Του Απόστολου Τομαρά
Η παρουσία του πρώην Γενικού Διευθυντή της Συνεργατικής Κυπριακής Τράπεζας (ΣΚΤ) στην Ερευνητική Επιτροπή για τον Συνεργατισμό απλά επιβεβαίωσε τις προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί από ενάρξεως των δημοσίων ακροάσεων. Για τέσσερις ώρες ο Νικόλας Χατζηγιάννης δεχόταν τα πιεστικά ερωτήματα του Γιώργου Αρέστη, προέδρου της Επιτροπής, για την περίοδο που ο ίδιος διετέλεσε αρχικά πρόεδρος και στη συνέχεια Γενικός Διευθυντής της ΣΚΤ.
Η στάση του κ. Αρέστη για όσους παρακολουθούν τις δημόσιες ακροάσεις λίγο πολύ ήταν αναμενόμενη μιας και η Επιτροπή εξαρχής δεν είχε κρύψει τις διαθέσεις για κάποια στελέχη της ΣΚΤ, μεταξύ αυτών και του πρώην γενικού διευθυντή της. Σε αρκετές περιπτώσεις ο μάρτυρας βρέθηκε σε δύσκολη θέση από τις υποδείξεις και υποβολές του προέδρου της Ερευνητικής σε σημείο τέτοιο που να δίνεται η εικόνα «εχθρικού» χειρισμού του σε σχέση με άλλους μάρτυρες, που πέρασαν από το Φιλοξενία. Επί της ουσίας η πρώτη μέρα κατάθεσης του κ. Χατζηγιάννη περιστράφηκε στα όσα επικριτικά διατυπώθηκαν για τον ίδιο από άλλους μάρτυρες, αλλά και από έγγραφα τα οποία έχει στην κατοχή της η Επιτροπή. Η κατάθεση του κ. Χατζηγιάννη θα συνεχισθεί την Τετάρτη το πρωί.
Οι δυο πειθαρχικές
Η πίεση του κ. Αρέστη προς τον Νικόλα Χατζηγιάννη ξεκίνησε με το «καλημέρα» της διαδικασίας και αφορούσε δυο πειθαρχικές διαδικασίες εναντίον του μάρτυρα. Η πρώτη αφορούσε την περίοδο που εργαζόταν στην πρώην Λαϊκή. Σύμφωνα με επιστολή που έχει στην κατοχή της η Επιτροπή, το 2011 ο κ. Χατζηγιάννης φέρεται να παρενόχλησε διαιτητή για ποδοσφαιρικό αγώνα από το τηλέφωνο του γραφείου του και του επιβλήθηκε προφορική επίπληξη. Ο κ. Χατζηγιάννης δήλωσε άγνοια για τη συγκεκριμένη περίπτωση υποστηρίζοντας ότι δεν ενημερώθηκε για την ύπαρξη πειθαρχικής.
Η δεύτερη πειθαρχική διαδικασία αφορούσε την ενέργεια του Νικόλα Χατζηγιάννη να επιτρέψει την πληρωμή επιταγών δικηγορικού γραφείου ύψους 301.200 ευρώ στις 4.4.2013 περίοδο που η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου (ΚτΚ) είχε επιβάλει εμπάργκο στις πληρωμές. Επίσης, όπως ανέφερε ο κ. Αρέστη, δεν απέτρεψε πληρωμή επιταγών της ίδιας εταιρείας αξίας περίπου 6.000 ευρώ. Η πειθαρχική διαδικασία δεν ολοκληρώθηκε μιας και στις 16 Ιουλίου του 2013 ο κ. Χατζηγιάννης υπέβαλε αίτηση για το σχέδιο εθελούσιας αποχώρησης. Ο κ. Χατζηγιάννης δεν αρνήθηκε τη συγκεκριμένη περίπτωση και υποστήριξε πως δεν του επιβλήθηκε ποινή.
Ο κ. Χατζηγιάννης παραδέχθηκε ότι ο διορισμός του στην θέση του Προέδρου της Επιτροπείας του Συνεργατισμού προέκυψε ύστερα από πρόταση συγκεκριμένου πολιτικού κόμματος στο οποίο πρόσκειται, ύστερα από εκδήλωση ενδιαφέροντος από τον ίδιο. Περιγράφοντας τη διαδικασία των διορισμών το 2013, είπε ότι ζητήθηκε από διάφορα πολιτικά κόμματα να προτείνουν ονόματα προς το Υπουργικό Συμβούλιο. Στη συνέχεια, πρόσθεσε, γινόταν πρόταση από το Υπουργείο Οικονομικών προς την Επιτροπή Οικονομικών και στη συνέχεια ο διορισμός επικυρωνόταν από τη Βουλή, ύστερα από τη διαδικασία fit and proper που έκανε η Κεντρική Τράπεζα Κύπρου (ΚΤΚ).
Η σχέση με Χάρη
Ένα άλλο σημείο που ο πρόεδρος της Επιτροπής προσπάθησε επίμονα αφορούσε τις σχέσεις του Νικόλα Χατζηγιάννη με τον υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη. Όπως ο ίδιος είπε, τον ΥΠΟΙΚ τον γνωρίζει από τα χρόνια που φοιτούσε στο Πανεπιστήμιο και έκτοτε διατηρεί φιλική σχέση μαζί του. Είπε επίσης ότι τον γνώριζε από την Αγγλική Σχολή στην οποία και οι δύο φοιτούσαν. Στο σημείο αυτό ο μάρτυρας υποστήριξε πως η σχέση του με τον ΥΠΟΙΚ έχει δαιμονοποιηθεί απορρίπτοντας κατηγορηματικά πως η φιλική του σχέση είχε επίδραση και στην επαγγελματική του πορεία στη ΣΚΤ. Επικαλέσθηκε την πρόσληψή του στις 5 Δεκεμβρίου 2015 στη θέση του Γενικού Διευθυντή της ΣΚΤ, υποστηρίζοντας πως έγινε ύστερα από διαδικασία που ακολουθήθηκε με την ανάθεση της πρόσληψης στον οίκο Egon Zehnder, όπως είχε γίνει και στις προηγούμενες προσλήψεις.
Το αυτοκίνητο
Ένα κομμάτι της δημόσιας ακρόασης σε έντονο ύφος αφορούσε την αγορά υπηρεσιακού αυτοκινήτου για τον κ. Χατζηγιάννη, τη στελέχωση του γραφείου του αλλά και τα όσα ισχυρίσθηκε στην κατάθεσή του ο Μάριος Κληρίδης ότι ο κ. Χατζηγιάννης παρενέβαινε στο έργο του. Ο πρόεδρος της Επιτροπής επικαλέσθηκε έκθεση της ΚτΚ, σύμφωνα με την οποία χαρακτηριζόταν αχρείαστη και προκλητικά σπάταλη η αγορά καινούργιου υπηρεσιακού για τον κ. Χατζηγιάννη τη στιγμή που η ΣΚΤ βρισκόταν υπό καθεστώς κρατικής στήριξης. Ο μάρτυρας αντέκρουσε τα όσα είπε ο κ. Αρέστη λέγοντας ότι η απόφαση λήφθηκε από την Επιτροπή αμοιβών και είχε να κάνει με τα καθήκοντα που εκτελούσε ως Πρόεδρος με συνεχείς επαφές και αυξημένες αρμοδιότητες.
Οι προσλήψεις
Στο ίδιο πνεύμα ο κ. Αρέστη, επικαλούμενος αυτή την φορά σημείωμα του Γενικού Ελεγκτή, ζήτησε απαντήσεις για την πρόσληψη ενός λειτουργού με αμοιβή 55.000 ευρώ ετησίως και μιας γραμματέως με αμοιβή 22.000 ευρώ το χρόνο. Ο κ. Χατζηγιάννης απέδωσε τις προσλήψεις στα αναβαθμισμένα καθήκοντα και ευθύνες που είχε την εποχή εκείνη η Επιτροπεία. Σε ό,τι αφορά την πρόσληψη του Γιάννου Σταυρινίδη, ο κ. Χατζηγιάννης απέρριψε ότι αυτή ήταν αποτέλεσμα των σχέσεών του με τον ΥΠΟΙΚ ο οποίος όπως είπε είχε μείνει εντελώς εκτός από αυτές τις διαδικασίες της ΣΚΤ.
Ο Κληρίδης και οι παραιτήσεις
Επικαλούμενος μέρος της κατάθεσης Μάριου Κληρίδη για υπόσκαψή του από τον κ. Χατζηγιάννη, ο κ. Αρέστη ρώτησε τον μάρτυρα για τις σχέσεις του με τον πρώην Γενικό Διευθυντή της ΣΚΤ. Ο Νικόλας Χατζηγιάννης τον χαρακτήρισε αξιόλογο τραπεζίτη απορρίπτοντας τα περί παρεμβάσεων στο έργο του κ. Κληρίδη. Ο κ. Χατζηγιάννης, ερωτηθείς για τις παραιτήσεις Κληρίδη, Ταουσιάνη, Τρόκκου, Πηγασίου και της κ. Πογιατζή, είπε ότι δεν γνωρίζει τους λόγους πέρα από όσα αναφέρθηκαν στις επιστολές από τους ίδιους τους παραιτηθέντες, ενώ σημείωσε ότι δεν συζήτησε ποτέ το θέμα των παραιτήσεων με τον Υπουργό Οικονομικών. Πρόσθεσε ότι για τα θέματα κάποιων αποχωρήσεων έγινε κάποια συζήτηση στην Επιτροπεία με συγκεκριμένες αναφορές.
Το γραφείο
Ο κ. Αρέστη ζήτησε από το μάρτυρα για την εγκατάστασή του στο γραφείο του Γενικού Διευθυντή ενώ ήταν ακόμα πρόεδρος της ΣΚΤ. Όπως ο ίδιος είπε είθισται στις μεγάλες τράπεζες να υπάρχει γραφείο προέδρου και μέχρι τότε δεν υπήρχε άλλο γραφείο προέδρου στο Συνεργατισμό. Υπήρχε ένα μεγάλο άδειο γραφείο του ΓΔ, συμπλήρωσε, ωστόσο, μετά έφτιαξαν ακόμα ένα γραφείο. Όταν ήρθε, ως Γενικός Διευθυντής ο Μάριος Κληρίδης τον ρώτησε, όπως είπε ο κ. Χατζηγιάννης, αν ήθελε να μετακινηθεί στο πρώτο γραφείο και του απάντησε ότι αποκλείεται να θέλει να μετακινηθεί κάποιος άλλος για να μπει ο ίδιος.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
