Kathimerini.gr
Μετά την ηλικία των 50 ετών, οι άνδρες εμφανίζουν συχνά περιόδους ενόχλησης «εκεί κάτω». Μπορεί να είναι κράμπες, συνεχής πόνος ή πόνος κατά κύματα στην περιοχή της πυέλου και των γεννητικών οργάνων και γύρω από αυτήν. Μπορεί επίσης να έχετε προβλήματα στην κρεβατοκάμαρα ή στην τουαλέτα. Και, ενώ τα προβλήματα είναι εντελώς πραγματικά, η αιτία είναι συχνά δύσκολο να εντοπιστεί.
«Ονομάζεται σύνδρομο χρόνιου πυελικού άλγους (ΣΧΠΑ) –είναι επίσης γνωστό ως χρόνια προστατίτιδα– και είναι μία από τις πιο πολύπλοκες και δύσκολες στην αντιμετώπιση καταστάσεις για τους άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας.
«Συχνά θεωρείται “ορφανή νόσος”, επειδή η αιτία της δεν είναι γνωστή ή δεν υπάρχουν αποδεδειγμένα αποτελεσματικές θεραπείες», σχολιάζει ο δρ Michael O’Leary, ουρολόγος και καθηγητής Χειρουργικής στο συνεργαζόμενο με το Χάρβαρντ Brigham and Women’s Hospital. «Αυτό καθιστά τη νόσο δύσκολη σε ό,τι αφορά τη διάγνωση και κουραστική για τους άνδρες που αναζητούν ανακούφιση».
Μυστηριώδη προβλήματα
Το ΣΧΠΑ χαρακτηρίζεται από συμπτώματα πόνου στην πυελική χώρα, τα οποία διαρκούν τουλάχιστον τρεις μήνες σε μια περίοδο έξι μηνών, χωρίς να έχουν διαπιστωθεί τεκμηριωμένα λοιμώξεις.
Αν και δεν είναι απειλητικό για τη ζωή, το ΣΧΠΑ έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής. Πέραν του πόνου, που συχνά είναι εξουθενωτικός, το ΣΧΠΑ μπορεί να σχετίζεται με στυτική δυσλειτουργία και επώδυνες εκσπερματίσεις.
Πολλοί άνδρες με τη διαταραχή παραπονούνται για συχνή και επιτακτική ούρηση και για αίσθηση καύσου κατά την ούρηση. Επίσης, το ΣΧΠΑ μπορεί να οδηγήσει σε άγχος και κατάθλιψη.
Το ΣΧΠΑ είναι συχνά δύσκολο να διαγνωστεί και τα συμπτώματα μπορεί να υποχωρούν και να επανέρχονται. Για παράδειγμα, η ενόχληση μπορεί ξαφνικά να εξαφανιστεί, για να επιστρέψει μερικές εβδομάδες ή ακόμη και μήνες αργότερα. Όταν τα συμπτώματα επιστρέφουν, μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο έντονα από πριν, μπορεί επίσης να εμφανιστούν νέα συμπτώματα. Επιπλεον, τα συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν με εκείνα της λοίμωξης του προστάτη ή/και της υπερτροφίας του προστάτη.
«Επί χρόνια, οι άνδρες που πήγαιναν στον γιατρό και παραπονιούνταν για τα προβλήματά τους έφευγαν με μια συνταγή για αντιβιοτικά – και αυτό ήταν όλο», αναφέρει ο δρ O’Leary. «Σπάνια όμως λυνόταν το πρόβλημα».
Τρόποι ανακούφισης
Μπορεί να χρειαστεί χρόνος και υπομονή έως ότου ο πάσχων και ο γιατρός του καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι το ΣΧΠΑ είναι υπεύθυνο για τα συμπτώματα.
Το ΣΧΠΑ είναι μια διάγνωση στην οποία φτάνουμε κυρίως μέσω αποκλεισμού – δηλαδή καταλήγουμε σε αυτό όταν υπάρχουν σχετικά συμπτώματα αλλά δεν μπορεί να βρεθεί κάποια άλλη εξήγηση.
Ο γιατρός σας θα πραγματοποιήσει μια κλινική εξέταση, συμπεριλαμβανομένης μιας εξέτασης του ορθού, και συνήθως θα ζητήσει εξετάσεις ούρων και αίματος για τυχόν ενδείξεις λοίμωξης, και θα ελέγξει τη νεφρική λειτουργία. Μπορεί να κάνετε και πρόσθετες εξετάσεις, όπως αξονική ή μαγνητική τομογραφία ή κυστεοσκόπηση (μια εξέταση του εσωτερικού της ουροδόχου κύστης).
Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει το σύστημα UPOINT. Αν η αξιολόγηση δεν δείξει άλλα προβλήματα, τότε το ΣΧΠΑ είναι η πιθανή διάγνωση. Ακόμη και αν διαγνωστεί ΣΧΠΑ, δεν υπάρχει καθορισμένη προσέγγιση για τη θεραπεία, αναφέρει ο δρ O’Leary. «Είναι μια διαδικασία δοκιμής-σφάλματος», προσθέτει.
Ωστόσο, υπάρχουν πολλές χρήσιμες επιλογές. Δείτε παρακάτω ορισμένες στρατηγικές που χρησιμοποιούνται συχνά για τη μείωση και την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων. Συνήθως οι πάσχοντες δοκιμάζουν περισσότερες από μία έως ότου βρουν αυτήν που λειτουργεί ή μπορεί να απαιτείται συνδυασμός θεραπειών.
Αντιβιοτικά. Οι γιατροί μπορεί και πάλι να συνταγογραφήσουν έναν κύκλο αντιβιοτικών, γιατί ενδέχεται να υπάρχει λοίμωξη του προστάτη ακόμη και αν οι εξετάσεις αίματος και ούρων είναι φυσιολογικές, εξηγεί ο δρ O’Leary.
α-αναστολείς. Οι α-αναστολείς, όπως η ταμσουλοσίνη, μπορεί να βοηθήσουν να χαλαρώσουν οι μύες στον προστάτη και γύρω από αυτόν, καθώς και στη βάση του προστάτη.
Αντιφλεγμονώδη. Ορισμένα μη συνταγογραφούμενα ή συνταγογραφούμενα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη ή η ναπροξένη, μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση από τον πόνο.
Φυσικοθεραπεία. Ο σπασμός των μυών του πυελικού εδάφους είναι μια αιτία ΣΧΠΑ η οποία δεν έχει αναγνωριστεί επαρκώς. Ένας φυσικοθεραπευτής μπορεί να βοηθήσει να μειωθεί η ένταση των πυελικών μυών και των ιστών γύρω από αυτούς. Η πρακτική αυτή είναι γνωστή ως θεραπεία μυοπεριτονιακής απελευθέρωσης. Στο σπίτι, μπορείτε να κάνετε ασκήσεις Kegel, οι οποίες επίσης βελτιώνουν τη λειτουργία των μυών του πυελικού εδάφους. Οι ασκήσεις Kegel γίνονται ως εξής: σφίγγετε και χαλαρώνετε εναλλάξ τους μυς που θα χρησιμοποιούσατε για να σταματήσετε τη ροή των ούρων ή τη διαφυγή αερίων.
Διατροφή. Αποφύγετε ορισμένες τροφές και ποτά που μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα, όπως τον καφέ, τις καυτές πιπεριές, τα αλκοολούχα ποτά, το τσάι, το τσίλι και άλλα είδη καυτερών τροφών.
Άσκηση. Μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2015 στο Medicine & Science in Sports & Exercise διαπίστωσε ότι οι άνδρες που έκαναν κάποια άσκηση χαμηλής έντασης, π.χ. περπάτημα, για τουλάχιστον 10 ώρες την εβδομάδα είχαν 28% χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ΣΧΠΑ, σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου.
Σπιτικοί τρόποι αντιμετώπισης. Τα ζεστά μπάνια ή η εφαρμογή ζεστής κομπρέσας στις επώδυνες περιοχές μπορούν να μειώσουν την ενόχληση στη διάρκεια των εξάρσεων.
Αντιμετώπιση του στρες. Η υιοθέτηση μεθόδων μείωσης του στρες μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της σωματικής και συναισθηματικής ενόχλησης που προκαλείται από το ΣΧΠΑ. Τέτοιες μέθοδοι είναι η βιοανάδραση, ο διαλογισμός, οι ασκήσεις αναπνοών και η γνωστική-συμπεριφορική θεραπεία.
Τα καλά νέα είναι ότι οι περισσότεροι άνδρες καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν το ΣΧΠΑ και να γίνουν καλύτερα με τον καιρό.
«Ποτέ μη θεωρήσετε ότι ο πόνος είναι μόνο της φαντασίας σας», συνιστά ο δρ O’Leary. «Το ΣΧΠΑ είναι πραγματικό, οπότε μιλήστε στον γιατρό σας για τα συμπτώματά σας. Όσο περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να μοιραστείτε για την κατάστασή σας, τόσο ευκολότερο θα είναι να ξεκινήσετε ένα πρόγραμμα θεραπείας που να ταιριάζει καλύτερα στα δικά σας συμπτώματα».
Βαθμολόγηση με το UPOINT
Ορισμένοι γιατροί χρησιμοποιούν ένα σύστημα το οποίο ονομάζεται UPOINT και βοηθά στη διάγνωση του συνδρόμου χρόνιου πυελικού άλγους. Χρησιμεύει στην αξιολόγηση των συμπτωμάτων, της βαρύτητάς τους και στον εντοπισμό τους. Η ονομασία UPOINT προκύπτει από τα αρχικά των παρακάτω συμπτωμάτων στα αγγλικά:
– Συμπώματα του ουροποιητικού.
– Ψυχοκοινωνικά συμπτώματα.
– Συμπτώματα ειδικά για ένα όργανο (για παράδειγμα, αυτά που επηρεάζουν μόνο τον προστάτη).
– Συμπτώματα που σχετίζονται με λοίμωξη.
– Νευρολογικά συμπτώματα.
– Ευαισθησία στους μυς και στο πυελικό έδαφος.
