Του Ονασαγόρα
Παράπλευρες... απώλειες έφερε το πόρισμα της Επιτρόπου Διοικήσεως για το θάνατο του 15χρονου Στυλιανού, εκτός από την αναταραχή που προκάλεσε με τις έρευνες και τις διαθεσιμότητες.
Μία από τις παράπλευρες απώλειες είναι η απώλεια της ψυχραιμίας της βουλευτίνας του ΑΚΕΛ Σκεύης Κουκουμά η οποία απώλεσε την ψυχραιμία της και εξέθεσε τον εαυτό της και το κόμμα της με τον απαράδεκτο ισχυρισμό ότι η Ζέτα έγραψε μαζί με την Επίτροπο Διοικήσεως το πόρισμα για τον άδικο χαμό του 15χρονου Στυλιανού. Απ' όσα ακούω οι αντιδράσεις δεν είναι μόνο από τους επηρεαζόμενους αλλά και εντός του ίδιου του ΑΚΕΛ.
Η απροκάλυπτη και ατεκμηρίωτη επίθεση της Κουκουμά τόσο προς την Επίτροπο όσο και προς την υπουργό Εργασίας προκάλεσε γενική έκπληξη και έφερε την αναμενόμενη αντίδραση. Η υπουργός δήλωσε πως αισθάνεται ντροπή γιατί η Κουκουμά θίγει αξιοπρέπεια ανθρώπων, ανεξάρτητους θεσμούς και τη νοημοσύνη αυτών που ακούνε. «Υπονοεί ότι το πόρισμα ήταν καθοδηγούμενο; θέλουν έρευνες ή δεν θέλουν; τέτοιες αναφορές προβάλλουν πρώτα τον ίδιο που τις λέει», ανέφερε. Η Επίτροπος Διοικήσεως δήλωσε ότι τέτοιες δηλώσεις την προβληματίζουν επειδή ξεφεύγουν από κάθε όριο, αποτελούν μομφή κατά της ανεξαρτησίας του θεσμού και ασέβεια στη μνήμη του παιδιού. «Μόνο λύπη, λύπη, λύπη μπορώ να εκφράσω για αυτά που έχω ακούσει από τη συγκεκριμένη κυρία. Είναι ένα πόρισμα επίπονο, ψυχοφθόρο, δύσκολο. Ξεπεράσαμε κάθε ανθρώπινη αντοχή για να το φέρουμε εις πέρας και εγώ και οι λειτουργοί μου» δήλωσε προσθέτοντας ότι θα σκεφτεί και το ενδεχόμενο να κινηθεί νομικά κατά της Κουκουμά.Όσοι έτυχε να παρακολουθήσουν συνεδριάσεις κοινοβουλευτικών επιτροπών με τη συμμετοχή της Επιτρόπου και της Κουκουμά εύκολα αντιλαμβάνονται την αναφορά της Επιτρόπου ότι η βουλευτής «ξεπέρασε κάθε όριο»...
Η κυρία Γιαννούλλα, η οποία ως γνωστόν ακούει όλα όσα ψιθυρίζονται στους διαδρόμους του ΑΚΕΛ και ακόμη περισσότερα, με πληροφόρησε πως και εντός του κόμματος υπήρξε αντίδραση από την «άτσαλη» και «ακραία» αντιπολίτευση της Κουκουμά. Όπως μου ανέφερε, η βουλευτίνα του ΑΚΕΛ δέχθηκε επικρίσεις ότι έπρεπε να ήταν πιο συγκρατημένη και ότι «έχασε το παιχνίδι» με τις επιθέσεις και τον μηδενισμό της. - Αληθεύει ότι της λέχθηκε πως «μια τόσο ξεκάθαρη έρευνα που δίνει κατεύθυνση προς συγκεκριμένες ευθύνες από συγκεκριμένα άτομα και όχι με αοριστία και γενικότητες, θα έπρεπε να είχε χαιρετιστεί και όχι να γίνει αντικείμενο αντιπολίτευσης, για να μην χάσει και το κόμμα την έξωθεν καλή μαρτυρία»;
Πάντως σε πηγαδάκι με πολύ γνωστούς Λευκωσιάτες σχολιαζόταν χθες και η κίνηση του Νίκαρου να καλέσει τη Ζέτα στην παραλαβή της έκθεσης της Επιτρόπου. Μεταξύ άλλων λέχθηκε: «Όχι και να λένε πως δεν κάνει σωστή επικοινωνιακή διαχείριση η κυβέρνηση... Ο Νίκαρος ουσιαστικά στήριξε τη Ζέτα φέρνοντάς την στην παραλαβή της έκθεσης της Επιτρόπου. Αμέσως μετά, σε χρόνο ρεκόρ η υπουργός προχώρησε στις διαθεσιμότητες, όπως και έπρεπε να γίνει και τώρα έχει το πάνω χέρι στις εξελίξεις, πριν προλάβει η αντιπολίτευση και άλλοι να αντιδράσουν. Masterpiece!»Εκεί ήταν που έπεσε και η ατάκα «Τελικά ο Νίκαρος ευθύνεται και για την έκθεση της ασυγκράτητης Κουκουμά;» για να ακολουθήσει ο πιο πρακτικός της παρέας με το ερώτημα: «Το θέμα είναι τι θα γίνει με το μέλλον της Ζέτας, θα μείνει ή όχι στην κυβέρνηση και από ποιο πόστο;»Η απάντηση που δόθηκε και ξάφνιασε ήταν: «Γιατί ο Νίκαρος δεν την προωθεί για κυβερνητικό εκπρόσωπο που ψάχνουν; Αν αναλάμβανε αυτή θα έφτιαχναν όλα στο Προεδρικό πιστεύω»...
Τεράστιες αλλαγές αναμένονται στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΔΗΣΥ αλλά και στην ηγετική πυραμίδα μετά τις παραιτήσεις της Στέλλας Κυριακίδου και του Ζήνωνα Κασίνη. Ένας τουλάχιστον βουλευτής με κομματικό αξίωμα θεωρείται «κλειδωμένος» για το νέο υπουργικό του Νίκαρου, ενώ δεν αποκλείεται και μια νέα εξέλιξη στα υψηλά δώματα, συν την επιστροφή του Χάρη.Η Μάνταμ του Φούλη έλεγε χθες ότι ο μεγάλος αρχηγος αναμένει την ανακοίνωση των αποφάσεων του Νίκαρου για να κάνει τα δικά του... «μαγικά».
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
