ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Τα πολλά πρόσωπα του «Εμείς» που γεμίζουν τις πόλεις

Η ζωγραφική του Εδουάρδου Σακαγιάν είναι σαν να συμμετέχουμε σε ένα φανταστικό παιχνίδι

Kathimerini.gr

ΤΗΣ ΜΑΡΩΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ

Στέκονται απέναντί μας και μας κοιτούν κατάματα, συνήθως με τα χείλη κλειστά. Συχνά βλέποντας τη ζωγραφική του Εδουάρδου Σακαγιάν είναι σαν να συμμετέχουμε σε ένα φανταστικό παιχνίδι: ποιος δεν θα αντέξει και θα μιλήσει άραγε πρώτος, εμείς που βλέπουμε το έργο ή αυτοί, οι ανώνυμοι θεατές που πρωταγωνιστούν στη σύνθεση;

«Θεατές σε μπλε κοβαλτίου θέσεις», 2019.

Εγκαινιάζεται στην γκαλερί Καλφαγιάν στην οδό Χάρητος η νέα έκθεση του ζωγράφου με τίτλο «Εμείς», η πρώτη του στην Ελλάδα μετά την επιτυχημένη αναδρομική που έγινε στις Βερσαλλίες το 2018 («Les Spectateurs»). Σε εκείνη τη μεγάλη ρετροσπεκτίβα δόθηκε στον ζωγράφο μία εν λευκώ εξουσιοδότηση να προσκαλέσει στον μνημειώδη χώρο του Espace Richaud των Βερσαλλιών τους «Θεατές» του. Κι εκείνος δημιούργησε έναν εικαστικό συνωστισμό προσώπων-παρατηρητών, που ζουν στο μεταίχμιο πραγματικότητας και φαντασίας, σε μια ονειρική-υπαρξιακή διάσταση όπως συμβαίνει πάντα στο έργο του Σακαγιάν. Ανάλογη είναι και η θεματική του «Εμείς»: βάζοντας τον άνθρωπο στο επίκεντρο δημιουργεί μια «κανονική αναπαραστατική ζωγραφική», όπως μας είπε ο ίδιος λίγο πριν ξεκινήσει η έκθεση.

«Η βόλτα της Κυριακής στη Θεσσαλονίκη», 2019.

Ο ζωγράφος, που εδώ και σχεδόν τριάντα πέντε χρόνια ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Παρισιού, επιστρέφει στην Ελλάδα με πρόσφατα έργα που διερευνούν και αναπλάθουν ελεύθερα τη σύγχρονη καθημερινότητα. «Πολύ συχνά αναφέρομαι σε χώρους φανταστικούς, όχι πραγματικά υπαρκτούς», διευκρινίζει μιλώντας για την επίδραση που έχουν οι διαφορετικές πόλεις στη ζωγραφική του. «Εξάλλου οι μεγαλουπόλεις με τον εκμοντερνισμό τους συχνά μοιάζουν μεταξύ τους και χάνουν την ιδιαιτερότητά τους ιδίως στο νεότερο κομμάτι τους. Ας πούμε, το μετρό δεν διαφέρει πολύ από χώρα σε χώρα, και τα μποτιλιαρίσματα συμβαίνουν παντού. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Είναι όλοι τόσο διαφορετικοί και ταυτόχρονα τόσο ίδιοι, με την έννοια ότι ενώ φαίνεται να διαφέρουμε, όλοι κατά βαθος μοιάζουμε».

 

«Θεατές σε βελούδινες θέσεις», 2019.

Ομως, σε αυτή την πρόσφατη δουλειά του Εδουάρδου Σακαγιάν μπορούμε να διακρίνουμε ένα νέο στοιχείο: το αστικό τοπίο εισέρχεται δυναμικά μέσα στη σύνθεση, και οι άνθρωποι «μικραίνουν» μοιάζοντας να παραχωρούν την κυριαρχία τους στον χώρο. «Χαίρομαι που μπόρεσε να γίνει κατανοητό», λέει. «Αυτή η διαφορά μεταξύ των προσώπων των θεατών τους οποίους βλέπουμε σε πρώτο πλάνο και φυσικό μέγεθος, με όλα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους να περιγράφονται λεπτομερώς, έρχονται σε αντίθεση με τους επιβάτες του μετρό που βρίσκονται σε απόσταση από εμάς και δεν τους διακρίνουμε. Αυτός είναι ένας έμμεσος τρόπος να μιλήσω για εκείνους που συναντάμε ίσως και καθημερινά, και μας φαίνονται ανώνυμοι, κυρίως λόγω της απόστασης που μας χωρίζει. Οπως και να είναι “Εμείς” πηγαίνουμε βόλτες, σινεμά και θέατρο, χρησιμοποιούμε το μετρό, τα αεροδρόμια και τις κυλιόμενες σκάλες. Η δική μου ζωγραφική δεν είναι γενική και αφηρημένη, αλλά πολύ συγκεκριμένη. Και ειδικά όταν πρόκειται για τα έργα με τους θεατές, αποτελεί ένα κεφάλαιο γόνιμο και προς εξερεύνηση».

Διάρκεια έκθεσης έως 28/3.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Εικαστικά: Τελευταία Ενημέρωση

Στο Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή στα Πλατανίσκια θα παρουσιαστούν χαρακτικές εικονογραφήσεις μιας περιόδου 46 χρόνων, από το ...
Του Απόστολου Κουρουπάκη
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Το κοινό προσκαλείται να παρακολουθήσει τη δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη από τις 28 Φεβρουαρίου, ενώ η μεγάλη τελετή ...
Kathimerini.com.cy
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
X