#PoliticsBlog  Μια «σταυροφορία» και τα διαχρονικά πολιτικά ανέκδοτα

Μεγάλη επιτυχία χαρακτηρίζουν στον Λόφο την δήλωση - απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας (Σ.Α) για την Αμμόχωστο. Όπως κατ' αποκλειστικότητα είχε γράψει η "Κ", το Σ.Α. τοποθετήθηκε ξεκάθαρα στο αίτημα της Κυπριακής Δημοκρατίας και επαναβεβαίωσε τα ψηφίσματα του και ιδιαίτερα το 550 (1984) και την απόφαση 789 (1992) για την κατεχόμενη πόλη της Αμμοχώστου. Κάλεσε μάλιστα την τουρκική πλευρά να μην προχωρήσει σε ενέργειες που έρχονται σε αντίθεση με αυτά τα ψηφίσματα και ζήτησε ξανά όπως εφαρμοστούν οι πρόνοιες των ψηφισμάτων του. Να επιστραφεί δηλαδή η πόλη στους νόμιμους κατοίκους της. «Τόσο ο ΥΠΕΞ Χριστοδουλίδης όσο και ο Δήμος της κατεχόμενης πόλης έχουν τώρα στα χέρια τους ένα δυνατό χαρτί για να προχωρήσουν σε πανευρωπαϊκή και παγκόσμια προβολή του θέματος της Αμμοχώστου ως προτεραιότητα για το Κυπριακό», σχολίαζε στη Λευκωσία γνωστός διπλωμάτης. Υπέδειξε μάλιστα και την αποτελεσματικότητα του μόνιμου αντιπροσώπου της Δημοκρατίας στον ΟΗΕ, πρέσβη Ανδρέα Μαυρογιάννη που κάποιοι αντέδρασαν έντονα στον διορισμό του. 

Σύμφωνα με όσα μαθαίνω το ΥΠΕΞ άρχισε ήδη τη δική του «σταυροφορία» για την Αμμόχωστο η οποία θα κορυφωθεί με τις επαφές του Χριστοδουλίδη στο Συμβούλιο Υπουργών τη Δευτέρα. Παράλληλα βρίσκεται σε εξέλιξη συνεργασία και προγραμματισμός με τον Δήμο Αμμοχώστου για αποτελεσματική δράση και διαφώτιση στο εξωτερικό.
Στην ερώτηση κατά πόσον μπορεί να υπάρξει αποτέλεσμα από την «Σταυροφορία για την Αμμόχωστο», η απάντηση ήταν σύντομη: «Ελπίζουμε. Έχουμε άλλες επιλογές;».

Χωρίς απάντηση αφήνει ο Μουσταφά τις προσκλήσεις της Λουτ και του Γκουτέρες για νέα Τριμερή με Αναστασιάδη στο Παρίσι. Από την έδρα του ΟΗΕ διέρρευσε πως «η Τουρκία παρενέβη δυναμικά» και απέρριψε το Παρίσι ως χώρο σύγκλισης της Τριμερούς. Κι αυτό με το δικαιολογητικό πως το Παρίσι δεν είναι ουδέτερο έδαφος, αφού είναι μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης στην οποία ποθεί να ενταχθεί... Σύμφωνα με μία ανάλυση οι προφάσεις της Τουρκίας στοχεύουν στην καθυστέρηση της διαδικασίας όσο περισσότερο γίνεται, «αν είναι δυνατόν ακόμα και μέχρι την αντικατάσταση του Ακιντζί»...  

Η κωμικοτραγική ιστορία της 56ης έδρας αναμένεται να λήξει αύριο και να καταγραφεί στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας ως άλλο ένα πολιτικό ανέκδοτο. Κι αυτό βεβαίως εάν δεν υπάρξουν απρόοπτα γιατί ποτέ κανείς δεν ξέρει με την Βουλή μας...
Οι επόμενες γενιές θα πίνουν στην υγειά των βουλευτών και πολιτικών μας για τα αμέτρητα ανέκδοτα που θα τους κληροδοτήσουν και για ένα ενδεχόμενο ρεκόρ στο βιβλίο Guiness.

To τελευταίο δεν το λέω εγώ αλλά ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας και δραστήριος τελευταία στα σόσιαλ μίντια, Αλέκος Μαρκίδης ο οποιος επιμένει πως το πρόβλημα μόνο με νέα ψηφοφορία θα μπορούσε να θεραπευθεί. Έστω και για το υπόλοιπο των 18 μηνών της παρούσας Βουλής, αφού η τροποποίηση του Συντάγματος μπορεί να ισχύσει αλλά για το μέλλον.

Όπως είχε γράψει από τις 21 Σεπτεμβρίου στο Facebook, η διεξαγωγή επαναληπτικής εκλογής «κατέστη μονόδρομος» για λύση του προβλήματος. Και συνέχισε: «... Μέχρι προ ολίγων ημερών, όταν συζητήθηκε (εν κρυπτώ αρχικά) να τροποποιηθεί το Σύνταγμα, έτσι ώστε και πάλι να ανακηρυχθεί βουλευτής συγκεκριμένος απλός πολίτης. Δηλαδή, μετατροπή απλού πολίτη σε βουλευτή, με τροποποίηση του Συντάγματος!!! Και νόμισαν ότι μια τέτοια τροποποίηση του Συντάγματος θα υπερισχύσει της θεμελιώδους αρχής του Κυπριακού πολιτεύματος περί διακρίσεως των εξουσιών. Με άλλα λόγια, δεν μπορούν με συνταγματική τροποποίηση να ανατρέψουν δεδικασμένη δικαστική απόφαση. Ας σκεφθούν καλά προτού το κάμουν. Άλλως νομίζω πάμε για εγγραφή στο Guiness».Και ενώ είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο η σημερινή Βουλή, υπό την προεδρία του Συλλούρη να καταγραφεί στο Guiness, ο Μαρκίδης επιμένει πως «H οποιαδήποτε συνταγματική τροποποίηση έτσι ώστε να καλυφθεί το κενό που διαπιστώθηκε με την πρώτη απόφαση του Εκλογοδικείου πρέπει να αφορά το μέλλον. Και επιβάλλεται να ψηφισθεί. Για την κενή, όμως, έδρα στην παρούσα Βουλή πρέπει να διεξαχθεί αναπληρωματική εκλογή. Έστω και για τους 18 μήνες περίπου υπολοίπου ζωής της παρούσας Βουλής».  

Αχ κύριε Μαρκίδη μου, και να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά συμβαίνουν στο μισό, κουτσουρεμένο μας κράτος. Ούτε καν στην ΔΔΟ...

Πόσα πολιτικά ανέκδοτα να μας επιφυλάσσει άραγε το μέλλον; Κι αν είναι να περιοριστούμε στα ανέκδοτα θα είμαστε πολύ τυχεροί...

----------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.