμπ επαναφέρει το πνεύμα των συμφωνιών του Αβραάμ ακόμη πιο ενισχυμένο, πιο εκτεταμένο και –κυρίως– πιο απενοχοποιημένο.
Τα θύματα όμως αυτού του πολέμου είναι πολύ περισσότερα από την αποδυναμωμένη ιρανική κομπανία. Με ζημιές για το ίδιο το Ισραήλ, τους διεθνείς οργανισμούς, τις κοινωνίες μας και πάνω απ’ όλα την αλήθεια και την ενημέρωση.
Το Ισραήλ, κυρίως από πλευράς κύρους και ηθικής, εφόσον δεν είχε τη σοφία να μην εξαντλήσει την ανοχή μεγάλων ομάδων του πληθυσμού, ακόμη και κυβερνήσεων του δυτικού κόσμου. Έχει εκληφθεί ως μια αιμοσταγής πολεμική μηχανή χωρίς ανθρωπιστικούς φραγμούς, ανεξάρτητα από το αν ευσταθούν ή όχι οι κατηγορίες για γενοκτονία. Εάν –αυτή τη φορά– δείξει ρεαλισμό η ηγεσία των Παλαιστινίων, τότε το παλαιστινιακό κράτος θα γίνει πραγματικότητα. Ναι, αυτό που τους προσφέρθηκε κατ’ επανάληψη από το 1948 και αυτοί το απορρίπτουν.
Τραυματισμένοι είναι οι διεθνείς οργανισμοί: Ηνωμένα Έθνη, Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ερυθρός Σταυρός και Διεθνής Αμνηστία, επέδειξαν ασύγγνωστη μονομέρεια και μεροληψία. Ένα είναι να καταδικάζεις ακρότητες του Ισραήλ και άλλο να αδιαφορείς για την απρόκλητη τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, τους 1.319 νεκρούς της και τους 250 όμηρους, πολλούς από τους οποίους είδαμε να απελευθερώνονται μόλις πριν από λίγες μέρες.
Κάτι που αφορά και μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης. Όσους έσπευσαν σε όλη τη Δύση να αγκαλιάσουν και να παρέχουν απλόχερα άφεση κάθε αμαρτίας σε θεοκράτες τρομοκράτες. Σε δολοφόνους που πριν επιτεθούν στους εχθρούς τους, παραβιάζουν κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, κάθε ελευθερία και εκτελούν κάθε δικό τους άνθρωπο τολμά να εκφράζει άποψη ή να είναι διαφορετικός από τους άλλους. Όσο εσφαλμένη ήταν η τυφλή και άκριτη στήριξη στο Ισραήλ, αφότου ξεπέρασε τα όρια και ισοπέδωσε ολόκληρες πόλεις, πολύ περισσότερο επαίσχυντη ήταν η στήριξη στη Χαμάς, τα «from the river to the sea» που εννοούν τον αφανισμό του Ισραήλ και η ταύτιση με τη χειρότερη μορφή δικτατορίας και φανατισμού βιώνει σήμερα ο πλανήτης. Την ίδια τη μέρα της εκεχειρίας, είδαμε δεκάδες στυγνές εκτελέσεις Παλαιστινίων στη Γάζα.
Από τον πόλεμο του Κόλπου, το 1990, η θεωρία ήταν ότι θα παρακολουθούμε τους πολέμους σε ζωντανή σύνδεση και θα έχουμε κάθε πληροφόρηση. «The war will be televised» έλεγαν, παραφράζοντας το γνωστό απόφθεγμα «The revolution won’t be televised» του Γκιλ Σκοτ-Χέρον. Όμως, στη Γάζα, αποδείχθηκε το αντίθετο. Δεν υπάρχει ούτε ένα μέσο σε όλο τον κόσμο που να παρείχε αντικειμενική και εξακριβωμένη πληροφόρηση του τι συμβαίνει. Όλα ενήργησαν ως μηχανισμοί προπαγάνδας, διαλαλητές ψευδών και κατασκευασμένων ειδήσεων, υπηρέτες ιδεοληψιών, ή σερβιτόροι ανεξακρίβωτων πληροφοριών που «έπρεπε» να δημοσιευθούν πριν προλάβει άλλος. Όλοι στρατευμένοι και όλοι αποτυχημένοι.
Στα 20 σημεία του προέδρου Τραμπ δεν περιλαμβάνεται η ευθύνη του κάθε πολίτη του δυτικού κόσμου. Να μην καταπίνουμε αμάσητα την κάθε πληροφορία που μπαίνει στον ανεμιστήρα της παραπληροφόρησης των ΜΜΕ και των κοινωνικών δικτύων. Τον 6ο αιώνα π.Χ., στο βιβλίο του «Η Τέχνη του Πολέμου», ο Κινέζος στρατηγός Σουν Τσου έγραφε ότι «πάσα τέχνη πολέμου βασίζεται στην απάτη». Δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά, αυτές οι απάτες αποδεικνύονται μεγαλύτερες από ποτέ. Με τις «πολυσπουδασμένες» και «σκεπτόμενες» κοινωνίες μας, να τρέχουν σαν στρατοί από ζόμπι να αγκαλιάσουν κάθε τέτοια, βολική δήθεν, απάτη.
