Του Απόστολου Κουρουπάκη
Όλοι οι προηγούμενοι μήνες ήταν πολύ δύσκολοι για τον περισσότερο κόσμο, εξαιτίας της πανδημίας του Covid-19, και τα μέτρα που αναπόφευκτα πάρθηκαν για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας. Αυτό έχοντας κατά νου η συγγραφέας Μαρίνα Φραγκεσκίδου, θέλοντας να κάνει τον κόσμο να γελάσει, έγραψε την κωμωδία παρεξηγήσεων «Γαμπροί για κλάματα». Στην «Κ» μίλησαν για την παράσταση και την αξία του ανόθευτου γέλιου τέσσερις από τους ηθοποιούς της παράστασης, οι Εύρος Βασιλείου, Δένα Ιωάννου, Μάριος Στυλιανού και Μυρσίνη Χριστοδούλου. Κοινή συνισταμένη για όλους ότι είναι καιρός ο θεατής να περάσει καλά, γιατί το γέλιο είναι φάρμακο.
«Αυτό που με ενοχλεί στη μετά καραντίνα εποχή είναι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας» λέει η Μυρσίνη Χριστοδούλου
–Το γέλιο λέτε ότι είναι το ζητούμενο σε αυτή την παράσταση… τελικά πόσο σημαντικό είναι να περνάμε καλά;
–ΜΥΡΣΙΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Το γέλιο και το να περνάμε καλά στη ζωή μας φυσικά και είναι πολύ σημαντικά. Αν και το να περνάμε καλά απαιτεί διάφορες καταστάσεις πέραν του γέλιου όπως είναι ο σεβασμός, η αγάπη, κ.ά. Πιστεύω πως πραγματικά περνάει κανείς καλά, όταν περνάει και ο διπλανός του καλά. Και σίγουρα όχι εις βάρος του. Τώρα για την παράσταση, γελάστε ελεύθερα! Με αυτό τον σκοπό τη στήσαμε, για να προσφέρουμε στον τόσο ταλαιπωρημένο από τα λοκ-νταουν κόσμο, λίγες στιγμές ανεμελιάς και χαράς.
–ΕΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Το να «περνάμε καλά» περιλαμβάνει πολλά πράγματα. Από τις απλές καθημερινές συνθήκες της ζωής μας μέχρι και την ψυχαγωγία μας. Ως προς την ψυχαγωγία το γέλιο είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Υπό αυτή την έννοια είναι επιλογή μας να περνάμε καλά –το γέλιο είναι ευτυχία.
– ΔΕΝΑ ΙΩΑΝΝΟΥ: Μπορεί να μην υπάρχει κάτι σημαντικότερο στη ζωή από το να περνάμε καλά. Βέβαια το να περνάμε καλά δεν περιορίζεται μόνο στο γέλιο. Όμως το γέλιο είναι αυτό που θα δώσει γεύση, χρώμα, φως, νόημα στις στιγμές της ζωής μας. Πόσω μάλλον όταν η ζωή μας έχει δεχτεί ένα τέτοιο πλήγμα, όπως αυτό της πανδημίας με τα όσα συνεπάγεται.
– ΜΑΡΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ: Όταν ανεβάζεις μια κωμωδία και πόσω μάλλον μια κωμωδία παρεξηγήσεων το βασικό ζητούμενο είναι το γέλιο. Δεν θα προβληματίσουμε το κοινό με βαθιές έννοιες και προβλήματα που ούτως ή άλλως έχει. Μόνο αυθόρμητο γέλιο θέλουμε να προσφέρουμε. Δεν νομίζω να υπάρχει πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή από το να περνάμε καλά. Αυτό δεν είναι και ένα μέρος στο όλο νόημα της ζωής άλλωστε; Αλλά για να περάσουμε καλά πρέπει να το επιτρέψουμε να συμβεί –να δώσουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας. Πρώτα εμείς, όλοι οι ηθοποιοί και συντελεστές της παράστασης, περνάμε μεταξύ μας καλά, γελάμε πολύ και το χαιρόμαστε. Και πιστεύω πως αυτό φαίνεται στη σκηνή. Με τους «Γαμπρούς για Κλάματα δίνουμε την ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους να αφήσουν πίσω τους κάποιες στενάχωρες καταστάσεις και να γελάσουν με την ψυχή τους.
–Είναι το γέλιο φάρμακο ή πρόσκαιρο αναισθητικό;
– ΜΥΡΣΙΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Όλα τα φάρμακα είναι πρόσκαιρα. Το θέμα είναι να αναζητούμε ό,τι μας κάνει καλά σε βάθος χρόνου. Ως προς το γέλιο που προσφέρει μια θεατρική παράσταση μπορεί να αποτελέσει για τον θεατή μια εκτόνωση που σίγουρα είναι λυτρωτική.
–ΕΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Είναι φάρμακο. Ό,τι και αν έχεις περάσει στη ζωή σου, όσες φουρτούνες και αν έχεις περάσει πάντα το γέλιο λυτρώνει –σε βάζει στον σωστό δρόμο.
–ΔΕΝΑ ΙΩΑΝΝΟΥ: Το γέλιο είναι το καλύτερο αντικαταθλιπτικό, αγχολυτικό φάρμακο που μπορεί να μας τύχει. Όμως όχι μόνο «από τύχη», αλλά και από επιλογή, όπως είναι η περίπτωση μιας καλής κωμωδίας. Μια έξοδος στο θέατρο είναι ένας ασφαλής τρόπος κοινωνικοποίησης αφενός και αφετέρου –ειδικά στην περίπτωση των «Γαμπρών για κλάματα» που είναι μια καθαρή κωμωδία– το γέλιο που προκύπτει είναι θεραπευτική εκτόνωση. Κάτι σαν αποτοξίνωση. Μπορεί να μην είναι η λύση στο μεγάλο πρόβλημα, αλλά το γέλιο είναι αναγκαία κατάσταση για ανακούφιση από τα βάρη και τις στενάχωρες καταστάσεις.
– ΜΑΡΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ: Άνθρωπος χωρίς γέλιο στη ζωή του είναι ένας μίζερος και καταθλιπτικός άνθρωπος, γιατί το γέλιο όντως είναι το φάρμακο για το σώμα και την ψυχή μας. Βοηθά στην ψυχολογία μας, ομορφαίνει τη ρουτίνα και την καθημερινότητά μας. Πόσω μάλλον στους χαλεπούς καιρούς που όλοι ζούμε. Ένας λόγος παραπάνω να καταφύγουμε στο γέλιο και τη χαρά, όπου αυτά προσφέρονται.
–Η κωμωδία πόσο δύσκολο είδος είναι; Ποια θα λέγατε ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση σε έναν κωμικό ρόλο;
–ΜΥΡΣΙΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Είναι δύσκολο είδος. Θα έλεγα ότι η πρόκληση είναι να δημιουργήσεις έναν χαρακτήρα αληθινό, όπου ο θεατής θα τον αναγνωρίσει και θα μπορέσει να γελάσει με όσα του συμβαίνουν.
–ΕΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Το κάθε είδος θεάτρου έχει τα δικά του δεδομένα ως προς τις δυσκολίες. Ίσως όμως η κωμωδία να είναι το πιο δύσκολο είδος για έναν ηθοποιό. Εξαρτάται βέβαια πάντα και από τον ηθοποιό. Η πρόκληση για έναν κωμικό ρόλο είναι να κάνει τον θεατή να γελάσει χωρίς να τον κοροϊδέψει. Απαιτεί αμεσότητα και αλήθεια. Για να γελάσει ο θεατής, ο ηθοποιός πρέπει να αντιμετωπίσει τον ρόλο με σοβαρότητα. Ο θεατής θα γελάσει με την παρεξήγηση και με το «πρόβλημα» του ήρωα. Η κωμωδία δεν παίζεται, άσε την αλήθεια σου και θα έρθει η κωμωδία.
–ΔΕΝΑ ΙΩΑΝΝΟΥ: Θεωρώ ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να κάνεις κάποιον να γελάσει, από το να τον συγκινήσεις. Ο συνδυασμός έξυπνου κειμένου, αλήθειας του ηθοποιού και δεκτικότητας του θεατή είναι το ιδανικό κοκτέιλ για να βγει η κωμικότητα και το γέλιο. Η μεγαλύτερη πρόκληση σε έναν οποιονδήποτε ρόλο, είναι να μην υποδύεσαι τον ρόλο, να γίνεις ο ρόλος, να κάνεις τον θεατή να νιώσει ότι βλέπει μια πραγματική κατάσταση να εξελίσσεται μπροστά του.
–ΜΑΡΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ: Η κωμωδία είναι από τα πιο δύσκολα είδη. Θέλει απόλυτη συγκέντρωση, απόλυτο έλεγχο, απόλυτο συγχρονισμό. Και σε άλλα είδη θεάτρου και Τέχνης γενικότερα χρειάζονται αυτά. Όμως στην κωμωδία, αν δεν τα έχεις, δεν θα πετύχεις τον σκοπό που είναι να εκμαιεύσεις το γέλιο. Δύσκολο να κάνεις κάποιον να γελάσεις και πιο εύκολο να τον κάνεις να κλάψει. Η πρόκληση ενός κωμικού ρόλου είναι να είσαι αστείος, όχι σαχλός και να σέβεσαι το κοινό που έδωσε από το υστέρημά του για να σε έρθει να σε δει και θέλει να γελάσει.
–Συμμετέχετε σε μία κωμωδία παρεξηγήσεων, στις μέρες μας νομίζω μόνο παρεξηγήσεις έχουμε… πώς σχολιάζετε;
–ΜΥΡΣΙΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Δεν θα διαφωνήσω. Η παράστασή μας είναι βγαλμένη μέσα απ’ τη ζωή! Οι καταστάσεις που όλοι βιώνουμε πολλές φορές γίνονται παρεξηγήσιμες, γιατί απλώς δεν δίνουμε ο ένας στον άλλον τη σημασία που χρειάζεται. Σίγουρα στους «Γαμπρούς για κλάματα» ο κόσμος θα αναγνωρίσει οικείους χαρακτήρες.
–ΕΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Όντως μόνο παρεξηγήσεις έχουμε, γιατί δεν αφουγκραζόμαστε τον άλλον, δεν τον ακούμε. Έχουμε έλλειψη επικοινωνίας με τον συνάνθρωπό μας.
–ΔΕΝΑ ΙΩΑΝΝΟΥ: Οι καιροί που ζούμε χαρακτηρίζονται από αβεβαιότητα και ένταση και οι παρεξηγήσεις είναι ένα από τα αναπόφευκτα που βλέπουμε γύρω μας. Χρειάζεται να χαλαρώσουμε λίγο, να ξεμπλοκάρουμε το χιούμορ μας και την καλή μας διάθεση και να μην ψάχνουμε αφορμές για παρεξηγήσεις. Οι καταστάσεις που βιώνουμε είναι ήδη πολύ δύσκολες. Χρειάζεται θετική σκέψη.
–ΜΑΡΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ: Στους «Γαμπρούς για κλάματα» οι παρεξηγήσεις είναι άκακες. Χαριτωμένες. Πρόκειται για παρεξηγήσεις που, είτε μας έχουν συμβεί είτε όχι, λειτουργούν λυτρωτικά και στον θεατή αλλά και σε μας τους ηθοποιούς. Στην κοινωνική μας ζωή όμως εγώ προσωπικά νιώθω ότι πολλές είναι από αυτές τις «παρεξηγήσεις» έχουν καταντήσει κοροϊδία. Τα ίδια και τα ίδια άτομα προβαίνουν σε αρνητικές πράξεις ή παραλείψεις επαναλαμβανόμενες τις οποίες συχνά αποδίδουμε σε παρεξηγήσεις. Με αποτέλεσμα η κατάσταση να μη βελτιώνεται ποτέ. Ε! δεν γίνεται. Ή είμαστε αφελείς ή χαζοί.
Άλλαξαν οι καιροί…
–Στην εποχή μας γίνονται ακόμα γάμοι από συμφέρον… τι συνεχίζει να σας ενοχλεί περισσότερο στη μετά καραντίνα εποχή;
–ΜΥΡΣΙΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω στ’ αλήθεια τι είδους γάμοι γίνονται στην εποχή μας. Στην παράστασή μας πάντως αυτό συμβαίνει. Είτε πρόκειται να συμβούν είτε ακυρώθηκαν γάμοι για το συμφέρον. Στο τέλος όμως θριαμβεύει ο έρωτας. Αυτό που με ενοχλεί στη μετά καραντίνα εποχή είναι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας.
– ΕΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Δεν ξέρω κατά πόσο γίνονται γάμοι από συμφέρον, σίγουρα όμως δεν είναι όπως τις παλιές εποχές. Η κοινωνία έχει αλλάξει πολύ και είναι πιθανόν σε ένα μεγάλο ποσοστό οι γάμοι να γίνονται με σκοπό και στόχο. Μπορώ να πω ότι είμαστε σε μια εποχή επιλογής, πλέον σε μεγάλο ποσοστό είμαστε οι επιλογές μας.
–ΔΕΝΑ ΙΩΑΝΝΟΥ: Η μετά καραντίνα εποχή κουβαλά δυστυχώς μαζί της μια ανθρωποφοβία, που φοβάμαι ότι θέλει κόπο και χρόνο για να ξεπεραστεί. Κλειστήκαμε στα σπίτια μας και η λέξη κοινωνικοποίηση πήρε αρνητική έννοια. Αυτό ίσως δυσκολέψει τους ανθρώπους που ψάχνουν για σχέση να αφεθούν ελεύθεροι, να χαλαρώσουν μέσα τους. Αλλά νομίζω πως γάμοι από συμφέρον πάντα γινόντουσαν. Δεν είναι κάτι καινούργιο.
–ΜΑΡΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ: Λέω να καταργήσουμε τα φακελάκια από τους γάμους και εκεί θα δούμε πόσοι γάμοι θα γίνονται μόνο από αγάπη και έρωτα! Πάντα υπάρχει ένα συμφέρον που για τον καθένα μας είναι διαφορετικό. Είμαστε προς το παρόν στη μετά καραντίνα εποχή. Θα ξαναβρεθούμε σε καραντίνα, αν συνεχίσουμε με αυτά τα μυαλά. Με ενοχλεί πολύ ο εφησυχασμός, η άρνηση, η άποψη ότι ο εμβολιασμένος είναι του σατανά. Δικαίωμα στον καθένα να έχει την άποψή του και να πράττει σύμφωνα με τα πιστεύω του, αλλά εδώ μιλάμε για το γενικό συμφέρον. Η καραντίνα για πολλούς είναι καταστροφική και σε οικονομικό επίπεδο και σε ψυχολογικό. Πάντα στο τέλος μάς σώζει η επιστήμη.
Η χαρά μπορεί να βρεθεί στα απλά
–Άραγε η εμπειρία της πανδημίας και του εγκλεισμού μάς έκανε να σκεφτούμε κάποια πράγματα καλύτερα, όπως για παράδειγμα να είμαστε περισσότερο ευτυχισμένοι με τα απλά;
–ΜΥΡΣΙΝΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Πιστεύω πως ναι. Ο εγκλεισμός και η όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα μάς ανάγκασαν να σκεφτούμε με διαφορετικό τρόπο. Όλο αυτό ήταν τόσο ξαφνικό και πρωτόγνωρο που μοιραία οδηγηθήκαμε σε προβληματισμό για πολλά στη ζωή μας, όπως το ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην επιλέγουμε πώς θέλουμε να τη ζήσουμε. Αυτό βέβαια προϋποθέτει και ευθύνες…
–ΕΥΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Ναι, τα απλά είναι και τα πιο ωραία. Αυτό νομίζω πως ίσχυε πάντα έστω και αν οι ταχύτητες με τις οποίες ζούμε μας έκαναν να το παραβλέπουμε. Προσωπικά η πανδημία με έφερε πιο κοντά στη θάλασσα που λατρεύω. Για πρώτη φορά στη ζωή μου έγινα χειμερινός κολυμβητής, κάτι που πάντα σκεφτόμουν αλλά ποτέ δεν έκανα. Απερίγραπτη η ευτυχία και μεγάλο το όφελος για τη σωματική και την ψυχική υγεία. Το συστήνω ανεπιφύλακτα!
–ΔΕΝΑ ΙΩΑΝΝΟΥ: Ω! ναι! Αν είναι κάτι που μας δίδαξε η πανδημία με τον εγκλεισμό της είναι ότι ανά πάσα στιγμή όλα μας τα προγράμματα ανατρέπονται, και ότι η χαρά μπορεί εύκολα να βρεθεί στα μικρά, απλά, καθημερινά γύρω μας. Αυτό το μάθημα δεν πρέπει να ξεχαστεί!
–ΜΑΡΙΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ: Θα έπρεπε η πανδημία και ο εγκλεισμός να μας έκαναν σοφότερους. Να δούμε τι πραγματικά αξίζει και να καταλάβουμε πόσο ευάλωτη είναι η ζωή. Όπως ανέφερα και πριν πρέπει να δίνουμε την ευκαιρία στον εαυτό μας να χαλαρώνει, να διασκεδάζει και να χαμογελά. Να εκτιμήσουμε αυτά που έχουμε και όχι αυτά που θα θέλαμε να αποκτήσουμε. Πάντα πρέπει να έχουμε όνειρα και στόχους, αλλά εκτιμώντας αυτά που ήδη έχουμε. Ας αγαπήσουμε περισσότερο, ας ερωτευτούμε, ας συγχωρέσουμε, ας αφήσουμε πράγματα να πέσουν στα μαλακά. Φτάνει να μη ζούμε εις βάρος κανενός.
Πληροφορίες:
Την Κυριακή 11 Ιουλίου στο Σκαλί Αγλαντζιάς η παράσταση «Γαμπροί για κλάματα» ξεκινά την πορεία της στα ανοιχτά θέατρα ανά την Κύπρο, όλο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Μέρος των εσόδων από τις παραστάσεις θα δοθεί στον οργανισμό «Sophia For Children / Σοφία για τα παιδιά». Περισσότερες πληροφορίες: 70009411.
