Του Ονασαγόρα
Το λύσαμε το υδατικό, μας είπε ο Πρόεδρος και πήρε αμέσως το λάστιχο η θεία μου και άρχισε το αγαπημένο της χόμπυ: να ραντίζει τα χώματα και την αυλή! Ακούς Αννίτα μου που ήθελες έκτακτες ανάγκες; Ο Χριστοδουλίδης έλυσε το πρόβλημα με άσο από το μανίκι, ή μάλλον από την κελεμπία των σεΐχηδων των Aραβικών Eμιράτων. Τελικά ίσως δεν θα χρειαστεί να κάνουμε μπάνιο με μεταλλικό νερό των Άλπεων. Thank God and United Arab Emirates.
Ο Νίκος μας λοιπόν, σαν ένας σύγχρονος Άγιος Γεώργιος -γιόρταζε χθες, μεγάλη η χάρη του- πήρε το δόρυ του, πήρε το αεροπλάνο και τελικά σκότωσε το Δράκο του νερού και έτσι δεν θα πούμε το νερό νεράκι αλλά αντιθέτως θα τραγουδήσουμε «ένα νερό κυρά Βαγγελιώ, ένα νερό κρυό νερό».
Το λύσαμε το υδατικό. Νίκος Χριστοδουλίδης
Μας εξήγησε μάλιστα πως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θα μας παραχωρήσουν 13 μονάδες αφαλάτωσης δωρεάν, χωρίς ενοίκιο, διότι «είναι φίλοι μας». Ας ελπίζουμε βέβαια να μην θυμώσει το καθαρόαιμα ελληνορθόδοξο ΕΛΑΜ που αποκαλούμε φίλους μας ξένους και αλλόθρησκους.
Κάπου εδώ θυμήθηκα και το Σαουδάραβα που έδινε δωρεάν το ιδιωτικό του τζετ στο Νίκαρο διότι ήταν φίλοι. Όπως φίλοι του Χριστόφια ήταν και οι καταρανοί που θα ερχόντουσαν για επένδυση μαμούθ στην Κύπρο αλλά τελικά μας έμεινε το κόστος της μακέτας. Σε κάθε περίπτωση νιώθω αισιόδοξος πως αυτό θα εξελιχθεί σε επιτυχία του Προέδρου και όχι σε ακόμη ένα επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Το νερό μας ουκ ελάττω παραδώσω.
Βέβαια οι άπιστοι Θωμάδες και οι αιώνιοι επικριτές του νεαρού μας Νίκου άρχισαν ήδη τις μεμψιμοιρίες. Αν αυτό ήταν οργανωμένο σχέδιο τότε γιατί η Υπουργός εμφανίστηκε μια μέρα μετά χωρίς να γνωρίζει τις λεπτομέρειες του σχεδίου; Τι πιθανά ανταλλάγματα θα ζητήσουν οι σεϊχηδες των εμιράτων; Ποιο θα είναι το κόστος της αφαλάτωσης αν δεν έχουμε τη δυνατότητα να τις λειτουργήσουμε με αποθηκευμένη ενέργεια φωτοβολταικών; Τί θα γίνει με τη γεωργία; Θα ποτίζουμε τα χωράφια με το πανάκριβο νερό της αφαλάτωσης; Αυτά και άλλα πολλά διάβαζα στο Χ μα για να είμαι ειλικρινής εμένα με ένοιαζε μόνο να μην διψάσω και να μπορώ μέσα μέσα να κάνω μπάνιο. Ας μην μοιάσουμε του τύπου της παροιμίας που του έδιναν δώρο το αγγούρι κι αυτός παραπονιόταν πως ήταν ζαβό.
Η συζήτηση για τα περιβόητα έθιμα του Πάσχα και ειδικά οι λαμπρατζιές έπρεπε να είχε γίνει πολύ καιρό πριν και όχι όπως πάντα «ύστερα που το παναύριν.» Ελπίζουμε τα παθήματα να έγιναν μαθήματα και η όλη ιστορία να μην ξεχαστεί για να την συζητήσουμε ξανά του χρόνου, μετά που θα έχουμε τους επόμενους νεκρούς και τραυματίες. Επιβάλλεται άμεσα να γίνουν όλες οι νομοθετικές ρυθμίσεις ώστε να μην γίνουμε ξανά μάρτυρες των αποκρουστικών θεαμάτων που βιώσαμε φέτος. Δεν υπάρχει πια καμιά δικαιολογία για να συνεχίσουμε να βιώνουμε αυτά τα νοσηρά φαινόμενα. Πάρτε τα μέτρα που χρειάζονται «τωρά που εν βραστόν το σίερον».
