ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Λεπτομερώς δουλεμένες ερμηνείες, γεμάτες πάθος και ένταση

Σε όλο τον κόσμο η συναυλιακή ζωή ψάχνει να βρει μια νέα «κανονικότητα»

Kathimerini.gr

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Α. ΔΟΝΤΑ 

Σε όλο τον κόσμο η συναυλιακή ζωή ψάχνει να βρει μια νέα «κανονικότητα», η οποία θα επιτρέψει σε ερμηνευτές και κοινό να συναντηθούν και πάλι. Από τη μια μεριά, αναζητείται τρόπος ώστε να λειτουργήσουν ορχήστρες και χορωδίες με ασφαλείς αποστάσεις, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα έναν συμπαγή και εστιασμένο ήχο. Από την άλλη, πρέπει να βρεθεί λύση ώστε να υπάρξει κοινό στις αίθουσες, καθώς αυτό αποτελεί την αυτονόητη συνθήκη για μια συναυλία. Επιπλέον, θα πρέπει το κοινό να είναι επαρκές ώστε να είναι και οικονομικά βιώσιμη μια μουσική βραδιά, προκειμένου να μπορέσει να ανατροφοδοτηθεί η συναυλιακή ζωή.

Η ακρόαση ενός δίσκου και η παρακολούθηση ενός DVD σε καμία περίπτωση δεν υποκαθιστούν τη «ζωντανή» εμπειρία. Ωστόσο, ένα έξυπνο και καλά δουλεμένο πρόγραμμα ηχογράφησης, με ποικιλία και εναλλαγές ανάμεσα στα μουσικά έργα, μπορεί να δημιουργήσει στον ακροατή την ψευδαίσθηση ενός γεγονότος και να οδηγήσει σε απόλαυση ανάλογη με αυτήν που αποκομίζει κάποιος κατά τη διάρκεια μιας συναυλίας. Ο Βρετανός αρχιμουσικός Ιαν Πέιτζ είναι μάστορας του είδους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της σειράς «Θύελλα και ορμή» –«Sturm und Drang»– που ηχογραφεί για τη Signum classics, έχει την επιπλέον τύχη να αντλεί από μια δεξαμενή ιδιαίτερα συναρπαστικών έργων. Στο πρωτο-ρομαντικό αυτό κίνημα που εμφανίστηκε στα γράμματα και στη μουσική στα τέλη της δεκαετίας του 1760, η έκφραση του υποκειμενικού και των ιδιαίτερα έντονων συναισθημάτων υπήρξε ζητούμενο, σε αντίθεση προς τον ορθολογισμό του Διαφωτισμού και των αισθητικών ρευμάτων που πήγασαν από αυτόν.

Στον δεύτερο δίσκο της σειράς (SIGCD636) ο Πέιτζ επιλέγει από έργα που γράφηκαν ανάμεσα στο 1765 και το 1770. Γιόζεφ Χάιντν, Κρίστοφ Βίλιμπαλντ Γκλουκ, Γιόχαν Μπάπτιστ Βάνχαλ και Γιόζεφ Μισλίβετσεκ συναντώνται σε έναν συναρπαστικό διάλογο, που περιλαμβάνει Συμφωνίες, καθώς επίσης αποσπάσματα από φωνητικά έργα κοσμικής όπως και θρησκευτικής μουσικής, έργα γνωστά αλλά και πρώτες ηχογραφήσεις.

Το πρόγραμμα ξεκινά με τη Συμφωνία αρ. 39 σε σολ ελάσσονα του Χάιντν, της οποίας το πρώτο μέρος ξεσπάει με θυελλώδη τρόπο μετά τα σχεδόν ψιθυριστά αρχικά μουσικά μέτρα. Η ασυνήθιστη και έντονα θεατρική αυτή αρχή, εξαιρετικά ερμηνευμένη από τον Πέιτζ και το σύνολο The Mozartians, θέτει τον τόνο και προϊδεάζει για όσα θα ακολουθήσουν. Ξεχωρίζει κανείς τη Συμφωνία σε ρε ελάσσονα (d1) του πολυγραφότατου και άλλοτε δημοφιλέστατου Βοημού Βάνχαλ.

Το συγκεκριμένο έργο υπήρξε τόσο δημοφιλές ώστε τυπώθηκε παράνομα από εκδότες σε Λονδίνο, Παρίσι και Αμστερνταμ μετά την αρχική έκδοσή του από τον περίφημο οίκο Μπράιτκοπφ της Λειψίας.

Ξεχωρίζει επίσης η παγκόσμια πρώτη ηχογράφηση μιας άριας από την όπερα «Σεμίραμις» του Τσέχου Μισλίβετσεκ, την οποία ερμηνεύει η μεσόφωνος Ιντα Ρένσλεφ, μαζί με αποσπάσματα από τη σπάνια παρουσιαζόμενη όπερα «Πάρις και Ελένη» του Γκλουκ, αλλά και από το «Stabat Mater» του Χάιντν. Ο Πέιτζ με τους συνεργάτες του αναβιώνουν μια εποχή και χάρη στις συναρπαστικές ερμηνείες τους δημιουργούν στον ακροατή την επιθυμία να αναζητήσει το επόμενο βήμα.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση

X