Kathimerini.gr
Εχουν συνηθίσει να ράβουν θεατρικά κουστούμια για τις χειμερινές παραστάσεις της πρώτης κρατικής σκηνής της χώρας, αλλά και για τις τραγωδίες που παίζονται τα καλοκαίρια στην Επίδαυρο. Τώρα ράβουν ιατρικές μάσκες. Είναι η δική τους συνεισφορά ώστε μια αληθινή τραγωδία να μην παιχτεί στη ζωή.
Ο λόγος για τις μοδίστρες των εργαστηρίων του Εθνικού Θεάτρου, που με την πρωτοβουλία τους να προσφέρουν εκατοντάδες μάσκες στα νοσοκομεία, δίνουν ένα σπουδαίο παράδειγμα του ρόλου που μπορεί και πρέπει να έχει ένα κρατικός πολιτιστικός οργανισμός, στη δίνη μιας μεγάλης κρίσης. Το ίδιο και άλλοι συνάδελφοί τους, το Σωματείο Εργαζομένων του Θεάτρου, που έδωσαν αίμα για τις ανάγκες του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία». Αλλά και ο διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Δημήτρης Λιγνάδης δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Υπάρχουν εξάλλου πολλοί να συνδράμει κανείς, στη μεγάλη προσπάθεια για τη στήριξη του κοινωνικού συνόλου.
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», σχεδιάζει κύκλο δράσεων, που αφορά μάλιστα, όχι μόνο κάποιες αρχειακές παραγωγές του θεάτρου, αλλά και τις ίδιες τις φετινές παραστάσεις που χρειάστηκε να διακοπούν εξαιτίας των μέτρων για τον κορωνοϊό. Τις επόμενες ημέρες θα βγουν διαδικτυακά ο «Μακμπέθ» του Σαίξπηρ, το «Hotel Eternite» του Γιάννη Καλαβριανού και το παιδικό «Χίλιες και μία νύχτες» του Μάικ Κένι, παραστάσεις που πρόλαβαν να μαγνητοσκοπηθούν και θα παρουσιάζονται συγκεκριμένη ώρα, όπως αυτή που είχαμε συνηθίσει να πηγαίνουμε στο θέατρο. Θα ακολουθήσουν αργότερα κι άλλες, παραγωγές που ανέβηκαν από το 2005 έως σήμερα, οι οποίες θα παρουσιάζονται σταδιακά όσο επιλύεται το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων των συντελεστών.
Ο Δ. Λιγνάδης σχεδιάζει ακόμη δράσεις με ηθοποιούς που θα διαβάζουν την «Ποιητική» του Αριστοτέλη και σκηνές από θεατρικά κείμενα, καθώς και συνέργειες με το υπουργείο Παιδείας κ.ά. Είναι μία ακόμη πρωτοβουλία, σαν αυτές που παίρνουν και άλλοι σημαντικοί πολιτιστικοί οργανισμού σε όλο τον κόσμο, από την όπερα Μετροπόλιταν της Ν. Υόρκης μέχρι σημαντικά ευρωπαϊκά θέατρα και μουσικοί οργανισμοί. Είναι πρωτοβουλίες που φανερώνουν με τον πιο ελπιδοφόρο τρόπο ότι υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, που είτε είναι μοδίστρες, είτε είναι ηθοποιοί, δεν ιδιωτεύουν, αλλά δηλώνουν παρόντες ως πολίτες. Συνεισφέρουν έτσι στην αντίληψη μιας κοινωνίας που έχει κοινή συνείδηση, που θέλει να είναι μαζί ακόμη και μένοντας σπίτι.
