Του Παναγιώτη Καπαρή
Από πανηγύρια πρώτοι. Η επίτροπος Ισότητας των Φύλων, η Τζόζι Χριστοδούλου, μαζί με τον υπουργό Μεταφορών Αλέξη Βαφεάδη, διοργάνωσαν ολόκληρη τελετή, εν μέσω του κυκλοφοριακού χάους της Λευκωσίας, για την αλλαγή στα φώτα τροχαίας για πεζούς. Ο «Γρηγόρης και Σταμάτης» έγιναν «Γρηγορία και Σταματία» όλα για χάρη της «απατηλής» ισότητας των φύλων. Κατά τα άλλα ούτε κουβέντα για το μεγάλο ρεζίλι με την εθελοντική κατάταξη των γυναικών στον στρατό. Η ισότητα έγινε «κουρέλι» και η επιχείρηση «γυναίκες στο χακί» κατέγραψε συντριπτική ήττα. Έμειναν τα έξοδα στο υπουργείο Άμυνας για την ετοιμασία του προγράμματος και η μία και μοναδική εθελόντρια, απόλαυσε τα πέντε λεπτά δημοσιότητας και τη μοναξιά του θαλάμου. Κατά άλλα, οι γυναίκες ζητούν ισότητα στην εξουσία και δεν φαίνεται να γνοιάζονται για την ισότητα στην ευθύνη και τα καθήκοντα. Η κατάσταση έχει ξεφύγει κυριολεκτικά με τη γυναικοκρατία στη δημόσια υπηρεσία, όπου τα τελευταία χρόνια, ένα σαρωτικό γυναικείο κύμα γέμισε τις καρέκλες. Αλλά έλα που οι γυναίκες αρνούνται να εκτελέσουν όλες τις δουλειές και στη βάση ενός άγραφου νόμου, στέλνουν τα δύσκολα στους άντρες. Φυσικά κάθε κανόνας έχει και τις εξαιρέσεις του.
Ποτέ δεν είναι αργά για να διορθωθούν λάθη και παραλείψεις, φτάνει να γίνει παραδοχή. Εκ του αποτελέσματος απέτυχε η «επιχείρηση γυναίκες στο χακί». Δεν ξέρουμε αν έγιναν σοβαρές μελέτες ή αν η όλη ιστορία ήταν ακόμη ένα «άππωμα». Οι «σοφοί του καφενέ», ανεύθυνοι πάντα, έριξαν μερικές «έξυπνες και πονηρές» ιδέες. Η κλήση των γυναικών, θα μπορούσε να ξεκινήσει με καλοκαιρινή εκπαίδευση, ώστε να μην ενοχληθούν όσες θα ήθελαν να σπουδάσουν. Θα έπρεπε να ανακοινωθεί ότι θα εκπαιδεύονταν στις πολεμικές τέχνες, κάτι που σήμερα πολλές πληρώνουν αδρά για να τύχουν εκπαίδευσης. Θα έπρεπε να ανακοινωθεί ότι θα κάνουν βολές με όπλα και θα μάθαιναν την τέχνη του πολέμου. Ακόμη καλύτερο, έπρεπε να «θυσιαστούν» κάποιες κόρες επωνύμων, ώστε να αποτελέσουν το καλό παράδειγμα. Σήμερα, οι νέες γυναίκες έμαθαν από τα αδέλφια και τους φίλους τους, ότι ο στρατός δεν αποτελεί υπηρεσία χαράς.
Η υπόθεση στράτευση των γυναικών, απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι όλα γίνονται στα «κουτουρού» και λαμβάνονται αποφάσεις από «άκαπνους» ανθρώπους, οι οποίοι στηρίζονται στην «κοντή» μνήμη των Κυπρίων. Η Εθνική Φρουρά ακόμη λειτουργεί με δομές περασμένων δεκαετιών. Έχουμε αξιωματικούς για 100 χιλιάδες στρατιώτες, όταν η δύναμη της Εθνοφρουράς είναι μόλις 10 χιλιάδες. Οι πόλεμοι σήμερα διεξάγονται με ντρόουν, δορυφόρους και οπλικά συστήματα υψηλής τεχνολογίας και εμείς επιμένουμε να «σπαταλούμε» υποχρεωτικά 14 μήνες από τα πιο παραγωγικά χρόνια των αγοριών, σε ένα στράτευμα, το οποίο αναδύει «μούχλα», σύμφωνα με νεαρούς οι οποίοι υπηρετούν την πατρίδα. Πρέπει επιτέλους η Εθνική Φρουρά να κάνει άλματα και να περάσει σε ένα επαγγελματικό επίπεδο, όχι σε επίπεδα ΣΥΟΠ, αλλά σε επίπεδο επιστημόνων. Σε αυτό το επίπεδο θα μπορούσαν να ενταχθούν και τα «φωτεινότερα» γυναικεία μυαλά. Οι υπερδυνάμεις έχουν επιστήμονες με διδακτορικά στα οπλικά συστήματα και γι’ αυτό μπορούν και ασκούν και εξωτερική πολιτική. Η μικρή και ασήμαντη Κύπρος, με την τεράστια στρατηγική της θέση, θα μπορούσε να κάνει θαύματα, αν επικεντρωνόταν στο πεδίο των εξοπλισμών σε ρομπότ και σε ντρόουν. Και αυτά μπορεί να τα παράγει ακόμη και η ντόπια πολεμική βιομηχανία.
Η στρατιωτική άμυνα του τόπου θα πρέπει, όπως σε όλο τον σοβαρό κόσμο, να κινείται παράλληλα με τη διπλωματική τέχνη. Το υπουργείο Εξωτερικών και το υπουργείο Άμυνας, καλό είναι να έχουν άμεση και ουσιαστική συνεργασία και όχι τυπική. Στο ίδιο επίπεδο θα πρέπει να κινηθεί και η Βουλή, με τη συνένωση των επιτροπών Εξωτερικών και Άμυνας. Όλοι οι πόλεμοι και όλες οι συγκρούσεις, διαχρονικά και σε όλο τον κόσμο, καταλήγουν υποχρεωτικά στο τραπέζι του διαλόγου και των διπλωματικών συζητήσεων. Οι «έξυπνες» χώρες μέσω της διπλωματίας αποφεύγουν πολέμους και «κερδίζουν» πολύ περισσότερα για τους πολίτες τους. Η διπλωματία κινείται, κατά κανόνα, στο επίπεδο της ψυχρής λογικής και των εθνικών συμφερόντων. Αντιθέτως, οι στρατοί κινούνται κατά κανόνα στο επίπεδο του θυμικού, αφού χωρίς ιδεολογίες και χωρίς πίστη στο υπερπέραν, στον Θεό όπως και να αποκαλείται, κανένας λογικός άνθρωπος δεν πάει να σκοτωθεί σε έναν πόλεμο. «Πόλεμος πατήρ πάντων» έλεγε ο μέγιστος των φιλοσόφων, ο σκοτεινός Ηράκλειτος. Ο πόλεμος ξεκινά από τον εαυτό μας και επεκτείνεται στους άλλους, είτε είναι δίπλα μας, είτε είναι πίσω από συρματοπλέγματα. Λίγη περισσότερη ταπείνωση δεν βλάπτει.
kaparispan@yahoo.gr
