Της Μαρίνας Οικονομίδου
Πριν από ένα και πλέον χρόνο, όταν όλα τα κόμματα έμπαιναν στη μάχη των ευρωεκλογών, ο Πρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος θεωρείτο για πολλούς εξαφανισμένος από το προσκήνιο, ενώ η ιδέα που είχε δημιουργηθεί στο παρασκήνιο ήταν πως η προεκλογική του κόμματος βρισκόταν λίγο πολύ στον αυτόματο πιλότο. «Άλλο ευρωεκλογές, άλλο βουλευτικές και άλλο προεδρικές», εξηγούσαν τότε στελέχη που καλούνταν να σχολιάσουν την θεαματική αλλαγή πλεύσης στρατηγικής συγκριτικά με εκείνη που προηγήθηκε κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών.
Ο ΔΗΚΟϊκός πρόεδρος, μετά από μία μακρά χειμέρια νάρκη που τον έριξε το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του 2018, σκέφτηκε προφανώς τα δεδομένα του, ανασυντάχθηκε και μπαίνει ξανά στην επίθεση. Την προηγούμενη πενταετία κινήθηκε στο πλαίσιο συσπείρωσης του ενδιάμεσου χώρου πολεμώντας από νωρίς τα δύο μεγάλα κόμματα. Σήμερα κάποιοι κύκλοι θεωρούν ότι αδυνατεί να καταλήξει σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί. Και το λένε με δεδομένο ότι από τη μία συνεργάζεται με τον ΔΗΣΥ για την ψήφιση νομοσχεδίων όπως η αναστολή δόσεων, από την άλλη θέλει να διατηρήσει τον ηγετικό του ρόλο στον ενδιάμεσο χώρο με μία σκληρή πολιτική στο Κυπριακό και την ίδια ώρα επιδιώκει να ανοίξει γέφυρες με το ΑΚΕΛ.
Πολλά μέτωπα ανοικτά για έναν πολιτικό αρχηγό που δεν φημίζεται σίγουρα για την ευελιξία του. Η αλήθεια είναι πως με δεδομένο και το αποτυχημένο πείραμα του ενδιάμεσου χώρου, επιδιώκει αυτή τη φορά να φέρει μαζί του όσα στελέχη μπορεί από τα άλλα κόμματα, των οποίων τα ποσοστά συρρικνώνονται και με τους ηγέτες των οποίων δεν έχει πλέον τις καλύτερες σχέσεις. Στόχος δεν είναι η προεδρία της Βουλής, αλλά η προεδρία το 2023. Αυτό βεβαίως θα εξαρτηθεί από το εκλογικό αποτέλεσμα του ’21. Για να γίνει κάτι τέτοιο, πέραν του να εδραιωθεί ως ισχυρό τρίτο κόμμα, θα πρέπει να ακολουθήσει μία συγκεκριμένη στρατηγική, προς μία κατεύθυνση, που σύμφωνα με κύκλους του Κέντρου δεν είναι άλλη από το ΑΚΕΛ. Πολιτικός χώρος με το οποίο τον χωρίζει άβυσσος στο Κυπριακό, όμως τόσο στο ΑΚΕΛ όσο και στο ΔΗΚΟ, θεωρούν την συνεργασία ενδεχομένως και αναπόφευκτη.
Η ρήξη με Αβέρωφ
Η συνέντευξη του Νικόλα Παπαδόπουλου στην «Κ» δύο βδομάδες προηγουμένως όπου σημείωνε πως κυβέρνηση και ΔΗΣΥ φοβούνται τον έλεγχο και θέλουν λευκή επιταγή στην διαχείριση 1,5 δισ., θεωρήθηκε από πολλούς η αρχή της πλήρους ρήξης με τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου. Η κοινοβουλευτική συνεργασία που είχε μέχρι τώρα με τον συναγερμικό πρόεδρο θεωρείτο τόσο καλή που οδήγησε στον χαρακτηρισμό «δίδυμο Αβέρωφ-Νικόλα» και στην εικόνα ότι ο Αβέρωφ Νεοφύτου ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να πείσει τον Νικόλα Παπαδόπουλο να περάσει νομοσχέδια. Στενοί συνεργάτες του Νικόλα Παπαδόπουλου είχαν διαμηνύσει εδώ και καιρό στον ίδιο πως η όποια ταύτιση επιχειρείται είτε καλοπροαίρετα είτε κακοπροαίρετα στοιχίζει στο προφίλ του.
Φάνηκε άλλωστε και μέσω ερευνών πως τα περί διδύμου Αβέρωφ-Νικόλα προκαλούσαν άσχημη εικόνα στον τελευταίο, ιδιαίτερα σε μία περίοδο που αφενός επιχειρεί να ανοίξει γέφυρες με την Αριστερά και αφετέρου να σταματήσει τη δυσφορία που προκαλεί η εν λόγω σχέση σε ΔΗΚΟϊκά μέλη και στελέχη. Δεν είναι τυχαίο ότι το τελευταίο διάστημα διέρρεε στα συναγερμικά πηγαδάκια πως ο Αβέρωφ Νεοφύτου έχει κλειδώσει συμφωνία με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, να τον στηρίξει για την προεδρία της Βουλής και το ΔΗΚΟ στη συνέχεια να στηρίξει τον κ. Νεοφύτου για την προεδρία της Δημοκρατίας. Κουτσομπολιό το οποίο φέρεται πως προκαλούσε επιπλέον πρόβλημα στην εικόνα του Νικόλα Παπαδόπουλου και ενίσχυσε στην απόφαση για πλήρη ρήξη. Καθόλου τυχαίος και ο καυγάς Νικόλα Παπαδόπουλου με Αβέρωφ Νεοφύτου το Σαββατοκυρίακο που πέρασε, με τον ΔΗΚΟϊκό Πρόεδρος να καταλογίζει στον ίδιο τον κ. Νεοφύτου εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων.
Η εμπλοκή Οδυσσέα
Ο ΔΗΚΟϊκός πρόεδρος, βεβαίως, επιχειρεί να επαναλάβει την πολιτική που ακολουθούσε και τα τελευταία χρόνια διακυβέρνησης Χριστόφια, όταν προειδοποιούσε για την κατάρρευση της οικονομίας. Το επιχείρησε πριν τις προεδρικές, χωρίς επιτυχία, δεδομένης και της πορείας της οικονομίας και του αποτελέσματος των εκλογών. Σήμερα όμως οι εκτιμήσεις από κύκλους του Κέντρου είναι ότι τα δύσκολα έπονται στην οικονομία και ο ίδιος δεν θέλει να έχει εμπλοκή σε αυτό που έπεται. Καθόλου τυχαία η ένταση με την οποία τοποθετείτο κατά τη διάρκεια του νομοσχεδίου των κρατικών εγγυήσεων αλλά και οι προειδοποιήσεις του για το «κακό» σχέδιο β΄. Το κατά πόσο θα επιβεβαιωθεί θα φανεί στην πορεία.
Η διαφορά είναι πως αυτή τη φορά φαίνεται να βρίσκεται σε συνεννόηση με τον γενικό ελεγκτή Οδυσσέα Μιχαηλίδη στην όλη διαδικασία. Είναι γνωστό ότι ο γενικός ελεγκτής διατηρεί πολύ καλή σχέση με το κόμμα του Κέντρου, ενώ όπως λέγεται ήταν μέλος του κόμματος. Η συνεργασία τους στις κρατικές εγγυήσεις, σε συνδυασμό με ανακοινώσεις της ελεγκτικής υπηρεσίας που βγήκαν στο ίδιο ύφος με το ΔΗΚΟ, έδωσαν την ευκαιρία στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να προχωρήσει σε ευθεία επίθεση προς τον γενικό ελεγκτή και να τον καταγγείλει πως συμπεριφέρεται ως εκπρόσωπος συγκεκριμένου κόμματος. Δήλωση που σίγουρα ανέβασε τις μετοχές του ΔΗΚΟ, όχι όμως το προφίλ του κ. Μιχαηλίδη ο οποίος θέλει να διατηρήσει την εικόνα του ανεξάρτητου και ακομμάτιστου.
Ήδη στο παρασκήνιο συζητείται μέχρι πού θα φτάσει η σχέση των δύο μερών, ιδιαίτερα αν επαληθευθεί η φημολογία που θέλει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να ψάξει τρόπους να τον παύσει λόγω ανάρμοστης συμπεριφοράς. Συζητήθηκε το όνομά του στα πηγαδάκια και άτυπα ότι θα μπορούσε να αποτελέσει υποψήφιο πρόεδρο στο ενδεχόμενο που ο Νικόλας Παπαδόπουλος δεν μπορεί να συγκεντρώσει την απαιτούμενη συναίνεση ως πρόσωπο. Κάτι τέτοιο πάντως αποκλείεται από κύκλους του ΔΗΚΟ. Στο ΔΗΚΟ αντιλαμβάνονται πως η μεγάλη πληγή της κυβέρνησης Αναστασιάδη είναι το θέμα της διαφάνειας και σε θέματα διαπλοκής και διαφθοράς αναμένεται να κτυπήσει την κυβέρνηση Αναστασιάδη ο Νικόλας Παπαδόπουλος. Καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι μπήκε και ο ίδιος στον χορό των απαιτήσεων για απαντήσεις γύρω από το ταξίδι του προέδρου στις Σεϋχέλλες.
Κοινοβουλευτική παραφωνία
«Για να μπορεί βεβαίως να κτίσει ηγετικό προφίλ και να θεωρηθεί αξιόπιστος από τις υπόλοιπες δυνάμεις θα πρέπει να ελέγχει πρώτα την κοινοβουλευτική του ομάδα», σημειώνουν ΔΗΚΟϊκοί κύκλοι που εκτιμούν ότι η αδυναμία ελέγχου της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΔΗΚΟ αποδυναμώνει τον ίδιο στην όποια προσπάθειά του να διαπραγματευτεί κοινοβουλευτικά με άλλα κόμματα. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλά ζητήματα, όπως η αναστολή δόσεων και οι κρατικές εγγυήσεις είχαν την έντονη αντίδραση βουλευτών.
Σε αυτό το πλαίσιο ιδιαίτερο ρόλο θα διαδραματίσει αν με την νέα κοινοβουλευτική θητεία καταφέρει να έχει τον έλεγχο. Ήδη στην Λευκωσία, εκτός από την Χριστιάνα Ερωτοκρίτου, υποψηφιότητα διεκδικεί ο διευθυντής του Κέντρου Μελετών Τάσσος Παπαδόπουλος Χρύσης Παντελίδης απέναντι στους πολλές φορές αντιπολιτευτικούς Αλέκο Τρυφωνίδη και νυν βουλευτή Μαρίνο Μουσιούττα. Στην Κερύνεια, δεδομένη θεωρείται η υποψηφιότητα του διευθυντή του γραφείου του προέδρου του ΔΗΚΟ Γιώργου Σολωμού, ενώ στη Λεμεσό μαζί με τον Πανίκο Λεωνίδου διεκδικούν οι Παύλος Μυλωνάς και η αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Κατερίνα Χριστοφίδου. Το ερώτημα είναι κατά πόσο θα επαναδιεκδικήσει και ο Άγγελος Βότσης, ο οποίος εκτός από έρεισμα έχει και σοβαρές διαφωνίες με την ηγεσία του ΔΗΚΟ.
Η ΔΗΠΑ και οι άλλοι
Διαφωνίες που όπως σημειώνεται μπορεί να λειτουργήσουν θετικά για τον κύριο αντίπαλο του ΔΗΚΟ, τη Δημοκρατική Παράταξη. Ήδη βάσει ερευνών το νεοσυσταθέν κόμμα φαίνεται να πηγαίνει καλά, όμως στο ΔΗΚΟ επισήμως λένε πως δεν ανησυχούν, καθώς όπως σημειώνουν το ακροατήριο της Δημοκρατικής Παράταξης είχε ψηφίσει ΔΗΣΥ στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές. Το κατά πόσο το έκανε ένας σκληρός πυρήνας είναι ένα ζήτημα, ωστόσο, αν από το ψηφοδέλτιο απουσιάζουν αυτή τη φορά πρόσωπα που συνδέονται με τον Μάριο Καρογιάν, όπως οι Άγγελος Βότσης, Γιώργος Προκοπίου, Χρίστος Τσίγκης σίγουρα κάτι τέτοιο θεωρείται πως θα ενισχύσει τη ΔΗΠΑ.
Το αν ο Νικόλας Παπαδόπουλος καταφέρει να συγκρατήσει τις διαρροές είναι ένα στοίχημα μεγάλο. Ήδη ο ίδιος βλέποντας τη δυσκολία που υπάρχει στα άλλα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου επιχειρεί να φέρει πρόσωπα κοντά. Ήδη αυτή τη φορά θα έχει στο ψηφοδέλτιό του τον Παύλο Μυλωνά στη Λεμεσό και τη Νικολέττα Λαδά στην Αμμόχωστο, κερδίζοντας ψηφοφόρους από τη Συμμαχία Πολιτών. Ανοικτό είναι αν θα επιχειρήσει να αλιεύσει στελέχη από την Αλληλεγγύη, μετά και το ναυάγιο που υπήρξε με τη Συμμαχία Πολιτών, χωρίς να αποκλείεται για πολλούς το ενδεχόμενο επανάληψης του σκηνικού των ευρωεκλογών. Στο ΔΗΚΟ υπάρχει στρατηγική να κερδίσουν ένα κομμάτι από τη Συμμαχία Πολιτών, την Αλληλεγγύη και την ΕΔΕΚ με την οποία δεν διάγουν την καλύτερη σχέση. Το αν θα γίνει κατορθωτό δεδομένου ότι από την ίδια πίττα διεκδικεί και ο ΔΗΣΥ είναι ένα ζήτημα που συζητείται. Και ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο μπαίνει και ο παράγοντας ΑΚΕΛ.
Σχέσεις ανάγκης με το ΑΚΕΛ
Ο Νικόλας Παπαδόπουλος από τον προηγούμενο χρόνο προσπάθησε να ρίξει γέφυρες με το ΑΚΕΛ σημειώνοντας πως η συνεργασία των δύο κομμάτων οδήγησε στις πιο πετυχημένες διακυβερνήσεις στο παρελθόν. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι σχέσεις του ιδίου τόσο με την ηγεσία όσο και με τον ΑΚΕΛικό κόσμο δεν είναι η καλύτερη επί του παρόντος. «Ο κόσμος του ΑΚΕΛ είναι πικραμένος με τον Νικόλα» έλεγε προ μηνών ο Στέφανος Στεφάνου στην «Κ» ενώ ο γ.γ. του ΑΚΕΛ Άντρος Κυπριανού απέρριψε όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξή του στην «Κ» το ενδεχόμενο υποψηφιότητας Νικόλα Παπαδόπουλου.
Τα πάντα ρει βεβαίως, σύμφωνα με τον Ηράκλειτο και την μαρξιστική διαλεκτική και κατ’ επέκταση τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται από τώρα προεξοφλημένο. Και η μία πλευρά και η άλλη αντιλαμβάνονται ότι υπάρχουν σχέσεις ανάγκης. Και λέμε σχέση ανάγκης γιατί αυτή τη φορά και τα δύο κόμματα διαπιστώνουν πως μόνο με τη συνεργασία των δύο μπορεί να επιτευχθεί αλλαγή διακυβέρνησης. Στους κύκλους του ΔΗΚΟ θεωρούν ότι το ΑΚΕΛ θα αναγκαστεί –ελλείψει υποψηφίου- να στηρίξει Νικόλα Παπαδόπουλο το 2023, ενώ στο ΑΚΕΛ επικρατεί η αντίληψη, πως ο Νικόλας Παπαδόπουλος και το ΔΗΚΟ, θα έρθουν κοντά αν επιθυμούν να φύγει ο ΔΗΣΥ από την εξουσία. Αν όχι με κοινό υποψήφιο εξαρχής, σίγουρα στην δεύτερη Κυριακή των προεδρικών εκλογών.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
