Λευκωσία,
Του Ονασαγόρα
Με αγωνία αναμένουν κάποιοι την υποβολή της έκθεσης του ΓΓ του ΟΗΕ για την Κύπρο σήμερα. Είναι η τελευταία ημέρα που είχε ο Γκουτέρες για να την υποβάλει προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το ενδιαφέρον και η αγωνία οφείλονται σε δύο λόγους: Στα έγγραφα που θα τη συνοδεύουν, αυθεντικές επιστολές από τον Νίκαρο και τον Μουσταφά και στο κατά πόσον η έκθεση θα περιλαμβάνει «νέες ιδέες» και... προοπτικές.
Σε ό,τι αφορά τις επιστολές Νίκαρου και Μουσταφά το ενδιαφέρον είναι να διαφανεί τι έπραξαν, ή τι θεωρούν ότι έπραξαν, οι δύο ηγέτες και ποιες πρωτοβουλίες ανέπτυξαν για να προωθηθεί η λύση του Κυπριακού μετά το ναυάγιο στο Κρανς Μοντανά. Τις επιστολές είχε ζητήσει επίσημα το Συμβούλιο Ασφαλείας από τον περασμένο Ιούλιο και ζητούσε να υποβληθούν με την έκθεση για τις καλές του υπηρεσίες μέχρι τη σημαδιακή ημέρα της 15ης Νοεμβρίου.
Το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο λεκτικό που θα χρησιμοποιήσει στην έκθεσή του ο ΓΓ του ΟΗΕ
Κατά λέξη το Συμβούλιο Ασφαλείας που ασχολείται με δεκαετίες για το Κυπριακό ζητούσε από τον ΓΓ του ΟΗΕ "να υποβάλει, μέχρι τις 15 Νοεμβρίου 2019, έκθεση σχετικά με τις καλές του υπηρεσίες, ιδίως όσον αφορά την πρόοδο προς την επίτευξη συναινετικού σημείου αφετηρίας για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις προσανατολισμένες προς τα αποτελέσματα που οδηγούν σε διευθέτηση". Ενθάρρυνε δε "τους ηγέτες των δύο κοινοτήτων να παρέχουν γραπτές ενημερώσεις στην Αποστολή Καλών Υπηρεσιών του Γενικού Γραμματέα σχετικά με τις ενέργειες που έχουν αναλάβει για τη στήριξη των σχετικών τμημάτων του παρόντος ψηφίσματος με σκοπό την επίτευξη βιώσιμης και συνολικής διευθέτησης και ζητεί περαιτέρω από τον Γενικό Γραμματέα να συμπεριλάβει τα περιεχόμενα αυτών των ενημερώσεων στην έκθεση Καλών Υπηρεσιών".Αρκετοί τώρα και στην έδρα του ΟΗΕ, και αλλού, κυρίως στη Λευκωσία, αναμένουν να διαβάσουν όσα έγραψαν Νίκαρος και Μουσταφά.
Όσον αφορά τις «νέες ιδέες» του Γκουτέρες για τη συνέχεια θεωρείται απίθανο να καταγράφονται στην έκθεση, ειδικά όταν οι δύο πλευρές δεν μπορούν καν να συμφωνήσουν στους όρους αναφοράς για να ξαναρχίσει η συζήτηση.
Ωστόσο το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στο λεκτικό που θα χρησιμοποιήσει ο ΓΓ του ΟΗΕ το οποίο ενδέχεται να μαρτυρήσει τον τρόπο που ο Γκουτέρες σκέφτεται να χειριστεί την κατάσταση και την τριμερή του Βερολίνου.
Έκπληξη αποτέλεσε για κάποιους η απάντηση του Νίκαρου στο διάγγελμα του Μουσταφά για την επέτειο του ψευδοκράτους.
Οι απαντήσεις που έδωσε και η ανάδειξη των θεμάτων της λεγόμενης «θετικής ψήφου» και της υποχώρησης του Ακιντζί από τα συμφωνηθέντα στις 9 Αυγούστου για τους Όρους Αναφοράς δεν πρέπει να θεωρούνται καθόλου τυχαία, σύμφωνα με όσα μου ανέφερε πηγή μου που ασχολείται με το Κυπριακό για δεκαετίες.
Όπως μου είπε «οι δύο συνομιλητές έχουν ήδη μπει σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων ενόψει της τριμερούς του Βερολίνου στις 25 Νοεμβρίου. Ο Ακιντζί κάνει ότι μπορεί για να προβάλει μια θετική εικόνα και να κατηγορήσει άμεσα ή έμμεσα τον Αναστασιάδη για απόρριψη θέσεων που θεωρεί ότι αποτελούν βασικά δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων και να δημιουργήσει εντυπώσεις» μου ανέφερε και συνέχισε: «Σε μια τέτοια κρίσιμη στιγμή ο Αναστασιάδης δεν μπορούσε να αφήσει αναπάντητη τη ρητορική Ακιντζί και να μην του υποδείξει ότι ο διαχωρισμός είναι αποτέλεσμα της τουρκικής εισβολής και κατοχής αλλά και τις δικές του υπαναχωρήσεις τόσο από τα όσα ανέφεραν στη συνάντησή τους στις 9 Αυγούστου με την Λουτ, όσο και στα θέματα ενέργειας. Δηλαδή τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ οι οποίες επαναβεβαιώθηκαν από τους Αναστασιάδη -Ακιντζί αλλά ο τελευταίος υπαναχωρεί ξανά ζητώντας τη δημιουργία κοινής επιτροπής για τους υδρογονάνθρακες. Μιας επιτροπής την οποία προωθεί νυχθημερόν η Τουρκία για να επεκτείνει και σε αυτό τον τομέα τον έλεγχό της».
Και κατέληξε: «Να λάβετε ακόμα υπόψη πως όσα απάντησε ο Αναστασιάδης στον Ακιντζί δεν τα είπε μόνο για να τα ακούσουν στο εσωτερικό και ο Ακιντζί αλλά στόχευε και σε άλλο, ειδικό ακροατήριο, εκτός Κύπρου».
----------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
