Του Παναγιώτη Καπαρή
«Δεν έχουν ψωμί; Ας φάνε παντεσπάνι», φέρεται να είπε η Μαρία Αντουανέτα (1755-93) βασίλισσα της Γαλλίας και σύζυγος του Λουδοβίκου 16ου. Αντίστοιχη έκφραση υπάρχει από τον 4ο αιώνα και στην κινέζικη παράδοση. Αποδίδεται στον Αυτοκράτορα Χούι: «Ο λαός δεν είχε ρύζι να φάει; Γιατί δεν τρώει κρέας;». Η Γαλλία σήμερα βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ή χρεοκόπησε κατά άλλους αναλυτές. Μαζί με τη Γαλλία οδηγείται στη χρεοκοπία και ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω ευρώ, φωνάζουν και προειδοποιούν οικονομολόγοι σε όλη τη γηραιά ήπειρο. Η ακρίβεια σαρώνει και η ανεργία εκτοξεύθηκε σε Γαλλία, Γερμανία και Ηνωμένες Πολιτείες. Κορυφαίο πρόβλημα αποτελεί η στέγαση των ανθρώπων.
Πριν από μερικές εβδομάδες έγινε μια κρίσιμη συνάντηση του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν, με τον καγκελάριο της Γερμανίας Φρίντριχ Μερτς, στη θερινή κατοικία του Γάλλου προέδρου. Η Deutsche Welle (γερμανική ραδιοτηλεόραση) μετέδωσε ότι συζήτησαν τρόπους, ώστε να μην οδηγηθεί η Γαλλία στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και να αλλάξουν σχετικές πρόνοιες στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Με απλά λόγια, να μην έχει η Γαλλία την τύχη της Κύπρου και της Ελλάδας, που οι Βρυξέλλες άφησαν το ΔΝΤ να διαλύσει οικονομικά και τις δύο χώρες, διαλύοντας και ολόκληρες γενιές ανθρώπων. Στη Γαλλία τα μεγέθη είναι διαφορετικά, όπως και στην Ιταλία, η οποία βρίσκεται σε χειρότερο χάλι. Η είδηση, καλώς ή κακώς, πέρασε στα ψιλά.
Η Ευρώπη των λαών κατάντησε Ευρώπη των φτωχών, λένε πολλοί «γκρινιάρηδες», οι οποίοι βλέπουν τα αποτελέσματα του εμπάργκο κατά της Ρωσίας και τους πακτωλούς χρημάτων, οι οποίοι χορηγήθηκαν στην Ουκρανία. Η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι μόνο οι επικεφαλής των ευρωπαϊκών οργάνων, αλλά και οι ηγέτες των 27 χωρών μελών, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με «αλαζονικές» και ανιστόρητες εν πολλοίς διακηρύξεις, νόμιζαν ότι θα διαλύσουν τη Ρωσία και μαζί θα διαλύσουν τον άξονα με την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία και άλλες χώρες, οι οποίες εδραιώνουν το νέο οικονομικό σύστημα, το «BRICS». Δηλαδή συναλλαγές εκτός του περίφημου «swift» (μοναδικό κωδικό παγκοσμίως συναλλαγών των τραπεζών) και του παγκόσμιου ακόμη δολαρίου. Σήμερα, η πλάστιγγα του πολέμου στην Ουκρανία φαίνεται να γέρνει στη μεριά της Ρωσίας, μετά και την περίφημη συνάντηση της Αλάσκας. Το περίφημο πρόγραμμα των Βρυξελλών «SAFE», δηλαδή η παροχή χαμηλότοκων δανείων 800 δισ. ευρώ, στα κράτη μέλη για να αναπτύξουν τις αμυντικές τους υποδομές και η «παράξενη» εμπλοκή της Τουρκίας, θυμίζουν σε πολλούς το επιτυχημένο «κόλπο» του σοσιαλιστή τότε Χίτλερ, για να βγάλει από την οικονομική περιδίνηση τη Γερμανία. Τώρα, αν επιβιώσει ή όχι η Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι ένα μεγάλο στοίχημα.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, μιλώντας πριν από μερικές μέρες στο παγκόσμιο συνέδριο των αποδήμων, αναφέρθηκε στον γκουρού της σύγχρονης διπλωματίας, τον Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος έλεγε ότι: «δεν υπάρχουν φίλοι, αλλά μόνο συμφέροντα». Η ρήση φυσικά στηρίζεται στον πατέρα της Ιστορίας Θουκυδίδη, ο οποίος έγραψε με επιστημονικό τρόπο για το δίκιο του ισχυρού, στηριζόμενος στον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης σε μερικούς μήνες θα αναλάβει την Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ιστορική στιγμή (timing) είναι καθοριστική για το μέλλον όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά ενδεχομένως και όλου του κόσμου. Συντελούνται, είτε θέλει κάποιος να το παραδεχθεί είτε όχι, κοσμογονικές αλλαγές. Άραγε, ο Νίκος Χριστοδουλίδης θα καταφέρει να εμπνεύσει και να ανατρέψει την «εφιαλτική» πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Άραγε θα καταστεί ο ηγέτης, ο οποίος θα φέρει και πάλι πανηγύρια χαράς στις Βρυξέλλες; Ή μήπως θα καταστεί ο μοιραίος ηγέτης, ο οποίος θα τελέσει την «κηδεία» του φιλόδοξου ευρωπαϊκού οικοδομήματος;
«Στην Κύπρο την αέρινη, στη Μακαρία γη, στ’ ωραίο πολύπαθο κορμί η αγνή ψυχή δεν έσβησε. Και ζει, και ζει, και ζει!» έγραψε στο περίφημο ποίημά του με τίτλο «Κύπρος», ο μέγιστος Κωστής Παλαμάς. Και οι πολύπαθοι κάτοικοι του νησιού, φοβισμένοι πολλάκις από «Κύκλωπες, Λαιστρυγόνες και τον θυμωμένο Ποσειδώνα» (Κωνσταντίνου Καβάφη), επιλέγουν να ψάλλουν μαζί με τον προφήτη Δαυίδ. «Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν, οι δε εκζητούντες τον Κύριον ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού» (Πλούσιοι κατάντησαν στη φτώχεια και πείνασαν, όσοι όμως ζήτησαν με πόθο τον Κύριο και στήριξαν σ’ Αυτόν τις ελπίδες τους, δεν θα στερηθούν κανένα αγαθό). Τα μακρά κοντά ήρθαν και οι ασύλληπτες ταχύτητες με τις οποίες κινείται ο κόσμος, σύντομα θα φέρουν, είτε το «ποθούμενο» είτε το «μοιραίο». Είτε με τους ευρωλιγούρηδες είτε με τους ευρωσκεπτικιστές, ο Θεός βοηθός, ο Θεός να βάλει το χέρι του…
