Του Χρίστου Ζαβού
Άμα νομίζεις ότι υπάρχει υπερβολή μέσα στο κείμενο, μην μπεις στον κόπο να το διαβάσεις. Πηγαίνοντας πρωί Δευτέρας, βλέπεις τον Μάρκο Αϊρόσα με κοντομάνικη μπλούζα να παραγγέλνει τσάι και λες τι στο διάολο κάνει τούτος εδώ ; Ξέρεις κάθε φορά που τους βλέπεις είτε από κοντά, είτε ακόμη και σε φωτογραφίες το μυαλό σου πάει κάτι χρόνια πίσω.
Είναι ο Μάρκο και οι άλλοι τότε, που έβγαλαν χιλιάδες κόσμο στους δρόμους. Είναι αυτοί που μεταμόρφωσαν τη Λεμεσό σε κίτρινη Πολιτεία, Μάιο μήνα να ανάβουν τα μαγκάλια, να γίνονται πάρτι, πορείες να πηγαίνεις στις παραλίες και ο κόσμος να φορά κίτρινα μαγιό. Είναι αυτοί που με τον κόπο τους, σε ανάγκαζαν να ψάχνεις λεφτά για να ταξιδέψεις στο Μπέλφαστ, στο Βελιγράδι, στη Μασσαλία… στου διαόλου τη μάνα. Να βελτιωθείς σαν οπαδός και γιατί όχι σαν άνθρωπος.
Πως θα έπινες στη Βόρειο Ιρλανδία σε μπυραρία που λειτουργεί για τέσσερις αιώνες; Πότε θα είχες την ευκαιρία να δεις χίλιους κίτρινους να κατεβαίνουν τα σκαλιά του Παρτιζάνι; Θα μπορούσες να μετατρέψεις την κεντρική πλατεία των Βρυξελλών σε Εναέριο; Θα πήγαινες ποτέ με λεωφορείο στην Κωνσταντινούπολη; Θα ήξερες ότι η Μασσαλία είναι μια πόλη που τα ποντίκια κάτω από την γη είναι περισσότερα από τους ανθρώπους; Θα είχες ποτέ κατανοήσει τι εστί προηγμένη πολιτεία εάν δεν ταξίδευες στο Γκλάντμπαχ και το υπερσύγχρονο γήπεδο του; Είναι ο Μάρκο και όλοι δίπλα του που σου προσέφεραν τούτες τις στιγμές, που όπως και να το κάνουμε μένουν ανεξίτηλες στο μυαλό σου. Έντονες εμπειρίες, όμορφες.
Και πας που λες Δευτέρα πρωί και μ’ ένα άκρως πολιτισμένο τρόπο τον παρουσιάζουν και σου λεν ότι ανανέωσε το συμβόλαιο του. Τα συναισθήματα ανάμειχτα. Ενθουσιασμό γιατί μένει στην ομάδα ένας τέτοιος παίκτης, χαρά γιατί θα τον έχεις για να συνδέει το πρόσφατο παρελθόν, εντυπωσιασμένος γιατί η ανακοίνωση ήρθε μ’ έναν τρόπο ως οφείλει κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της.
Χωρίς να χρειαστώ εγώ να πάρω το μάνατζερ του, χωρίς να πάρω τηλέφωνο τους διοικούντες για να μάθω ποια είναι η αλήθεια, χωρίς να επικοινωνήσεις με τον ίδιο να σου βγάλει την πίκρα του, χωρίς να ξέρεις τα λεφτά που ζητά ή δίνει η διοίκηση, χωρίς να γίνεται θέμα στα ραδιόφωνα, χωρίς να νομίζει ο καθένας που πίνει τον καφέ του ότι τα γνωρίζει όλα, χωρίς «αποκλειστικά» και μαλακίες στο τετράγωνο. Συγχώρεσε με αλλά λόγω της δουλειάς γνωρίζω και έχω περάσει πολλά με τούτες τις καταστάσεις. Η τρίχα σηκώνεται κάγκελο και όλα τα καλά και κακά περνούν από το μυαλό σου.
Για τα κακά ας τα πάνε στο διάολο. Θυμώνεις και οργίζεσαι όμως, γιατί γνωρίζεις ότι στη θέση του Μάρκο, απέναντι από τις κάμερες θα μπορούσαν να καθίσουν και άλλοι. Εξίσου μεγάλοι παίκτες που αποχώρησαν γιατί ο κάθε άσχετος έκανε κουμάντο. Γιατί η προσέγγιση ήταν λάθος, γιατί ο άλλος σου έλεγε ότι είναι πολλά τα λεφτά και θα σου φέρω άλλο παικταρά, γιατί «χαλασμένα τηλέφωνα» επικοινωνούσαν με τον Σοφοκλέους για να του ρίξουν καπνό στα μούτρα. Ας είναι… περασμένα ξεχασμένα.
Για πρώτη φορά μετά από χρόνια η ΑΕΛ δείχνει να δουλεύει σωστά. Μπράβο στο γραφείο Τύπου για το σωστό τάιμινγκ της ανακοίνωσης και για το γεγονός ότι δεν το ήξερε η μάνα μου και η μάνα σου, μπράβο στον προπονητή που έκανε αυτό που είπε και δημόσια, ότι δηλαδή η ομάδα του χρόνου ξεκινά από τον Μάρκο, χίλια μπράβο και στον πρόεδρο που σεβάστηκε τον παίκτη, του έδωσε τα λεφτά χωρίς « take it or leave it» και τέτοιες βλακείες που γινόντουσαν τα περασμένα χρόνια. Μακάρι ο Μάρκο να είναι η αρχή.
Τώρα για το αγωνιστικό κομμάτι και τη σημασία της παραμονής του Αϊρόσα, δεν χρειάζεται και πολλά, τα ξέρεις τα θυμάσαι… η ομάδα του χρόνου έχει σίγουρα ένα πολεμιστή που χορεύει στο ρόστερ της. Πριν από το ματς του Ερμή, ας τους βάλει ο Χριστάκης και ένα βίντεο του για να δουν και οι υπόλοιποι πως είναι ν’ αγωνίζεσαι με το μαχαίρι στο στόμα.
