Του Ονασαγόρα
Πολλές συζητήσεις προκάλεσε στη Βουλή ο Θεοδόσης Τσιόλας, ο προϊστάμενος Διοίκησης της Προεδρίας με τις αναφορές του για τους συμβούλους του Συλλούρη.
Εκ του Λόφου ορμώμενος ο Θεοδόσης μετέφερε στους βουλευτές της κοινοβουλευτικής επιτροπής Οικονομικών, μαζί με τα στοιχεία που του ζήτησαν για τους συμβούλους του Νίκαρου, το ερώτημα γιατί δεν εξετάζουν και τους 12 συμβούλους του Συλλούρη οι οποίοι μας στοιχίζουν, ούτε λίγο, ούτε πολύ 300.000 ευρώ ετήσια.
Ακόμα και βουλευτές παραξενεύτηκαν από την «αποκάλυψη» του Τσιόλα για τους ακριβοπληρωμένους 12. «Μα δώδεκα;» διερωτήθηκε ένας από αυτούς. Αλλά και τα σχόλια που ακολούθησαν, κυρίως εκτός της επιτροπής, μιλούσαν για την ανάγκη διαφάνειας «κάτι που πρώτος και καλύτερος ευαγγελίζεται ο ίδιος ο Συλλούρης».
Μεταξύ άλλων ακούστηκε και μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόταση: «Μήπως για να λύσει τα χέρια των συναδέλφων του βουλευτών και να κλείσει κάποια στόματα, να φιλοτιμηθεί ο ίδιος ο πρόεδρος της Βουλής και να δώσει στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία για τους συμβούλους του; Και τα ονόματα τους και τα καθήκοντα που έχουν αναλάβει και κυρίως, τον μισθό τους;»
Οκ, αντιλαμβάνομαι ότι ο κύριος Πρόεδρος ίσως να είναι πολύ απασχολημένος τώρα, ειδικά μετά το τελευταίο κουραστικό του ταξίδι. Κάποιος, με ολίγη κακεντρέχεια ίσως, διαδίδει πως «τα έχει βάψει μαύρα με τον κορονοϊό και τώρα μαρκάρει στο χάρτη χώρες παρθένες από το κακό για άμεση επίσκεψη, γιατί κανείς ποτέ δεν ξέρει...». Θα πρέπει όμως να βρει λίγο χρόνο να μας ενημερώσει για τους συμβούλους του. Μια απόφαση χρειάζεται, όπως αυτή που σε χρόνο dt τον οδήγησε να δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά για την πρόσφατη υπόθεση της Ειρήνης Χαραλαμπίδου.
Για να μην τον αδικώ όμως, ο κύριος Πρόεδρος ασχολείται μεταξύ άλλων και με τον προ πολλού υποσχεθέντα κώδικα δεοντολογίας των βουλευτών. Έναν κώδικα που μας επιβάλλει η GRECO, η Επιτροπή του Συμβουλίου της Ευρώπης κατά της Διαφθοράς και ο οποίος θα έπρεπε να είχε εγκριθεί και να τύχει εφαρμογής πριν από δύο χρόνια. Στην Ελλάδα ο κώδικας δεοντολογίας των βουλευτών ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2016...
Το προσχέδιο του κώδικα το παρουσίασε και όπως ακούω βουλευτές επιφυλάσσονται για σχόλια. Κάποιοι δεν έκρυψαν την απογοήτευσή τους για τους «πέντε» («ή κάποιους από αυτούς») που θα αποτελούν την Επιτροπή Δεοντολογίας και θα κρίνουν ή θα «δικάζουν» τα πειθαρχικά παραπτώματα.
Οι πέντε που προτείνονται στο προσχέδιο θα είναι ο πρόεδρος της Βουλής και ο πρόεδροι των επιτροπών Οικονομικών, Νομικών, Ελέγχου και Θεσμών. Δηλαδή: Συλλούρης, Α. Βότσης (ΔΗΚΟ), Γ. Γεωργίου (ΔΗΣΥ), Κουλίας (ΔΗΚΟ), Ζ. Ζαχαρίου (ΔΗΣΥ)...
Και για να μην ξεχνιόμαστε η συζήτηση για τους συμβούλους άρχισε επειδή το Προεδρικό ζητά από τη Βουλή την αποδέσμευση κονδυλίου ενός εκατομμυρίου ευρώ για την πληρωμή των συμβούλων του Προέδρου, των υπουργών και των υφυπουργών για το 2020. Τους βασιλικούς μισθούς μπορείτε να τους βρείτε αν ανατρέξετε σε προηγούμενη στήλη.
Θεαματική είναι η επανάκαμψη του Φούλη ο οποίος μετά τις επαφές του στην Αθήνα με τον Κυριάκο επέστρεψε... φορτσάτος στην πορεία του προς τον λαό, εργάτες και εργοδότες ταυτόχρονα!
Όπως σχολίασε δημοσιογράφος που παρακολουθεί την πορεία του στις κυπριακές βιομηχανίες και βιοτεχνίες: «δεν θα αφήσει εργοστάσιο που να μην το επισκεφθεί!»
Από την άλλη η Μάνταμ του Φούλη με ενημερώνει πως «ο μεγάλος αρχηγός σκέφτεται σοβαρά να προτείνει μείωση στην τιμή του ηλεκτρισμού για τους βιομήχανους ώστε να μειωθεί και το κόστος τους, κάτι που θα έχει θετικές αλυσιδωτές επιπτώσεις».
Όπως μου είπε «θα ενταθούν οι πρωτοβουλίες και δράσεις του κόμματος και προς τον απλό λαό. Όχι μόνο από τον μεγάλο αρχηγό που άρχισε την εξόρμηση πολύ νωρίς αλλά και από πρωτοκλασάτα και άλλα στελέχη στη βάση προγράμματος. Οι εξορμήσεις του ΔΗΣΥ σε όλες τις επαρχίες έχουν ως στόχο να ξαναφέρουν το κόμμα κοντά στη βάση του και να προβάλουν αποτελεσματικά το κομματικό και κυβερνητικό έργο».
Μάλιστα ο Φούλης έχει βάλει μπρος την θεσμοθέτηση φιλολαϊκών και αντί... βουλευτικών νομοθετημάτων.
Για αυτά όμως αύριο...
----------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
