Μπορεί μεν να προχώρησε καλώς μια πρώτη κίνηση για την φοροδιαφυγή, αλλά αυτό αποτελούσε φυσιολογική ευθύνη της κυβέρνησης, η οποία οφείλει να επιβάλλει την υπακοή στους νόμους. Δεν αποτελεί μέτρο για την κρίση.
Την ίδια στιγμή, οι συντεχνίες συνεχίζουν να κρατούν σε ομηρεία την κυπριακή οικονομία. Όπως έγραψε πολλές φορές αυτή η στήλη, τα μεγαλύτερα θύματα της στάσης αυτής είναι οι χαμηλόμισθοι δημόσιοι υπάλληλοι. Πώς και γιατί ανέχονται τις ηγεσίες των συντεχνιών, τα μέλη τους, είναι ένα ερώτημα που μόνο οι ίδιοι μπορούν να απαντήσουν. Πουθενά όμως δεν προστατεύονται οι χαμηλόμισθοι δημόσιοι υπάλληλοι από τα δικαιώματά τους και αντίθετα, προστατεύονται πλήρως οι υψηλόμισθοι για τα προνόμια που απολαμβάνουν.
Εν τω μεταξύ, όμως, η χτεσινή κίνηση της κυβέρνησης είναι άνανδρη και κινείται σε αμφιβόλου ποιότητας ηθικά νερά, ενώ είναι και αντιλαϊκή. Είναι επίσης επικίνδυνη για τον τόπο, ενώ ισοδυναμεί με την ανάληψη κεκαλυμμένου δανείου από τις συντεχνίες.
Είναι άνανδρη διότι για άλλη μία φορά, ανέβαλε το πρόβλημα για να το αναλάβει ο επόμενος. Όπως συνέβηκε και με τις πιο μαζικές εκδόσεις χρέους, που λήγουν και θα πρέπει να αναχρηματοδοτηθούν στις πρώτες ημέρες της θητείας του επόμενου προέδρου, έτσι έγινε και πάλι με την ΑΤΑ: Ας αναλάβει να πληρώνει ο επόμενος, ο οποίος μάλιστα θα πρέπει να καταβάλλει και αναδρομικά την ΑΤΑ των δύο επόμενων ετών.
Επιπλέον, αντί να υλοποιήσει τις υποσχέσεις της για «δίκαιη κοινωνία», προτίμησε να δεσμεύσει την επόμενη κυβέρνηση σε μια αστεία υπόσχεση πως οι Α16 θα πάρουν και αναδρομική ΑΤΑ δύο ετών το 2014. Τότε, φυσικά, στο προεδρικό θα είναι άλλοι. Η έγνοια για την προστασία των χαμηλόμισθων, έχει επίσης εγκαταλειφτεί πλήρως.
Είναι και αμφιβόλου ηθικής διότι εγκαταλείφθηκε η υπόσχεση που δόθηκε από την κυβέρνηση να αναβάλει την ΑΤΑ για ένα χρόνο με σκοπό να αναθεωρηθεί ο θεσμός για να γίνει δικαιότερος. Επιπλέον, η όποια λογική για δομικές αλλαγές που θα έχουν μόνιμο αντίκτυπο στην οικονομία μας, επίσης εγκαταλείφτηκε, και η «δικαιότερη καταβολή της ΑΤΑ» επίσης παραπέμπεται στην επόμενη κυβέρνηση.
Γι αυτό είναι και αντιλαϊκή η χτεσινή απόφαση κίνηση. Παραμένει κολλημένη στην λογική πως οι υψηλόμισθοι πρέπει να λαμβάνουν ΑΤΑ, αντί να την αυξήσει για τους χαμηλόμισθους.
Η απόφαση είναι επίσης επικίνδυνη διότι δίνει ένα τέλος στο σύντομο χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο νέος Υπουργός Οικονομικών έδειχνε αποφασισμένος να ισιώσει τα στραβά χωρίς να υποχωρεί μπροστά, σε πείσμα των παράλογων απαιτήσεων υπόψη την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα δημόσια οικονομικά. Επικίνδυνη είναι επίσης διότι, το πρόβλημα μπορούσε να σφυρηλατηθεί ενώ ακόμα το σίδερο είναι βραστό και μπορεί να βγει ένα δικαιότερο και ταυτόχρονα πιο οικονομικό αποτέλεσμα. Αντίθετα, η κυβέρνηση αποφάσισε, ουσιαστικά πως οι επόμενοι θα έχουν να ανησυχούν πώς να υλοποιήσουν το όραμα της «δίκαιης κοινωνίας».
Πάντως, οι χτεσινές αποφάσεις δεν είναι χωρίς αξία. Η αναστολή της ΑΤΑ θα γλιτώσει προς το παρόν μέχρι και 140 εκατ. ευρώ για το κράτος. Ας μην ξεχνάμε όμως πως αυτά τα λεφτά θα πληρωθούν στο μέλλον. Με αυτή την έννοια, η κυβέρνηση πήρε δάνειο από τις συντεχνίες το ποσό που αντιστοιχεί στην ΑΤΑ των επόμενων δύο ετών, για να τα πληρώσει το 2014 ο επόμενος.
Αυτή είναι και η μοναδική θετική πτυχή της όλης υπόθεσης. Ότι, δηλαδή, πήραμε ένα δάνειο που δεν θα φανεί πουθενά στα στοιχεία του κράτους και επήλθε, τουλάχιστον μια προσωρινή ανακούφιση. Απέχει όμως πολύ από την εικόνα που εξέπεμψε στις αρχές της θητείας του ο κ. Καζαμίας. Πάντως, οι προθέσεις του είναι δεδομένες, όπως δεδομένο είναι επίσης και το Σύνδρομο της Στοκχόλμης από το οποίο πάσχει το προεδρικό μπροστά στις συντεχνίες: Επιδιώκει να δικαιολογήσει τους απαγωγείς του.
Μοναδική ελπίδα, πλέον, είναι να δούμε εκ νέου την τόλμη που είδαμε τις προηγούμενες ημέρες από τον κ. Καζαμία και ο προϋπολογισμός να αντικατοπτρίζει ουσιαστικότερα μέτρα.
Επίσης, πρέπει να προχωρήσει το ΓεΣΥ και να εκπονηθεί Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο (ΜΔΠ).
