Της Ελένης Ξένου
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν πείθει κανέναν πολίτη ούτε το ξαφνικό ενδιαφέρον του προέδρου της Βουλής αλλά ούτε και του προέδρου του ΔΗΣΥ για τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει το ΓΕΣΥ. Μπορεί η μνήμη μας σ’ αυτό τον τόπο να συναγωνίζεται με κείνη του χρυσόψαρου (και είναι γνωστό πλέον ότι σ’ αυτό το θλιβερό δεδομένο ποντάρουν οι πολιτικοί μας αρχηγοί για να μας εμπαίζουν) αλλά υπάρχει και ένα όριο, το οποίο όταν το περάσουν, ξυπνά η χαμένη μας μνήμη.
Και αρχίζουμε να θυμόμαστε ποιοι πολέμησαν (κρυφά και φανερά) το ΓΕΣΥ και ποιοι ακόμα και την υστάτη, όταν ο πρώην υπουργός Υγείας κ. Παμπορίδης μιλούσε για Ιούδες, προσπάθησαν να δυναμιτίσουν, για δικά τους μικροκομματικά συμφέροντα, το μεγαλύτερο καλό που είδε ποτέ ο τόπος. Και είναι κάτι περισσότερο από τραγικό να εμφανίζονται σήμερα οι πολέμιοι του ΓΕΣΥ ώς προστάτες του, έχοντας την εσφαλμένη βεβαιότητα ότι θα μας πείσουν πως εκείνο για το οποίο κόπτονται είναι να διορθώσουν τις όποιες στρεβλώσεις του συστήματος υγείας. Και μόνο που αποφασίζει ο κ. Συλλούρης όλως «τυχαίως», την ώρα που βρίσκεται σε τελική ευθεία ο διάλογος για την ένταξη των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων, να συγκαλέσει σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, όχι μόνο δεν προκαλεί ανακούφιση η κίνησή του, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Δημιουργεί τις εύλογες υποψίες πως και πάλι παίζονται «παιχνίδια» πίσω από την πλάτη του κόσμου και πως «ομάδες πίεσης» κινούν υπόγεια νήματα εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Πότε προηγουμένως και για ποιο σημαντικό θέμα ο κ. Συλλούρης επέδειξε ενδιαφέρον να συγκαλέσει σύσκεψη πολιτικών αρχηγών; Και με ποια αρμοδιότητα η Βουλή ανακατεύεται στη διαχείριση των προβλημάτων του ΓΕΣΥ; Το έργο της Βουλής, αν δεν απατώμαι, έχει τελειώσει με την ψήφιση των σχετικών νομοσχεδίων, για τα οποία –θυμόμαστε πολύ καλά– έπρεπε να δώσει μάχη ο πρώην υπουργός Υγείας προκειμένου οι φίλτατοι βουλευτές να τα ψηφίσουν. Από πού και ώς πού τώρα συσκέπτονται για να κάνουν και εισηγήσεις για την επίλυση των προβλημάτων; Δεν τους περνά καν από το μυαλό ότι ο σκεπτόμενος πολίτης δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί το παραμικρό κήρυγμα από αυτούς, εφόσον πλέον γνωρίζει πως την ώρα που έπρεπε, είναι αυτοί οι ίδιοι που προσπάθησαν υπογείως να δυναμιτίσουν το σύστημα υγείας; Μέσα σ’ αυτή τη σήψη και τη διαφθορά που πνίγει τον δημόσιο βίο μας, αν κάτι έγινε προς το συμφέρον του κόσμου είναι μόνο το ΓΕΣΥ. Κι’ αυτό χάρη στις μάχες που έδωσε ο πρώην υπουργός Υγείας, ο οποίος είχε το τσαγανό να τα βάλει με τα μεγαλοσυμφέροντα και να μην πτοηθεί από τις μικροκομματικές μανούβρες των πολιτικάντηδων μας.
Αντιθέτως, τους ξεμπρόστιασε όλους, υπογραμμίζοντας πως μέσα από το ΓΕΣΥ θα κριθούν όλοι. Και είχε απόλυτο δίκαιο. Διότι κρίθηκαν και απέτυχαν παταγωδώς να περάσουν το τεστ, δεδομένου ότι ο πολίτης εξακολουθεί να παρακολουθεί τις συζητήσεις για το ΓΕΣΥ να επικεντρώνονται μόνο στα συμφέροντα των γιατρών, των συνδικαλιστών και των όποιων άλλων εμπλεκόμενων ομάδων δεν εννοούν να αντιληφθούν πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση που έγινε ποτέ και πως ως τέτοια οφείλουν να τη σεβαστούν, παραμερίζοντας τα ιδιοτελή τους συμφέροντα.
Γι’ αυτό βέβαια χρειάζεται να έχει κανείς συλλογική συνείδηση και όχι ατομική, κι αυτή τη συνείδηση είναι που οφείλει κανείς να ξυπνήσει σε όλους τους εμπλεκόμενους στο ΓΕΣΥ αν γνοιάζεται πραγματικά για το συμφέρον του πολίτη. Αυτού του πολίτη που για χρόνια σερνόταν σε ένα άθλιο σύστημα δημόσιας υγείας, το οποίο εξευτέλιζε την αξιοπρέπειά του, προκειμένου κάποιοι να συνεχίσουν απτόητοι την ασυδοσία εις βάρος του. Ο πολίτης σήμερα είναι διατεθειμένος να κάνει υπομονή ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα του ΓΕΣΥ. Εκείνο όμως το οποίο δεν είναι διατεθειμένος να κάνει είναι να ανεχτεί τους πάλαι ποτέ πολέμιους της αξιοπρέπειας του να παριστάνουν σήμερα, με απύθμενο θράσος, τους υπέρμαχους της φιλοσοφίας που διέπει το ΓΕΣΥ.
