Του Ονασαγόρα
Στη ζωή μας μπαίνει σύντομα το Coronapass, το πάσο που θα μας ανοίγει πόρτες που κλείνουν λόγω του κορωνοϊού, ως μια ύστατη προσπάθεια να αποφευχθεί νέο locdown, λίγο πριν επιτευχθεί η πολυαναμενόμενη ανοσία της αγέλης. Η χθεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας μπορεί να έδωσε ανάσες σε κάποιους αλλά έφερε νέα γκρίνια από άλλους ενώ ορισμένους τους οδήγησε σε πραγματική επανάσταση.
Ένας από τους επαναστάτες είναι ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Χρίστος Κληρίδης ο οποίος αμέσως μετά την απόφαση έγραψε στο προφίλ του στο facebook «ΠΡΟΣΟΧΗ. Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΤΟ Coronapass. Για κλάματα. Το τελικό πλήγμα στην οικονομία. Συνταγματική εκτροπή» βάζοντας αρκετά πρόσωπα με γέλια μέχρι δακρύων. Λίγο αργότερα έγραψε πως «Ούτε ο νόμος κεφ.260 ούτε το Σύνταγμα παρέχουν τη δυνατότητα εισαγωγής και επιβολής του ούτω καλούμενου coronapass». Στην ανάρτησή του υπήρξαν αντιδράσεις από νομικούς και άλλους, θετικές και αρνητικές. Κάποιος μάλιστα ανάρτησε απόσπασμα της νομοθεσίας που ξεκάθαρα αναφέρει πως το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί με διάταγμα να εκδίδει κανονισμούς που δημοσιεύονται στην επίσημη εφημερίδα της Δημοκρατίας για παρεμπόδιση της εισαγωγής ή μετάδοσης οποιασδήποτε επικίνδυνης μολυσματικής ασθένειας εντός της Δημοκρατίας.
Τι απαντά αναδρομικά στον Χρίστο Κληρίδη ο τέως Γενικός Εισαγγελέας Κώστας Κληρίδης
Το θέμα όμως δεν είναι μόνο η ερμηνεία της νομοθεσίας η οποία θα πρέπει ασφαλώς να γίνει από ειδικούς, αλλά κυρίως η άγονη αντίδραση χωρίς έστω μία πρόταση, σε μια ακραία στιγμή, για το πως μπορεί να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Ο Χρίστος Κληρίδης, σε άλλη ανάρτησή του προ δύο ημερών είχε γράψει: «Προσοχή. Το ΡΙΚ συνδέεται με επιδημιολογιστικα επιχειρήματα. Αλλάξετε κανάλι» και προφανώς αναφερόμενος στο ΡΙΚ και όλα τα ΜΜΕ: «Κάθε φορά που βγάζετε στα ΜΜΕ μέλη της επιδημιολογικής ομάδας επιφερετε καίριο πλήγμα στον αγώνα κατά του covid-19».
Ομολογώ ότι οι συγκεκριμένες αναρτήσεις του μου θύμισαν 17άρη έφηβο που προσπαθούσε να οργανώσει επανάσταση. Μέχρι τώρα δεν γνωρίζω την ουσία των επιχειρημάτων του γιατί δεν τα έχω δει. Δεν τα έχει αναρτήσει στο facebook μαζί με τα σχόλιά του. Ούτε έχει παραθέσει τη νομοθεσία στην οποία τα στηρίζει. Αυτό όμως είναι άλλο θέμα. Για την ώρα πιστεύω πως άλλο είναι το πιο επείγον. Δεν ξέρω αν είναι η πιο κατάλληλη ώρα για νομική επανάσταση κατά των κυβερνητικών αποφάσεων στην προσπάθεια για αντιμετώπιση της πανδημίας και της οικονομικής καταστροφής. Κάτι που σίγουρα δεν λύνεται στα σόσιαλ μίντια αλλά στα αρμόδια δικαστήρια.
Θυμήθηκα όμως τα λόγια του τέως Γενικού Εισαγγελέα Κώστα Κληρίδη, ξαδέλφου του Χρίστου Κληρίδη πριν από ένα χρόνο όταν λαμβάνονταν τα πρώτα μέτρα για περιορισμό της πανδημίας και κάποιοι επέμεναν και τότε για την αντισυνταγματικότητά τους. Με δήλωσή του στο ΚΥΠΕ στις 24/03/2020 ο Κώστας Κληρίδης ξεκαθάρισε: «Παρ` όλον ότι ο καθένας μας δικαιούται ασφαλώς να έχει άποψη και να την εκφράζει, πιστεύω ότι οι μη νομικοί θα πρέπει να αφήσουν τα νομικά στους νομικούς, οι δε νομικοί να αφήσουν επί του παρόντος τις συζητήσεις επί θεμάτων συνταγματικότητας για μέτρα ζωής ή θανάτου που προκρίνει η κυβέρνηση έχοντας πλήρη εικόνα της κατάστασης, για ευθετότερο χρόνο που θα έχουμε την πολυτέλεια να κρίνουμε εκ του ασφαλούς».
Καλή η επανάσταση αλλά να γίνεται με συγκεκριμένους στόχους, ιεράρχηση των προτεραιοτήτων και όχι με πόλεμο φθοράς κατά των επιστημόνων, ιδιαίτερα αν δεν έχουμε κάτι δημιουργικό να προτείνουμε.
Διαφορετικά εύκολα μπορεί κάποιος να κρίνει πως δεν πρόκειται για επανάσταση, ούτε κάν για αντιπαράθεση ιδεών ή επιχειρημάτων αλλά για στείρα αντιπολίτευση.
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
