Kathimerini.gr
ΤΗΣ ΓΙΩΤΑΣ ΣΥΚΚΑ
Ενας φίλος, λάτρης του θεάτρου, έλεγε πριν από λίγες ημέρες ότι αυτό που συμβαίνει στον χώρο μοιάζει με ανασύνταξη δυνάμεων στη μάχη. Λες και ξύπνησε ξαφνικά το θέατρο, μετά το lockdown και τις πληγές που αυτό προκάλεσε. Σε έναν επαγγελματικό χώρο, στον οποίο, κατά το τρίμηνο της καραντίνας, δεν είχε θέση η τηλεργασία, παρά μόνο κάποιες διαδικτυακές προβολές παραστάσεων, και αυτές δωρεάν. Για να αντεπεξέλθουν λοιπόν στην επαγγελματική τους αποδιοργάνωση, που δυστυχώς θα συνεχιστεί και τον ερχόμενο χειμώνα, οι ηθοποιοί ενώνουν τις δυνάμεις τους σε κάθε επίπεδο. Από την παρουσία τους στις σκηνές, στα σχήματα και στις παραστάσεις, μέχρι τη διαμαρτυρία.
Η τάση φέτος στο θέατρο είναι η συσπείρωση. Επρεπε να μας βρει η COVID-19 για να ενωθούν ηθοποιοί, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, να αφήσουν κατά μέρος ό,τι τους χωρίζει, μπροστά στον κίνδυνο της ανεργίας αλλά και μιας νέας κερδοσκοπίας στον χώρο. Είναι όμως και ένας τρόπος να μην κατακερματιστούν οι ανεξάρτητες δυνάμεις που στηρίζουν το θέατρο και από τις οποίες προκύπτει κάθε φορά το καινούργιο. Ετσι, έκλεισαν ήδη οι πρώτοι σχηματισμοί για τον χειμώνα. Ομάδες καλών ηθοποιών, 15-20 ατόμων, σχηματίζουν πυρήνες σε δοκιμασμένες σκηνές ρεπερτορίου της Αθήνας κι άλλες που θα ανοίξουν ή θα αλλάξουν χέρια, προσπαθώντας να προσελκύσουν το κοινό με γερά ονόματα ερμηνευτών και καλά έργα, σε μια σεζόν που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τίποτα.
Σίγουρα θα είναι ένας διαφορετικός χειμώνας, που θα εξαρτάται από τον ιό εάν θα ανοίξουν τα θέατρα, πώς και πόσα θα λειτουργήσουν. Θα είναι με το 40% των θεατών ή το 70% όπως συζητιέται. Με λιγότερες μικρές σκηνές και ομάδες, αφού δεν θα βγαίνει οικονομικά η λειτουργία τους. Ολα αυτά, μαζί με εκείνα που δημιούργησε την προηγούμενη δεκαετία η οικονομική κρίση (συρρίκνωση των αμοιβών, δωρεάν εργασία, εκμετάλλευση, εμφάνιση άγνωστων παραγωγών που έσκασαν σαν φούσκες), δημιουργούν και καινούργιους σχηματισμούς για τις ανάγκες των σημερινών 30άρηδων, αλλά και εκείνων που λάβωσε η κρίση της προηγούμενης δεκαετίας, και σαραντάρισαν πια.
Η πρώτη μεγάλη αντίδραση ήταν η πρωτοβουλία των Support Art Workers, που βγήκε στους δρόμους. Υπάρχει όμως και η κίνηση «Από κοινού» καθώς και άλλου σωματείου για την προστασία των συντελεστών των παραστατικών τεχνών. Είναι φανερό ότι το ΣΕΗ δεν αρκεί. Οι εποχές αλλάζουν.
