ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Ούτε ιερό, ούτε όσιο

Της Ελένης Ξένου

Της Ελένης Ξένου

twitter

«Αν είχαν λίγο σεβασμό προς την Εκκλησία δεν θα έρχονταν εδώ για να διαμαρτυρηθούν». Αυτή η εξωφρενική δήλωση του αρχιεπισκόπου υποδηλοί δύο τινά: Είτε ο προκαθήμενος δεν είναι σε θέση να αντιληφθεί ότι οι πράξεις του ουδεμία σχέση έχουν με το τι σημαίνει σεβασμός, ούτε με το τι θα έπρεπε να εκπροσωπεί η Εκκλησία, είτε μας θεωρεί τόσο ανεγκέφαλους (κατά την κυπριακή αμπάλατους) ώστε μας εμπαίζει κατάμουτρα. Δεν θα εξετάσω τι από το δύο συμβαίνει (ενδέχεται αμφότερα), αλλά το αποτέλεσμα στο οποίο οδηγούν και οι δύο εκδοχές.

Το οποίο είναι ότι ο συγκεκριμένος δεν θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Και το κυριότερο ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκει πρόσφορο έδαφος να παρεμβαίνει στο Κράτος και να κάνει ό,τι του καπνίσει, παραγνωρίζοντας νόμους και κανόνες και καταπατώντας κάθε ηθική και θεσμική αξία με τις ευλογίες των κυβερνώντων και της πλειοψηφίας των πολιτικών αρχηγών. Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας έχει αποδείξει πολλάκις ότι δεν σέβεται απολύτως τίποτα. Και το να απαιτεί ο ίδιος τον σεβασμό προς την Εκκλησία είναι μια ακόμα απόδειξη της ακαταλληλότητάς του και της επείγουσας ανάγκης το κράτος να διαχωρίσει τη θέση του, προστατεύοντας τους πολίτες, τις αρχές και τις αξίες από την τοξικότητα του προκαθήμενου. Θα μου πείτε (πολύ σωστά) πώς είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο όταν το ίδιο το Κράτος αποδεικνύει επίσης ότι πόρρω απέχει από τον σεβασμό των αρχών και αξιών και κυρίως των πολιτών; Άρα;

Ερχόμαστε στην εξής ανησυχητική διαπίστωση: Έχουμε από τη μία έναν προκαθήμενο, ο οποίος δεν σέβεται τίποτα (ούτε ανθρώπινα δικαιώματα, ούτε περιβάλλον, ούτε την αποστολή της Εκκλησίας, ούτε πολιτισμό, ούτε παιδεία) και από την άλλη ένα κράτος το οποίο αποδεικνύεται ανίκανο να προστατεύει τους θεσμούς και τις αξίες αφού δεν κάνει τίποτα άλλο τα τελευταία χρόνια παρά να συμβάλλει στην έκπτωσή τους. Και αυτό μας οδηγεί στην εύλογη (και όχι ευλογημένη) υποψία ότι ο λόγος που καλά κρατεί η σχέση Εκκλησίας και Κράτους, κατ’ αυτό τον πλέον ξεδιάντροπο τρόπο, είναι ότι προφανώς διαμοιράζονται το ίδιο «όραμα». Που βέβαια δεν είναι άλλο από το περιβόητο «όραμα» της λεγόμενης «οικονομικής ανάπτυξης», δηλαδή την αναγωγή της αρπαχτής και του θησαυρίζειν, σε ύψιστη αξία. Με αποτέλεσμα η διαφθορά και η διαπλοκή, ενώ είχαμε την ψευδαίσθηση ότι στη μετά την κρίση εποχή, θα περιορίζονταν, κυκλοφορούν απροκάλυπτα και θρασύτατα μπροστά στα μάτια μας.

Με μια Εκκλησία που παίρνει «μίζες», υποστηρίζοντας σθεναρά ότι αυτή είναι η «αποστολή» της και όχι μόνο τα «Κύριε Ελέησον» και ένα κράτος που συντηρεί τη βρωμιά της διαφθοράς με μια σπεκτάκιουλαρ αναισθησία και μια εξίσου σπεκτάκιουλαρ απομάκρυνση από τις δεσμεύσεις του περί διαφάνειας. Να θυμίσουμε μάλιστα (είναι χρήσιμο να μην το ξεχνάμε) πως μόλις πριν από έναν χρόνο και ενώ ο αρχιεπίσκοπος είχε ήδη «αποκαλύψει» ποικιλοτρόπως τον αλαζονικό του σκοταδισμό, δυσφημώντας επίσης ποικιλοτρόπως το νόημα της Ορθοδοξίας, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας όχι μόνο δεν φρόντισε να δρομολογήσει τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας (όπως ισχύει σε κάθε ευρωπαϊκό κράτος), αλλά εξήρε την προσωπικότητα του προκαθημένου λέγοντας πως (άκουσον-άκουσον) «διαπνέεται από ευθυκρισία, σωφροσύνη και φιλοπατρία και πως εξάντλησε το χρέος του για την πνευματική ανύψωση του κλήρου και του λαού».

Μέσα σ’ αυτή την παράγραφο συμπυκνώνεται όλη η τραγικότητα της σημερινής πραγματικότητας που δεν είναι άλλη από την ανικανότητα των ηγετών Κράτους και Εκκλησίας, να κατανοήσουν τι σημαίνει σεβασμός, αξίες και ήθος. Και το ερώτημα που τίθεται είναι γιατί δεν αντιδρούν αφενός οι υπόλοιποι εκπρόσωποι της Εκκλησίας και αφετέρου οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές της πολιτικής μας σκηνής; Είναι όλοι τους τόσο χωμένοι μέσα στη βρομιά του συστήματος με αποτέλεσμα να μην έχει απομείνει κανένας να προστατεύσει εμάς, τους θεσμούς και τις αξίες; Και παραμένουμε έρμαια ηγετών που στην τελική δεν έχουν ούτε ιερό ούτε όσιο;

ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

Της Ελένης Ξένου

Ελένη Ξένου: Τελευταία Ενημέρωση