Του Ονασαγόρα
Στην Αμερική βρέθηκε ο νεαρός μας Νίκος και έκλεισε ομιλία του με την ατάκα «together we make history», δηλαδή «μαζί γράφουμε ιστορία». Θεωρώ υπερβολικές τις κατηγορίες ότι ο Πρόεδρος μας πάσχει από μικρομεγαλισμό αλλά η αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη ατάκα μου θύμισε κάτι του στυλ «εγώ και ο Έλον Μασκ είμαστε δισεκατομμυριούχοι». We must sit the ball down.
Το ΑΚΕΛ, ενώ οι συγκυρίες το έφεραν να είναι το μόνο κόμμα που βρίσκεται -ξεκάθαρα- στην αντιπολίτευση, διακατέχεται από μια νευρικότητα με αποτέλεσμα να πετυχαίνει το ένα αυτογκόλ μετά το άλλο. Ψυχραιμία σύντροφοι.
Together with America we make history. Nicos Christodoulides
Επανήλθε ο Νίκος Αναστασιάδης διευκρινίζοντας πώς οι δηλώσεις του δεν αφορούσαν την ηγεσία του Δημοκρατικού Συναγερμού ή στελέχη του κόμματος. Μα τότε σε ποιους μπορεί να αναφερόταν ο ποιητής; Στην ηγεσία του ΔΗΚΟ ή του ΑΚΕΛ; Και σε ποιους θα κάνει τις παρεμβάσεις που μας υποσχέθηκε; Στον Χριστοδουλίδη ή στον Αβέρωφ; Αναμένουμε με αγωνία την επόμενη διευκρίνιση της διευκρίνησης.
Η Υπουργός Γεωργίας δήλωσε πως αυτή η Κυβέρνηση, σε αντίθεση με τις προηγούμενες, θα δώσει έμφαση στην πρόληψη των πυρκαγιών. Δηλαδή στην προηγούμενη κυβέρνηση δεν υπήρχε πρόληψη; Τι λέει ο Πρόεδρος που ήταν και μέλος της προηγούμενης κυβέρνησης; Ήταν μήπως πυρομανείς; Αρκετά…εμπρηστική πάντως η δήλωση και αναμένουμε βέβαια τις οργισμένες δηλώσεις του Νίκου Αναστασιάδη, αφού πρώτα μας ξεκαθαρίσει ποιους εννοούσε όταν έδεσε το φρύδι σε αυτούς «που έχουν ξεφύγει από τις ορθές θέσεις». Fuego, που έλεγε και η Φουρέιρα.
Ο Γενικός Εισαγγελέας διατυπώνει επιφυλάξεις σχετικά με τις αλλαγές στη Νομοθετική και Ελεγκτική Υπηρεσία ανησυχώντας για αντισυνταγματικότητα κάποιων Νομοσχεδίων. Μα αν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε ας προβούμε σε τροποποίηση του Συντάγματος, εξάλλου το έχουμε κάνει άπειρες φορές στο παρελθόν με επίκληση στο περιβόητο «Δίκαιο της ανάγκης». Καθότι, είμαστε και ολίγον πονηροί.
Βλέπετε, εδώ που φτάσαμε, με την αμφισβήτηση του συστήματος να βρίσκεται στο αποκορύφωμα, δεν γίνεται πια ανεκτό από την κοινωνία να μην υπάρξει μια ουσιαστική μεταρρύθμιση πού να αποτρέπει την κατάχρηση εξουσίας. Κακά τα ψέματα, θέλουμε δικαιοσύνη τυφλή μα όχι θεόστραβη. Και θέλουμε η γυναίκα του Kαίσαρα -μα και η γυναίκα του γείτονά μας του Πάμπου- και να είναι μα και να φαίνεται τίμια. Ή έστω να μην έχει κόκκινο λαμπάκι στην πόρτα. Fair enough?
