ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
 

«Μία διαδρομή υπαρξιακής αναζήτησης»

Το «Pissourin» είναι ο τέταρτος δίσκος των «Monsieur Doumani» και φέρνει στο μουσικό φως διαδρομές σε Ανατολή και Δύση

Του Απόστολου Κουρουπάκη

Του Απόστολου Κουρουπάκη

kouroupakisa@kathimerini.com.cy

Οι Monsieur Doumani είναι ένα συγκρότημα που έχει αγαπηθεί τόσο από το κυπριακό κοινό, όσο και σε διεθνές επίπεδο, ο Δημήτρης Γιασεμίδης στα φωνητικά και το τρομπόνι, ο Αντης Σκορδής στην κιθάρα και , και ο Αντώνης Αντωνίου στον τζουρά, στα φωνητικά. Τo «Pissourin», o τέταρτος δίσκος τους (προηγήθηκαν Αγκάθθιν 2018, Σήκωσες 2015, Grippy Grappy 2013), φέρνει νέες ατμόσφαιρες, είναι ίσως λιγότερο πολιτικός, κατ’ αρχάς... πιο αόριστος και αφαιρετικός από τους τρεις προηγούμενους, χωρίς να πραγματεύεται άμεσα θέματα που αφορούν κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις, ωστόσο, όπως λένε στην «Κ» στη συνέντευξή τους εμμέσως είναι βαθιά πολιτικός, αφού στην ουσία του αναφέρεται στην ανατροπή ιδεών, συμπεριφορών και πρακτικών που κλειδαμπαρώνουν το πνεύμα, το φως και την ελευθερία και που προσπαθούν να επιβάλουν μια πολύ συγκεκριμένη τάξη πραγμάτων.

Στοιχεία ψυχεδέλειας υπάρχουν διάσπαρτα και στους προηγούμενους δίσκους μας, απλά εδώ είναι σίγουρα πολύ πιο έντονα και τους έχει δοθεί και ρόλος, λένε οι Mounsieur Doumani. (φωτ. MICHALIS DEMETRIADES)

–Μιλήστε μου για τον τίτλο... «Pissourin»... πώς ήρθε αυτή η ιδέα της νύχτας και των πλασμάτων της, που διατρέχει ολόκληρο τον δίσκο σε όλα τα επίπεδα; Στο εξώφυλλο έχετε κι έναν κουκκουφκιάο, καθώς και ομότιτλο τραγούδι...

–Όλα περιστρέφονται γύρω από τη νύχτα. Είναι μια διαδρομή υπαρξιακής αναζήτησης. Της αναζήτησης του φωτός μέσα από το σκοτάδι, το σύμπαν, το χάος. Της αναζήτησης της παιδικής αθωότητας και του εφηβικού σκιρτήματος. Δεν μπορεί απλώς να χάνονται, μάλλον κάπου θάβονται ζωντανά και λησμονιούνται. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, λόγω κυρίως και της οπτικής σύνδεσής μας με τον έναστρο ουρανό είναι σίγουρα πολύ πιο δυναμική η σχέση που έχουμε με τον μέσα μας κόσμο αλλά και με αυτόν που βρισκόμαστε μέσα οι ίδιοι. Διάφορα πλάσματα μας επισκέπτονται είτε στα όνειρα είτε στο ξύπνιο, μας τσιμπάνε, μας «σουξουλούν» για να ξεκολλήσουμε από όλα αυτά που μας κρατάνε δέσμιους σε μια συμβατική «κανονικότητα», μακριά από τη σοφία (του κουκκουφκιάου), μακριά από την ουσία. Ποια είναι η ουσία; Ο καθένας θα έχει τσιμπηθεί πολλές φορές, του έχει δοθεί δηλαδή πολλές φορές η ευκαιρία να τη γνωρίσει και να τη θεμελιώσει στην ύπαρξή του.

–Είναι ίσως ο λιγότερο πολιτικός σας δίσκος, αυτός...

–Από την άποψη ότι δεν πραγματεύεται άμεσα και συγκεκριμένα, θέματα που αφορούν κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις. Είναι μεν πιο γενικός, πιο αόριστος και αφαιρετικός, μα εμμέσως είναι βαθιά πολιτικός, αφού στην ουσία του αναφέρεται στην ανατροπή ιδεών, συμπεριφορών και πρακτικών που κλειδαμπαρώνουν το πνεύμα, το φως και την ελευθερία και που προσπαθούν να επιβάλουν μια πολύ συγκεκριμένη τάξη πραγμάτων.

–Στο «Pissourin» διακρίνω έναν διαφορετικό ήχο από τους προηγούμενους, ίσως πιο ατμοσφαιρικό, πιο προς την Ανατολή, πού θέλετε να πάτε μουσικά;

–Ναι, είναι σίγουρα πιο ατμοσφαιρικός ο ήχος, πιο πυκνός, βαθύς και τρισδιάστατος. Είναι επίσης πιο συμπαγής υπό την έννοια ότι δεν επιτρέπεται η απότομη διακοπή του κατά την εξέλιξη των επεισοδίων παρά μόνο, τα επεισόδια αυτά εκπληρώνονται με διακριτικότητα και μια ευλάβεια προς τη συνοχή/ροή της ατμόσφαιρας. Ανέκαθεν βλέπαμε προς την Ανατολή τουλάχιστον όσον αφορά κυρίως το μελωδικό θεμέλιο αλλά και ενίοτε τη ρυθμική. Αν άλλαξε κάτι ίσως είναι η συχνότερη –σε αντίθεση με τους προηγούμενους δίσκους– χρησιμοποίηση του τρόπου «Ουσάκ». Μουσικά μας παίρνει από μόνο του το καράβι της δημιουργίας. Βρισκόμαστε σε πολύ παραγωγικό στάδιο και ακολουθούμε πάντοτε τη διαίσθησή μας.

–Σίγουρα δεν κάνετε «παραδοσιακό» τραγούδι... θα επιχειρήσω έναν μουσικό προσδιορισμό ακούγοντας το «Pissourin», «ψυχεδελικό»... είναι αυτή η μουσική σας;

–Αντλούμε τις μελωδικές φράσεις κυρίως από την παραδοσιακή μουσική. Είναι ακούσματα που έχουν εδραιωθεί στο αφτί μας και μορφοποιούνται χωρίς ιδιαίτερο κόπο στη διαδικασία της σύνθεσης. Έπειτα, και οι τρεις μεγαλώσαμε ακούγοντας μεταξύ άλλων, ροκ κυρίως από τα 60s-70s όπου άνθισε η ψυχεδέλεια τόσο στη μουσική όσο και στις υπόλοιπες τέχνες. Στοιχεία ψυχεδέλειας υπάρχουν διάσπαρτα και στους προηγούμενους δίσκους μας, απλά εδώ είναι σίγουρα πολύ πιο έντονα και τους έχει δοθεί και ρόλος. Η συγκεκριμένη διάθεση διαμορφώνεται επιτηδευμένα, χρησιμοποιώντας τεχνοτροπίες και αισθητικές της ψυχεδελικής μουσικής, κάτι που προσφέρει και σε εμάς μια ψυχική αλλά και πνευματική ανάταση κατά τη διάρκεια του περφόρμανς.

Ο δίσκος κυκλοφορεί σε βιvύλιο (Μαύρο και Limited Edition κόκκινο) σε CD και ψηφιακά

Είμαστε ειλικρινείς στις προθέσεις μας

–Top of the World στο Songlines το «Pissourin»... αναγνώριση και στην Ελλάδα, από σημαντικούς μουσικοκριτικούς... πώς αισθάνεστε;

–Πολύ ωραία. Είναι σίγουρα ενός είδους ανταμοιβή για τον κόπο που βάλαμε σε αυτό το πρότζεκτ. Και δεν είναι λίγος.

–Τι νομίζετε ότι είναι αυτό που κάνει τους Monsieur Doumani να είναι ένα επιτυχημένο συγκρότημα τόσο στην Κύπρο, όσο και στο εξωτερικό;

–Ίσως να είναι η συνέπεια. Δηλαδή υπάρχουμε εδώ και 10 χρόνια τώρα, κυκλοφορήσαμε τέσσερις δίσκους, είμαστε ενεργοί συμμετέχοντας σε φεστιβάλ και σε συναυλίες, και κρατάμε την ίδια ή παρόμοια στάση από τότε που ξεκινήσαμε. Έπειτα, προσπαθούμε να είμαστε ειλικρινείς τόσο μέσω της μουσικής μας όσο και σαν άτομα. Ειλικρινείς στις προθέσεις μας και ειλικρινείς προς τους εαυτούς μας.

–Παρά τις διαφορές που έχουν μεταξύ τους οι δίσκοι σας, ο ήχος των Monsieur Doumani είναι αναγνωρίσιμος, αυτό είναι καλό;

–Σίγουρα είναι καλό. Ο κάθε δίσκος είναι μια καταγραφή της εξέλιξης. Ένα στάδιο δηλαδή. Αυτός ο δίσκος δεν θα μπορούσε με τίποτα να γίνει με αυτό τον τρόπο αν δεν προηγούνταν οι άλλοι τρεις. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.

–Η νέα είσοδος του Άντη Σκορδή, τι έφερε στους Monsieur Doumani;

–Έφερε σίγουρα μεγάλες αλλαγές. Κυρίως στο ηχοτοπίο. Ο Άντης χρησιμοποιεί την κιθάρα με ένα τελείως διαφορετικό τρόπο από τον Άγγελο. Όχι απαραίτητα καλύτερο ή χειρότερο, απλώς διαφορετικό. Αυτό από μόνο του έχει αλλάξει δραστικά τον τρόπο που χειριστήκαμε τις ενορχηστρώσεις, προσπαθώντας να ισορροπήσουμε εκ νέου τα τρία όργανα σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Έπειτα ο Άντης εκτός από συνθέτης είναι και κρουστός, χρησιμοποιώντας την κιθάρα του ως κρουστό όργανο δημιουργεί λούπες, που αυτό μας δίνει μια ρυθμική βάση την οποία δεν είχαμε προηγουμένως. Ακόμα, η χρήση παραμορφώσεων και εφέ, προσθέτει έξτρα στρώματα και υφές στο γενικότερο ηχόχρωμα και στον ηχητικό όγκο.

–Είστε ένα συγκρότημα που δικαίως λέει κάποιος ότι κάνει διεθνή καριέρα, πόσο εύκολο είναι κάτι τέτοιο; Έχετε εικόνα του κοινού σας στο εξωτερικό;

–Με τη νέα δισκογραφική δουλειά παρατηρούμε όλο και περισσότερο ενδιαφέρον στην μπάντα μας από το εξωτερικό. Μας ευχαριστεί ιδιαίτερα αφού αυτό μπορεί να μεταφραστεί στο ότι η μουσική μας είναι «παγκόσμια» και απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό που δεν διαχωρίζεται από σύνορα, έθνη κ.λπ. Σίγουρα δεν ήταν/είναι εύκολο να στηθεί κάτι τέτοιο, αλλά ούτε και μπορούμε να πούμε ότι κάνουμε ακριβώς διεθνή καριέρα. Κινούμαστε σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο που είναι σίγουρα περιορισμένο, και γνωρίζουμε κιόλας πολύ καλά πως το είδος αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει εμπορικό. Πάντως, είναι πολύ θετικό το ότι το ενδιαφέρον φαίνεται να αυξάνεται συνεχώς.

Πληροφορίες για τον δίσκο

YouTube Channel: www.youtube.com/c/MonsieurDoumani/null
WEBSITE: www.monsieurdoumani.com/
FACEBOOK: www.facebook.com/MonsieurDoumaniBand

 

 

 

 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση