ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ταξίδι στον γοητευτικό κόσμο του γερμανικού Ρομαντισμού

Η θεματολογία έχει βαθιές ρίζες στις αξίες μιας ολόκληρης εποχής, η οποία διαμόρφωσε την αντίστοιχη αισθητική

Kathimerini.gr

ΝΙΚΟΣ.Α. ΔΟΝΤΑΣ

«Ο οδοιπόρος και η μακρινή αγαπημένη» ήταν ο τίτλος βραδιάς τραγουδιού που μεταδόθηκε διαδικτυακά στις 10 Δεκεμβρίου από την αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος». Ο βαρύτονος Δημήτρης Τηλιακός με τον Γιάννη Τσανακαλιώτη στο πιάνο ερμήνευσαν τραγούδια του Μπετόβεν, του Σούμπερτ και του Σούμαν.

Τόσο ο «οδοιπόρος», που περιπλανάται στη φύση, σε σκοτεινά δάση και ερημικά μονοπάτια πλάι σε ρυάκια αναζητώντας την αλήθεια και τον πραγματικό έρωτα, όσο και η μακρινή αγαπημένη ήταν θέματα ιδιαίτερα αγαπητά κατά τον 19ο αιώνα, ιδιαίτερα στη γερμανική λογοτεχνία και μουσική. Από τη «Φαντασία του οδοιπόρου» του Σούμπερτ, η οποία έχει ως αφετηρία το «Τραγούδι του οδοιπόρου» που ο ίδιος είχε συνθέσει έξι χρόνια νωρίτερα, έως το ομότιτλο τραγούδι του Ρόμπερτ Σούμαν, αλλά κι έναν από τους κυρίαρχους χαρακτήρες της Τετραλογίας του Βάγκνερ, η γερμανική μουσική εμπνέεται διαρκώς από τα βάσανα ανδρών οι οποίοι περιπλανιούνται ατέρμονα μέχρι να γαληνέψει η ψυχή τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αναζητούν τη λύτρωση μέσα από όρκους αιώνιας πίστης της ιδανικής γυναίκας. Η θεματολογία αυτή έχει βαθιές ρίζες στις αξίες μιας ολόκληρης εποχής, η οποία διαμόρφωσε την αντίστοιχη αισθητική. Συνεπώς και η ερμηνεία της προϋποθέτει την εξοικείωση με αυτόν τον κόσμο, το ήθος και την αισθητική του.

Ο Δημήτρης Τηλιακός έχει και στο παρελθόν ερμηνεύσει με επιτυχία τραγούδια αυτής της οικογένειας. Παρότι είναι εξαιρετικά επιτυχημένος λυρικός καλλιτέχνης, με έντονη σκηνική παρουσία και μεγάλη εκφραστική δύναμη στο θέατρο, γνωρίζει εξίσου να αφήνει στην άκρη τις υπερμεγέθεις χειρονομίες που απαιτεί η όπερα –κυριολεκτικές και ερμηνευτικές– και να προσαρμόζεται στις ανάγκες του γερμανικού κλασικού τραγουδιού. Δεν πρόκειται απλά για ένα χαμήλωμα των τόνων, αλλά για διαφορετική χρήση των εκφραστικών μέσων. Αν στην όπερα απαιτούνται πλατιές πινελιές για να αναδειχτούν οι χαρακτήρες και τα συναισθήματά τους, στην ερμηνεία ενός τραγουδιού με μόνη συνοδεία ένα πιάνο υπάρχει ανάγκη για πολύ πιο λεπτομερή δουλειά με τις αποχρώσεις της μουσικής που υποβάλλει το κείμενο, καθώς συνήθως οι συναισθηματικές μεταπτώσεις πραγματοποιούνται σε πολύ συντομότερη χρονική διάρκεια.

Το πρόγραμμα περιλάμβανε εξαιρετικά δημοφιλή έργα: τον κύκλο «Στη μακρινή αγαπημένη» και το τραγούδι «Αδελαΐδα» του Μπετόβεν, τα τραγούδια «Ο οδοιπόρος», «Νυχτερινό τραγούδι του οδοιπόρου» και «Ο σωσίας» του Σούμπερτ, καθώς επίσης τον κύκλο «Ο έρωτας του ποιητή» του Σούμαν. Με άριστα γερμανικά και διαθέτοντας πλήρη τον έλεγχο της φωνής όπως επίσης των εκφραστικών του μέσων, ο Τηλιακός ανέδειξε τον ποιητικό κόσμο κάθε μικρογραφίας.

Οι εναλλαγές δυναμικής και το συνεχές παιχνίδι των αποχρώσεων ήταν στην υπηρεσία της έκφρασης και πάλι όχι κάθε φράσης ξεχωριστά, αλλά του συνόλου κάθε τραγουδιού. Χάρη στην εξαιρετική συνοδοιπορία του Τσανακαλιώτη, ο οποίος αναδείκνυε με σαφήνεια τον χαρακτήρα της μουσικής, κάθε τραγούδι ήταν ένας ξεχωριστός πίνακας με τη δική του ατμόσφαιρα. Και κάθε ενότητα είχε το σαφώς διακριτό δικό της ύφος, όπως σπάνια συμβαίνει.

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS

Μουσική: Τελευταία Ενημέρωση

X