ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Το διαφορετικό μέσα από την τέχνη

Ο νεαρός εικαστικός Σπύρος Προκοπίου από την Καλιφόρνια στην πρώτη του ατομική έκθεση στη The O Gallery στη Λάρνακα

Η έκθεση «Foreign Bodies» του Σπύρου Προκοπίου βασίζεται πάνω σε έρευνα σχετικά́ με την παραμόρφωση. Συναντήθηκα με τον νεαρό καλλιτέχνη Σπύρο Προκοπίου για να αντιληφθώ μέσα από τον ίδιο λίγο καλυτέρα τα έργα και το σκεπτικό του πίσω από τη δημιουργία της συλλογής. Όπως μου εξήγησε ο ίδιος μέσα από τα βιώματά του γεννιέται η δημιουργία. Ίσως το να είναι «διαφορετικός» όχι μόνο δεν τον εμπόδισε στη ζωή αλλά του δίνει ώθηση για την τέχνη του. Με τον Σπύρο κουβεντιάσαμε πολύ, για την τέχνη, τη ζωή στο εξωτερικό, για τον άνθρωπο γενικά αλλά και για το πώς ο ίδιος νιώθει «ξένος» είτε βρίσκεται στην Αμερική ή στην Κύπρο, καταλήγοντας ότι εκεί που ανήκει ίσως δεν είναι μια χώρα ή ένας τόπος αλλά είναι στην τέχνη.

–Ερωτισμός, η τερατογένεση και ο θάνατος μίλησε μου λίγο για αυτά τα κομμάτια που παίζουν ρόλο στη δουλειά σου.

–Ήμουν πάντα γοητευμένος με την ανθρώπινη φιγούρα. Μεγαλώνοντας παρατηρούσα συνεχώς το ανθρώπινο σώμα, τις κινήσεις και τις αντιδράσεις του. Η εικαστική ιδέα ξεκινά ως λεπτή γραμμή που ορίζει τον θάνατο και τον ερωτισμό, με το σώμα ως σημείο αναφοράς. Είναι μια έρευνα που βασίζεται στην παραμόρφωση, τους ανθρώπινους πειραματισμούς και τις τερατογενείς μορφές, όπου το ερευνητικό πεδίο άλλαξε από την ενσωμάτωση του θέματος στην αποδοχή προσωπικών πληροφοριών και έπειτα μεταλλάχτηκε σε συλλογή ξένων πληροφοριών που ενώθηκαν και δημιούργησαν μια νέα ιστορία όπου κατάφερα ως δημιουργός να συνδεθώ και άφησα για πρώτη φορά τον θεατή να συνδεθεί μαζί μου. Όλα τα στοιχεία παρουσιάζονται μέσα από το κυρίαρχο θέμα της ανάμειξης σωμάτων και εικόνων.

–Η αποδοχή του εαυτού σου μέσα από την τέχνη σου. Η τέχνη σου σε βοήθησε στο να αποδεχτείς και να αγαπήσεις τον εαυτό σου;

–Θέλω να πιστεύω! Η τέχνη μου υπήρξε αυτοθεραπευτικός συνδυασμός για να μελετήσω, κατανοήσω και αποδεχτώ σωματικές ανασφάλειες και όχι μόνο. Μέσω της τέχνης μου αναφέρομαι σε αναμνήσεις, υπενθυμίσεις και αποδοχές. Η αποδοχή του διαφορετικού, η αποδοχή του ποιοι είμαστε, με βάση τις αναμνήσεις μας καθίσταται ο πυρήνας της ερευνητικής μου προσέγγισης. Επίσης, αναφέρομαι στις μειονότητες και σε όσους αισθάνονται «διαφορετικοί» ή μοναδικοί. Η ιστορία πίσω από κάθε έργο τέχνης μετατρέπεται σε θετικό, καθώς καταλήγουμε να μιλάμε για τη μοναδικότητα όλων μας – είμαστε όλοι διαφορετικοί και αυτή είναι η ομορφιά της ζωής.

–Τι δυσκολίες αντιμετωπίζεις ως ένας Κύπριος καλλιτέχνης στη Αμερική;

–Θεωρώ ότι αυτή την περίοδο όλοι είχαμε παρόμοιες δυσκολίες, καλλιτέχνης ή όχι, Αμερική ή κάπου αλλού. Ζήσαμε τις διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις με το Black Life Matters και στη συνέχεια το AAPI Hate. Ζήσαμε τον εγκλεισμό και την απαγόρευση κυκλοφορίας λόγο Covid. Οι γκαλερί είχαν κλείσει, οι εκθέσεις είχαν αναβληθεί. Κατάφερα, όμως, να είμαι συγκεντρωμένος στο να ολοκληρώσω τη νέα σειρά έργων που παρουσιάζω σήμερα στην Κύπρο. Ζούμε σε στιγμές που η πραγματοποίηση και η εμπειρία των φυσικών εκθέσεων δεν μπορεί πλέον να θεωρηθεί δεδομένη, καθώς όλα πλέον κινούνται ηλεκτρονικά. Γι’ αυτό είμαι ακόμη πιο ευγνώμων για την ευκαιρία της πρώτης ατομικής μου έκθεσης.

Σύνδεση με βιωματικά δεδομένα

–Πώς βίωσες την πρώτη σου ατομική έκθεση στην Κύπρο, τι είναι αυτό περίμενες και τι είναι αυτό που πήρες;

–Μετά από μια 20ωρη πτήση από Αμερική, και με μία πανδημία που έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα, κατάφερα να φτάσω λίγες ώρες πριν από το άνοιγμα της έκθεσης. Εγώ με τζετ λαγκ και ο κόσμος με πολλά ερωτήματα για την τέχνη μου, τις ιδέες μου, τις τεχνικές μου και γενικά ερωτήσεις για τη ζωή μου στο εξωτερικό. Η σημαντικότητα της έκθεσης αυτής για μένα, εκτός ότι είναι η πρώτη μου ατομική έκθεση ζωγραφικής, είναι ότι γίνεται στην Κύπρο. Είναι μία ευκαιρία να παρουσιάσω τις εμπειρίες μου ενόσω ζω μακριά από την πατρίδα μου μέσω της εικαστικής δουλειάς που δημιουργήθηκε από διάφορες επιρροές.

–Τι διάφορες βρίσκεις στα εικαστικά δρώμενα της Κύπρου σε σχέση με εκείνα της Αμερικής;

–Είναι λίγο άδικό να συγκρίνω τα εικαστικά δεδομένα της Κύπρου με μία Αμερική που ακόμα και η ίδια διαφοροποιείται σε ποικίλες κατατάξεις μέσα στην ίδια τη χώρα. Υπάρχουν μεν οι κοινοί παρονομαστές στο τι κινείται στην τέχνη εκεί, αλλά ο θεατής θα συναντήσει άλλα δρώμενα στη Νέα Υόρκη, άλλα στην Καλιφόρνια, άλλα στο Σικάγο και πάει λέγοντας. Στην Αμερική όλα κινούνται τόσο γρήγορα που ακόμα και η τέχνη υλοποιείται με γρήγορους ρυθμούς και αλλάζει με ακόμη πιο γρήγορους, έτσι ο θεατής θέλει να καταλάβει αλλά όχι αναγκαία να αντιληφθεί τι του παρουσιάζεται. Η ευρωπαϊκή σχολή, όπου κατατάσσω την Κύπρο, αγγίζει μια πιο εννοιολογική διάθεση, με τον θεατή να αποζητάει μια σύνδεση με τα βιωματικά του δεδομένα, αλλά και με την απολυτότητα μιας εικόνας που μπορεί να αντιληφθεί χωρίς απαραίτητα να πρέπει να την κατανοήσει. Η ιστορία κάθε τόπου παίζει σημαντικό ρόλο στο πώς ο καλλιτέχνης εκφράζεται, και πώς ο θεατής αντιλαμβάνεται.

Πληροφορίες
The O Gallery, Τετάρτη 9- Τετάρτη 30 Ιουνίου 2021. Γλάδστωνος 11, κατάστημα 3, Λάρνακα. Τηλέφωνο 99659202

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Εικαστικά: Τελευταία Ενημέρωση

Στο Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή στα Πλατανίσκια θα παρουσιαστούν χαρακτικές εικονογραφήσεις μιας περιόδου 46 χρόνων, από το ...
Του Απόστολου Κουρουπάκη
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
Το κοινό προσκαλείται να παρακολουθήσει τη δημιουργική διαδικασία του καλλιτέχνη από τις 28 Φεβρουαρίου, ενώ η μεγάλη τελετή ...
Kathimerini.com.cy
 |  ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
X