Ορυκτά και πετρώματα από την Κύπρο πρωταγωνιστούν στην έκθεση «Nature knows only colours». Πορώδεις, ριγωτές, οι αντιθετικές γεωλογικές τους υφές ξαφνικά συγκλίνουν, καθώς αναγκάζονται να ενταχθούν σ’ ένα νέο περιβάλλον. Στα έργα της, από μια σειρά εφήμερα φωτογραφικά τυπώματα έως αφηρημένα κολάζ, που αποτυπώνουν τόπους πολιτιστικής κληρονομιάς, η καλλιτέχνιδα επικεντρώνεται σε νέες και μεταβαλλόμενες αφηγήσεις που συνδέονται με την αντίληψη του χρώματος. Εξερευνά τις έννοιες της δυνατότητας για μεταφορά και της σημασίας της αναγνώρισης, όπου η φύση μόνο γνωρίζει τα χρώματα γι’ αυτά τα γήινα θαύματα. Η «Κ» επισκέφτηκε την έκθεση της Amy Stephens στην Art Seen και μιλήσαμε με τη δημιουργό για τα έργα της που παρουσιάζει. Η Amy είναι μια καλλίτεχνις με ιδιαίτερες ευαισθησίες για τα θέματα που αφορούν το περιβάλλον. Φέρνοντας τη φύση σ’ ένα κόντρα ρόλο, μέσα στο πλαίσιο μιας άσπρης γκαλερί προσπαθεί, όπως λέει και η ίδια, να προσφέρει «στον θεατή μια νέα οπτική και εκτίμηση του κυπριακού τοπίου».
–Τι είναι αυτό που θέλετε να δείξετε μέσα από αυτή την έκθεση;
–Ελπίζω να προσφέρω στον θεατή μια νέα οπτική και εκτίμηση του κυπριακού τοπίου. Από την υποκείμενη γεωλογία μέχρι τα τοπικά μνημεία κληρονομιάς, υπάρχει κάτι μάλλον μαγικό στο παιχνίδι. Ο θεατής καλείται να σκεφτεί πώς αυτά τα επίγεια θαύματα της φύσης μας προσφέρουν μια οπτική γλώσσα και διαμορφώνουν τα χρώματα που βλέπουμε.
–Πώς μπορούν τα ορυκτά να μπουν στο πλαίσιο της γκαλερί;
–Σπούδασα τέχνη και γεωλογία που οδήγησε στο ενδιαφέρον μου να τοποθετήσω αντικρουόμενες γεωλογικές υφές μαζί προκειμένου να υιοθετήσω ένα νέο βιότοπο. Μέρος της καλλιτεχνικής μου διαδικασίας είναι η πηγή αντικειμένων και εικόνων από το εγγενές τοπίο που παρουσιάζεται αργότερα στο πλαίσιο της γκαλερί, μεταφέροντας το τεχνούργημα σε μορφή αρχείου και πλαισιώνοντάς το μέσα στον χώρο.
–Ως καλλιτέχνις με ποιο τρόπο μπορείς να συμβάλεις στα θέματα της κλιματικής αλλαγής;
–Για να κάνουμε τη διαφορά, πρέπει όλοι να δράσουμε ακόμα κι αν είναι μια μικρή χειρονομία στην αρχή. Το θεμελιώδες πρόβλημα είναι η εκπαίδευση και η συνεργασία για τη δημιουργία ενός φωτεινότερου μέλλοντος. Ως καλλιτέχνις προσέχω τα υλικά με τα οποία δουλεύω, για παράδειγμα, συχνά επισημαίνω τις βιομηχανικές διαδικασίες σε αντιπαράθεση με τη φύση. Ελπίζω να δημιουργήσω μια συνειδητοποίηση της θέσης μας μέσα στον φυσικό κόσμο, υπενθυμίζοντάς μας να είμαστε προσεκτικοί στις μικρές λεπτομέρειες, να αναλαμβάνουμε την ευθύνη και να σεβόμαστε.
Μίνι αρχείο χρησιμοποιώντας την τοπική γεωλογία
«Τα πετρώματα και τα ορυκτά έρχονται ήδη με τη δική τους ιστορία, αλλά η αφθονία οποιουδήποτε υλικού μπορεί να είναι πηγή αορατότητας και επομένως η φύση συχνά παραβλέπεται σε μεγάλο βαθμό» λέει στην «Κ» η Amy Stephens.
–Επισκεφθήκατε και διάφορους αρχαιολογικούς χώρους... Τι είναι αυτό που παρατηρήσατε και σας έκανε εντύπωση;
–Επισκέφτηκα αρκετούς από τους αρχαιολογικούς χώρους. Οι μονόλιθοι, τα τεχνουργήματα και η βλάστηση που περιβάλλει το καθένα είναι αρκετά αξιοσημείωτα. Η ανησυχία μου είναι ότι αυτά τα όμορφα μέρη, που πρέπει να διατηρηθούν, είναι πολύ προσιτά στο κοινό. Η ιστορία σίγουρα θα χαθεί, εάν οι τοιχογραφίες δεν καλύπτονται από τον ήλιο και εάν επιτρέπεται στους επισκέπτες να περπατούν συνεχώς σε αυτές τις τοποθεσίες. Η ταινία νέον που εφαρμόζεται σε όλο το έργο τέχνης μου είναι μια μεταφορά για να απεικονίσει τα όρια που πρέπει να υπάρχουν γύρω από αυτά τα ιστορικά υπολείμματα.
–Παίρνετε τα ορυκτά, τα οποία έχουν ήδη τη δική τους ιστορία και τα αναδιαμορφώνετε σε κάτι καινούργιο. Προσπαθείτε να ξαναγράψετε την ιστορία...;
–Ναι, αυτό είναι αλήθεια, τα πετρώματα και τα ορυκτά έρχονται ήδη με τη δική τους ιστορία, αλλά η αφθονία οποιουδήποτε υλικού μπορεί να είναι πηγή αορατότητας και επομένως η φύση συχνά παραβλέπεται σε μεγάλο βαθμό. Δεν επιδιώκω να ξαναγράψω την ιστορία, απλώς να επισημάνω αυτά τα αντικείμενα «εγγενούς αξίας» σ’ ένα νέο πλαίσιο, με φόντο ζωηρά χρώματα, που «αιχμαλωτίζουν» την προσοχή του θεατή και δημιουργούν ένα σημείο συζήτησης.
–Στην έκθεση το κοινό μπορεί να δει τα ορυκτά να συνοδεύονται με κείμενο. Με αυτό προσπαθείτε να κατευθύνετε τον θεατή υποσυνείδητα για τη δημιουργία μιας νέας πραγματικότητας;
–Το κείμενο της έκθεσης είναι υποκειμενικό στο να προσφέρει στον θεατή μια νέα αφήγηση σε συγκεκριμένα χρώματα. Ως παιδί δεν μου άρεσε να πηγαίνω σε μουσεία ίσως λόγω του τρόπου με τον οποίο παρουσιάζονταν αντικείμενα μέσα και πίσω από θήκες με λίγο χρώμα. Επομένως, αναδεικνύοντας τα ορυκτά σε πολύχρωμες πλατφόρμες με συνοδευτικό κείμενο, ελπίζω να δημιουργήσω ένα διασκεδαστικό, αξέχαστο μίνι αρχείο, χρησιμοποιώντας την τοπική γεωλογία.
Πληροφορίες
Amy Stephens, «Nature knows only colours», Γκαλερί Art-Seen, αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ 66Β, Λευκωσία. Διάρκεια έως 17 Δεκεμβρίου. Τηλέφωνο 22006624, info@art-seen.org, www.art-seen.org
