Του Χρίστου Ζαβού
Διακοπή. Ξεκούραση και όπως πολύ καλά έγραψε χθες η ανακοίνωση, «σκληρή δουλειά». Η ομάδα θέλουμε να πιστεύουμε ότι πέρασε μια μίνι κρίση την οποία θα αφήσει πίσω της, ενόψει κιόλας της δύσκολης συνέχειας που την περιμένει. Γιατί μη ξεχνάς το μεθεπόμενο Σάββατο έχει ΑΠΟΕΛ στη Λεμεσό, ακολούθως Ομόνοια και πάλι Τσίρειο ενώ μετά πάει στο Παπαδόπουλος για να παίξει με Ερμή. Δύσκολα παιγνίδια, χωρίς καμία αμφιβολία.
Λοιπόν, στον αγώνα με την ΑΕΚ η ομάδα παρουσιάστηκε όπως θα έπρεπε και όχι πως κατέβηκε με την ΑΕΖ. Δεμένη ομάδα, προσηλωμένοι οι παίκτες στην τακτική, εξουδετέρωσε κάθε ποιοτικό στοιχείο των αντιπάλων, φέρνοντας το παιγνίδι στα μέτρα της. Όλα αυτά μέχρι το γκολ του Ακοράν. Κάπου εκεί άρχισε να καταρρέει το όλο πράγμα. Γιατί και πως, ας μην το γράψουμε.
Είναι καταφανές ότι κάποιοι δεν αντέχουν την κριτική. Θεωρούν ότι είναι κακόβουλη, θεωρούν ότι υπάρχουν κίνητρα σατανικά, θεωρούν ότι το θέμα είναι προσωπικό. Επί τούτου και επειδή ακριβώς η ομάδα χρειάζεται ηρεμία, εμείς σε καμία περίπτωση δεν θα ρίξουμε λάδι στη φωτιά.
Ας μείνουν ήσυχοι και ήρεμοι να δουλέψουν πάνω στις αδυναμίες της ομάδας για να διορθωθούν και να επιστρέψουν δριμύτεροι. Δε νομίζω να υπάρχει άτομο όμως, με στοιχειώδη λογική που να επαναπαύεται στις δικαιολογίες που ακούμε. Κάποια θεματάκια υπάρχουν ως προς την αγωνιστική εικόνα της τελευταίας εβδομάδας.
Κυρίως το πρόβλημα παρουσιάζεται από τη μέση και μπροστά. Το φόρτε είναι σίγουρα οι στημένες φάσεις. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι τα οκτώ από τα δεκαπέντε γκολ που πέτυχε συνολικά προήλθε από τα στημένα. Πέναλτι, κόρνερ, φάουλ. Επί τούτου η ομάδα δείχνει πανίσχυρη.
Όσον αφορά όμως τη δημιουργία από τον άξονα, υπάρχει θέμα. Μέχρι στιγμής Μπουένο και Σαβανέ δεν έχουν καταφέρουν να δώσουν το κάτι παραπάνω. Αμφότεροι είναι παίκτες που λίγο, πολύ πρώτη φορά αγωνίζονται στην Ευρώπη. Αυτό σίγουρα είναι μια σοβαρή δικαιολογία αφού μάλλον χρειάζονται ακόμη περισσότερο χρόνο προσαρμογής για να καταλάβουν και οι ίδιοι το ποδόσφαιρο που παίζεται στη βραχονησίδα.
Αδυναμία παρατηρείται και στα φτερά. Η συμμετοχή του Γεωργιάδη με Αλκή και ΑΕΚ σουλούπωσε κάπως τα πράγματα αφού ο Ελλαδίτης έδειξε ότι κατέχει το τόπι και μπορεί να προσφέρει στην ομάδα. Περιμένουμε να δούμε τον Σάρκι ο οποίος ακόμη δεν έχει πάρει τις ευκαιρίες του.
Όπως και να έχει, είναι νομίζω η διακοπή μια καλή ευκαιρία για ν’ αφήσουμε πίσω την «διαβολοεβδομάδα» που πέρασε. Δεν υπάρχει άνθρωπος στην ΑΕΛ που να μην θέλει να βοηθήσει την ομάδα. Ο Πάμπος έχει τώρα ενώπιον τους δύο περίπου εβδομάδες για να δουλέψει. Είναι αλήθεια ότι απουσιάζουν αρκετοί παίκτες συνεπώς το έργο δυσκολεύει αλλά αυτό ισχύει για όλες τις ομάδες...
Από κει και πέρα, το γράφουμε συνεχώς η ομάδα χρειάζεται ηρεμία. Σοβαρότητα και ηρεμία.
